برخي از دولتمردان از همان روزهاي ابتدايي عمر دولت يازدهم، همواره تلاش كردند تا حاشيه‌هاي اطراف و اكناف خود را به زمين منتقدان بيندازند.
براي همين هم پس از ارسال دقيق اين حاشيه‌ها به زمين طرف مقابل به سرعت به دنبال آن مي‌دويد و گاهي با اظهارنظرهاي عجيب و غريب برخي دولتمردان، گل به خودي را هم در كارنامه خود ثبت كردند.
يكي از مهم‌ترين حاشيه‌هاي خودساخته دولت، بحث بنزين‌هاي توليد داخل بود. بنزين‌هايي كه به زعم رئيس سازمان محيط زيست و برخي از اعضاي كابينه، در آلودگي هواي كلان‌شهرها و البته افزايش ضريب ابتلا به بيماري سرطان نقشي تعيين‌كننده داشت. اما نكته جالب اينجا بود كه برخلاف اظهارات خانم معاون، همچنان سندي قابل استناد درخصوص اين ادعا انتشار نيافته است.
برخي مديران اجرايي هم از اظهارات معاون رئيس‌جمهور دفاع كرده و واردات بنزين پاك! را يكي از بزرگ‌ترين اقدامات دولت در جهت سلامتي جامعه و بهبود هواي شهرهاي بزرگ و صنعتي عنوان مي‌كرد. اما به قول معروف آن اظهارات در ماه‌هاي ابتدايي سال، شبيه به «ماه عسل» براي برنامه‌ريزان واردات بنزين بود.
آنها در روزهاي نسبتا پاك فصول بهار و تابستان از تدبير خود درجهت واردات بنزين استاندارد و اثرگذاري آن بر كاهش آلودگي هوا مي‌گفتند و بادي به غبغب مي‌انداختند و خود را به اين همه تلاش براي افزايش كيفيت زندگي مردم مفتخر مي‌دانستند، اما متاسفانه فراموش كرده بودند، زخم آلودگي هوا از نيمه دوم سال سر باز مي‌كند و آن‌وقت مي‌توان ميزان چند مرده حلاج بودن بنزين وارداتي داراي استاندارد يورو۴ را بررسي كرد.
از همان روزهاي ابتدايي پاييز، مشخص بود كه آن تصميم تاريخي! جاي خود را به دعا براي نزول باران داده تا مسئولاني كه پيش از اين خود را ناجي مردم معرفي مي‌كردند، امكان آفتابي شدن را بيابند و قدري درباره پاكيزگي هوا مصاحبه كنند. اما ظاهرا ميكروفون خاموش بود، درست مثل ابرهاي باران‌زا كه يا قصد عبور از آسمان ايران را نداشتند و يا اگر گذرشان مي‌افتاد خيلي زود رفع رحمت مي‌كردند!
طبيعي بود كه ديگر خبري از اظهارنظرهاي كارشناسانه نبود و اگر هم سخني به ميان مي‌آمد، برخي‌ها در يك چرخش ۱۸۰ درجه عنوان مي‌كردند «بنزين آلوده، دليل اصلي آلودگي هوا نيست»
اما در همان نيمه‌هاي ماه مهر، سخنگوي دولت در نشست خبري با رسانه‌ها به يك موضوع مهم اشاره كرد: «بنزين‌هاي توليد داخل سرطان‌زا نيست» اين جمله به سرعت تيتر بسياري از رسانه‌ها شد. جمله‌اي كه همه نقشه‌هاي آن گروه پيدا و پنهان در بحث واردات بنزين را نقش بر آب مي‌كرد.
در حاشيه جلسه هيئت دولت خبرنگاري از آقاي نوبخت پرسيده بود «سوال دومم درخصوص بنزينه. با توجه به اينكه كميسيون‌هاي تخصصي انرژي و بهداشت مجلس رد كردند بحث سرطان‌زا بودن بنزين‌ها رو، مي‌خوايم ببينيم كه دولت مجددا به سمت توليد بنزين در پالايشگاه‌ها حركت مي‌كنه يا خير. سپاس»
و آقاي نوبخت همچنين پاسخ داده بود: «خيلي متشكر. در ارتباط با سرطان‌زا بودن بنزين كه قطعا دولت اين رو نفي مي‌كنه چون اگر چنين بود حتما جلوش رو دولت مي‌گرفت.»
اما ظاهرا آقاي سخنگو نبايد چنين واكنش درستي به اين سوال نشان مي‌داد، چون ممكن بود منافع «برخي‌ها» به خطر بيفتد.
فرداي آن روز برخي رسانه‌ها به اين خبر اشاره داشتند و البته برخي كه خود را حامي دولت مي‌دانند، به سانسور كامل اين جمله پرداختند.
يكي دو روز بعد، دفتر سخنگوي دولت با ارسال نامه‌اي به يكي از روزنامه‌ها كل ماجرا را تكذيب كرد. تكذيبي كه ظاهرا از سرِ اجبار و بدون كوچك‌ترين دقتي نوشته شده بود.
دفتر آقاي سخنگو ضمن «تکذيب شديد اين خبر، در جهت روشن شدن اذهان عمومي» اينچنين توضيح داده بود كه «در نشست خبري سخنگوي محترم دولت در روز چهارشنبه مورخ ۱۶/۷/۹۳ که به صورت صوتي و تصويري ضبط شده است خبرنگار محترمي با استناد به گزارش نهايي کميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي در مورد آلوده بودن بنزين‌هاي وارداتي «يورو۴» و حتي بي کيفيت تر بودن آن نسبت به بنزين‌هاي وارداتي «يورو۲» از سخنگوي محترم دولت سوالي مطرح مي‌نمايد که سخنگوي محترم در پاسخ، اين آلودگي بنزين وارداتي «يورو۴» را نفي مي‌کند و تاکيد مي‌کند که اگر اين بنزين يورو ۴ وارداتي آلوده بود، دولت آن را توزيع نمي‌کرد. بنابراين آنچه در سوال خبرنگار محترم مطرح بود آلودگي بنزين وارداتي «يورو۴» بوده نه بنزين توليد داخل تا سخنگوي محترم در مورد عدم آلودگي بنزين‌هاي داخلي خبررساني کند.»
آخر تكذيبيه هم نوشته بودند: «صرفنظر از اينکه چه کساني و با چه انگيزه‌هايي و در هر فرصتي به دنبال بستن پرونده بنزين‌هاي آلوده هستند، مقتضي است مطابق قانون مطبوعات نسبت به درج اين پاسخ در همان جايگاه و در اولين شماره روزنامه اقدام گردد.»
اما شايد از بدِ حادثه آن نشست خبري «به صورت صوتي و تصويري» ضبط شده بود و شنيدن چندين و چندباره اظهارات آقاي سخنگو مويد همان برداشت اوليه بود: «سرطان‌زا نبودن بنزين توليد داخل.»
حكايت آن سخن و آن تكذيب، حمايت آن مثل طنز بود. «زيرِ بار حرف زور نمي‌رويم، مگر آنكه زور، خيلي پرزور باشد!»
ظاهرا زور عده‌اي كه پيش از اين با ادعاي سرطان‌زا بودن بنزين‌هاي توليد داخلي سعي در واردات كاملا قانوني! و بدون رانت بنزين‌هاي خارجي داشتند، آنقدر زياد بود كه آقاي معاون را مجبور كردند تا برخلاف ميل باطني و با توجه به اينكه سند سخنانشان موجود بود، باز هم دست به تكذيب بزنند.
اما با فرض اينكه اظهارات آقاي سخنگو در تكذيبيه را مبناي صحت قرار مي‌داديم، باز هم هواي آلوده پايتخت و كلان‌شهرها در روزهاي پاييز و زمستان گواه اين بود و هست كه بنزين پاك، چندان هم پاك نبود. هرچند كه برخي‌ها دست به كار شدند و سعي كردند با تابلوي نمايشگر كيفيت هوا و سبز كردن همه شاخص‌ها به مردم بفهمانند كه «همه چي آرومه» و هوا اصلا آلوده نيست. در روزهايي كه نفس كشيدن براي مردم سخت شده بود، تابلوهاي كنترل كيفيت حالشان از هميشه بهتر بود. انگار مردم بايد چشم‌هايشان را مي‌شستند، چون شاخص‌ها خبر از سلامت هوا داشت. شاهكار بنزين‌هاي وارداتي هم در روز هواي پاك خودنمايي مي‌كرد. روزي كه آلودگي هوا پاسخ نقشه‌هاي برخي را داد.
اما پس از اتفاقات مهرماه باز هم يك «ناهماهنگي» جديد رخ داده است.
آقاي جهانگيري، معاون اول دولت محترم در سفر دوشنبه گذشته خود به استان هرمزگان و در فرودگاه بندرعباس باز هم به نكته‌اي اشاره مي‌كند كه ظاهرا نبايد به آن پرداخته مي‌شد: «در شرایطی که در کشور واردات فرآورده‌هاي نفتی انجام می‌شود و این فرآورده‌ها از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند، اهمیت این پالایشگاه(پالايشگاه ستاره خليج‌فارس) دو چندان است، زیرا می‌تواند فرآورده‌های نفتی نظیر بنزین، گازوئیل و سوخت هواپیما را با کیفیت مناسب تولید کند»
آقاي جهانگيري هم ظاهرا همان اشتباه آقاي سخنگو را مرتكب شده بود. اما اشكال كار اينجا بود كه اين خبر را بخش «معاون اول» پايگاه اطلاع‌رساني رياست جمهوري با شناسه خبر «۸۴۰۸۷» منتشر ساخته بود و اين بار خبري از اتهام به افرادي كه «به دنبال بستن پرونده بنزين‌هاي آلوده هستند» نبود. اين‌بار ظاهرا مسئولان سايت با «برخي» براي انتشار اين خبر هماهنگ نكرده بودند. ابتدا، خبر به طور كامل منتشر شد، اما به يكباره دچار يك سانسور ناشيانه گشت و با حذف عبارت «و این فرآورده‌ها از کیفیت مناسبی برخوردار نیستند» دوباره بارگذاري شد.
سوال اينجاست كه اين مافياي بنزيني از كجا نشأت گرفته است كه آنقدر قدرت دارد تا معاون رئيس‌جمهور را مجبور به تكذيب حرف درست خود كند و در خبر معاون اول دولت هم دست ببرد؟ اين سوالي است كه ذهن مخاطب را درگير مي‌كند.
راستي وقتي واردات بنزين به صرفه نيست و وقتي نه تنها هوا پاك نشده، بلكه آلودگي‌ها همچنان ادامه دارد، چه اصراري به واردات بنزين بي‌كيفيت خارجي وجود دارد؟
سوالي كه «برخي‌ها» بايد با ابتكار و تدبير خود به آن پاسخ بگويند. البته اگر بتوانند پاسخي براي آن بتراشند.
راستي نكته جالب اينجاست كه سخنگوي دولت نيز روز گذشته به سخنان معاون اول رئيس‌جمهور واكنش نشان داد و در پاسخ به سؤالی مبنی بر سخنی از آقای جهانگیری در رابطه با واردات بی‌کیفیت فرآورده‌های نفتی نیز اظهار داشت: «این موضوع را نشنیده‌ام و اگر کیفیت مطلوب نباشد حتماً پیگیری خواهیم کرد.»
حالا ما منتظريم تا نتيجه پيگيري‌ها را با چشمان خودمان ببينيم.
