تا حالا هر تک مضرابی که زده بودیم ، "کلنگی" بود ولی خداوکیلی این یکی را "ظریف" زدیم. یعنی یک طوری زدیم که نه سیخ بسوزد و نه کباب، جزغاله بشود و از دهن بیفتد. این تکمضراب را زدیم که عوامل شرق و غرب استکبار جهانی و در راس آن آمریکای جهانخوار خیال نکنند که ما یک ننجون عوامی بیش نیستیم و از اصول دیپلماسی سر در نمیآوریم. ناسلامتی چند سالی میشود که مطالب برادران لاریجانی را واو به واو میخوانیم و تا حالا صد تا "دکترین" ساختهایم که البته یکیشان هم
دسته ندارد.
فلذا عجالتا این تکمضراب را بخوانید تا بدانید که هم میشود سیخ را از خطر سوزش دور نگاه داشت و هم طوری رفتار کرد که كباب هم نسوزد.
ظریف: زمانی که همه این موارد گذشت کتابی در مورد ۱۹۲۹ خواهم نوشت که خطرناکترین قطعنامه تاریخ شورای امنیت است.
ننجون: این کتاب هر چقدر هم پرفروش باشد از کتاب ماجراهای "من و کاترین اشتون" که آقای فلانی مینویسد، بیشتر نمیفروشد.
نمیخواهم با کسی مناظره کنم زیرا نمیخواهم بگویم چه تحریمهایی بر این کشور اعمال شده بود.
ننجون: باشد مناظره نکنید دکترجان! فقط بگویید "بند تنبان" هم جزء تحریمها بوده یا این هم شایعه استکبار جهانی است.
شما تاکنون نشنیدهاید که بنده نسبت به روش تیم قبلی انتقادی کرده باشم و دوست دارم همینطور باقی بماند.
ننجون: این یکی را کاملا تایید میکنیم. ماجرای "کاغذپاره" بودن قطعنامهها هم که گفتید مال دوران اشکانیان بوده و صد البته که ربطی به تیم مذاکرهکننده قبلی نداشته است.
زمانیکه در دولت قبل مورد مهرورزی قرار گرفتم و در سن چهل و هفت سالگی بازنشست شدم در محیط عمومی در مورد آن صحبت نکردم.
ننجون: عرض نکردم؟ شما اصولا نه به کسی "تیکه" میاندازید و نه درباره دولتهاي قبلی حرفی میزنید.
در فاصله نزدیک به یک ماهی که از مذاکرات میگذرد تقریباً به کل منطقه سفر کردهام.
ننجون: به قول شاعر "سفر کردم که از یادم بری دیدم نمیشه / آخه عشق یه عاشق با ندیدن کم نمیشه
صداوسیما در حال حاضر براساس سیاستهای خود این موضوع را تبدیل به موضوع روز کرده و به صورت مداوم در مورد آن گزارش پخش میکند که من احساس میکنم نیازی هم نیست که به آن میزان پرداختن به موضوع صورت بگیرد.
ننجون: ما در عنفوان کودکی یک معلم داشتیم که میگفت "بفرما" و "بنشین" و "بتمرگ" یک معنا دارند و اتفاقا این را هم گفت که این ماجرا هیچ ربطی به این حرفهای شما ندارد اما نمیدانم چرا این خاطره را اینجا نوشتم.