سوریه در حالی همچنان از اصلی‌ترین تحولات غرب آسیا و جهان است که موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از برگزاری نشست بروکسل در باب کمک به سوریه خبر داده است. این ادعای به ظاهر بشردوستانه در حالی مطرح شده که در باب آن چند نکته قابل توجه مطرح است.
عدم دعوت از سوریه یعنی زیر سوال بودن کل ماهیت نشست چراکه سوریه محور است و باید حضور داشته باشد بر این اساس عدم حضور سوریه یعنی دخالت در امور داخلی کشوری مستقل و عضو سازمان ملل که نقض قوانین بین‌المللی است. اروپا اگر واقعا به دنبال کمک به سوریه است باید د ر کنار نظام این کشور علیه تروریسم و حامیان آنها اقدام کند نه علیه نظام سوریه و حامیانش باشد.
در همین حال حضور آمریکا در این نشست به عنوان کشوری که به دنبال سرنگونی نظام سوریه بوده واهی بودن ادعای بشردوستی نشست است. از سوی دیگر دخالت نظامی انگلیس و فرانسه در سوریه بی‌صداقتی اروپا در قبال سوریه است. این نکته نیز قابل توجه است که دولت سوریه دولتی قانونی و مردمی است و هر کمکی باید از کانال نظام سوریه صورت گیرد و در غیر این صورت نامشروع و نقض حریم این کشور است. اروپا اگر به دنبال کمک به سوریه است چطور است که به تحریم متحدان سوریه که کمک بسیاری در امنیت و بازسازی این کشور دارند می‌پردازد؟
تحریم ایران و روسیه و مقاومت منطقه واهی بودن ادعای بشر دوستی در قبال سوریه است. نکته مهم دیگر آنکه اروپا در پذیرش پناه‌جویان سوری بدترین کارنامه را دارد چگونه از اکنون ادعای کمک به مردم سوریه را دارد؟ وضعیت بحرانی پناه‌جویان در اروپا قابل پردازش و حتی قابل پیگیری در محاکم جهانی است. اروپا باید مجازات شود نه مدعی بشردوستی و ناجی بودن داشته باشد. بخش دیگر ابهام در رفتار اروپا را در تحرکات امنیتی می‌توان مشاهده کرد. اروپا اگر به دنبال بشر دوستی است چرا در مقابله تجاوزات رژیم صهیونیستی قرار نمی‌گیرد؟
در این میان کارنامه افغانستان، لیبی و عراق نشان می‌دهد که این نشست‌ها صرفا ژست سیاسی است و هرگز کمکی به کشورها صورت نمی‌گیرد و حتی منابع کشورها به بهانه مدیریت کمک‌ها غارت می‌شود. اروپا در قالب ناتو ۱۷ سال است در افغانستان چه اقدام مثبتی داشته که حال بخواهد در سوریه داشته باشد؟ اروپا با برگزاری نشست‌های به اصطلاح بشردوستانه نمی‌تواند بر همراهی با کشتار مردم یمن و فلسطین سرپوش گذارد نشست بروکسل پرونده سیاه حمایت اروپا از تروریسم را کمرنگ نمی‌سازد.
به عنوان نمونه فرانسه‌ای که در داخل به سرکوب مطالبات مردم می‌پردازد چگونه ادعای ناجی مردم سوریه بودن را دارد. در جمع‌بندی نهایی می‌توان گفت که این نشست نه برای کمک بلکه ضد کمک به سوریه است. تجربه نشان داده این نشست‌ها نه برای کمک بلکه برای توجیه دخالت و حتی کارشنکی در امور کشورهاست نشست مذکور برای جلوگیری از روند بازسازی سوریه و توقف کمک‌های بشر دوستانه به مردم این کشور است که همان تحریم‌های اقتصادی علیه مردم است.
نویسنده: قاسم غفوری
