دولت و دست اندرکاران تیم هستهای هم، مانند دیگران از این که توافق هستهای باعث محدودیت در فعالیتهای هستهای ایران شد، اما تحریمها هنوز لغو نشده است، ناخرسند هستند.
ایران در مذاکرات هستهای، امتیازاتی را به آمریکا داد تا تحریمهای اقتصادی ایران برچیده شود و در موازات آن گشایشهای اقتصادی هم آغاز شود.
نه تنها گشایشهای اقتصادی بلکه فرهنگی سینمایی وحتی آب و هوایی و رفع آلودگی هوای کلان شهرهای کشور هم به توافق هستهای گره زده شده بود.
واقع بینی ایجاب میکرد که نه به آمریکا دلخوش کنیم نه به نتایج برجام امید داشته باشیم تا شاید تحریمها برداشته شود و اوضاع اقتصادی هم سرو سامانی بگیرد. این امید نداشتن به کشور بدعهد و غیرقابل اعتمادی مانند آمریکا از اصول جهانی است. اکنون دیگر بسیاری از مردم دنیا به بیاعتماد بودن آمریکا پی بردهاند و میدانند که روی دیوار آن نباید یادگاری نوشت.
گرچه ما میدانستیم نمیتوان و نباید به آمریکا اعتماد کرد، اما هنگامی که پای چند کشور دیگر، سازمان ملل و سازمان بینالمللی انرژی اتمی به میان آمد، آنها را تضمینی برای اجرای برجام دانستیم.
اکنون شرایط به گونهای است که تنها باید دست روی زانوی خود بگذاریم و همت و تلاش جهادی را در همه زمینهها سرلوحه قرار دهیم.
زمانی که آمریکاییها بر این باورند تحریمهای ایران باعث شد تا امتیاز بدهیم ولی در مقابل چیز دندانگیری هم به دست نیاوردیم، پس بهترین راه همان ادامه فشارهای اقتصادی و سیاسی علیه ایران است.
جمهوری اسلامی ایران تاکنون توانسته است، شرایط تحریمهای سخت را پشت سر بگذارد. اگر نگاهی به کشورهایی که از سوی آمریکا تحریم شدهاند بیندازیم به این نتیجه میرسیم که، تأثیر تحریمهای آمریکا علیه ایران بسیار ناچیز بوده است و اگر در حوزه اقتصادی پیشرفتهای بیشتری داشتیم و میتوانستیم در مقوله تولید داخلی کارکرد بهتری صورت میدادیم، این مقوله ناچیز تأثیر تحریمها هم از بین میرفت.
عراق در زمان صدام از سوی آمریکا و سازمان ملل تحریم شده بود، کره شمالی هم اکنون هم در تحریم قرار دارد، جمهوری اسلامی ایران ۳۸ سال است که در تحریم سپری میکند، به گفته آمریکاییها، تحریمهای ایران از شدیدترین تحریمهایی بوده که تاکنون علیه کشوری اعمال شده است، اما نتیجه آن، مطلوب آمریکاییها نبوده چرا که ظرفیتهای ایران بسیار بالا و گسترده است، در غیر این صورت مردم ایران هم باید تجربه مردم عراق یا کره شمالی را میکردند. اگر هم مشکلی در وضعیت اقتصادی کشور وجود دارد، به خاطر مدیریت در اقتصاد کشور است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته در دیدار مردم قم به مناسبت سالگرد قیام ۱۹ دی به مسائل مهمی اشاره کردند که یکی از آنها موضوع اقتصاد کشور بود.
ایشان بر دوری از اختلافات میان قوا تأکید کردند و فرمودند؛ «از عوامل اقتدار، پیشرفت اقتصادی و حل مشکل اقتصادی مردم است. هدف دشمن از تحریمها این است که مردم را از نظام جدا کند و مردم دچار مشکلات و بیکاری و رکود باشند؛ ما همینطور حرف بزنیم، مردم هم دچار مشکلات باشند! تحریم را هم که به ظاهر برمیدارند، جوری برمیدارند که این مشکلات برداشته نشود. پادزهر ما این است که کاری کنیم تا اقتصاد قوی، مقاوم و پایدار باشد، یعنی همان اقتصاد مقاومتی.
توصیههای رهبر معظم انقلاب کاربردی و راهبردی است، تنها یک همت و روحیه جهادی میخواهد تا از نتایج مذاکرات هستهای دست بردارد و به ظرفیتهای داخلی خود دل بسپرد تا نتایج آن در جامعه ظاهر شود.
اگر در حوزه نظامی و دفاعی توانستهایم به دستاوردهای بزرگی برسیم که دشمنان را از اندیشه حمله نظامی بیرون بیاورد، چرا در زمینه اقتصادی نتوانستیم؟!
دلیل آن این است که در نیروهای مسلح ما انگیزه جهادی وجود دارد و این پیشرفتهای بازدارنده با مدیریت جهادی به دست آمده است، اما در حوزه اقتصاد، مدیریتها براساس منافع و منفعتطلبی شکل گرفته است. تا یک عزم و اراده ملی در میان مسئولین ذیربط به وجود نیاید، دولتها میآیند و میروند اما تغییری هم در اوضاع اقتصادی کشور ایجاد نمیشود.
سیاوش کاویانی