با اینکه قرار بود (به گفته رئیسجمهور محترم در ۲۸ آذرماه سال گذشته در اولین اجلاس حقوق شهروندی) دست وزیر ارتباطات روی دکمه فیلترینگ نرود اما مثل اینکه جدال بین سمتهای روحانی یعنی رئیسجمهور و رئیس شورای عالی فضای مجازی را سمت دوم برنده شد و حالا باید منتظر فیلترینگ دیگر شبکه اجتماعی در این سالها نیز باشیم.
شاید اگر تجمعات دیماه مردم نبود باز هم تلگرام کار خود را انجام میداد اما حالا چون بسیاری از آن تجمعات و نقدهای دولتی و یا حتی بسیاری از افشاگریها مانند حقوقهای نجومی و دروغگوییهای مسئولین توسط این شبکه افشا شده باید ریشه این شبکه اجتماعی سوزانده شود تا خدای ناکرده آسیبی به مسئولین حاضر در سفره انقلاب نرسد. از طرفی گناه این فیلترینگ نیز متوجه دیگران شود!
به راستی بین شبکههای اجتماعی موجود کدامیک آسیبآفرینتر هستند؟ طبق نظرسنجیهای انجام شده اینستاگرام برای نفوذ و همچنین تشویق به فحشا و یا سبک زندگی غربی پیشتاز بوده است. شبکهای که در همین چند وقت گذشته بعضی از مردم و حتی بازیگران و دیگر افراد مشهور به کامنتها و یا پیجهای این شبکه اعتراض داشتهاند.
اما سوال مهمتر و اساسیتر این است که به فرض آسیبزا بودن تلگرام و اثرات سوء آیا راهحل باید فیلترینگ باشد؟! آیا در ماجرایی شبیه به فیلترینگ نتیجهای مثبت گرفتهایم؟ تجربههایی مانند ممنوعیت ویدئو، ماهواره، فیسبوک چه نتایجی در برداشته است؟
در حالی که همه مسئولین سعی در آمار دادن نه چندان درست در فضای کسب و کار و ایجاد اشتغال هستند به گفته وزیر ارتباطات حدودا ۳۰ هزار شغل از طریق همین پیامرسان امرار معاش میکنند و در روزهای دیماه ضربهای سنگین به این افراد وارد شد. در همان ایام بخشهای خبری از فواید قطع بودن تلگرام گزارش تهیه کردند و طوری نشان دادند که همه از این امر رضایت دارند ولی از قدیم گفتند که به خاطر یک بینماز درب مسجد را نمیبندند. استفاده خوب و بد از همه امکانات، وسایل و تکنولوژی در همه جای جهان هست اما میشود به جای محدود کردن از آموزش و فرهنگسازی درست، استفاده کرد.
مردم ما در تجربههای گوناگون نشان دادهاند که از اینگونه اقدامات دل خوشی ندارند و سعی میکنند به هر طریق ممکن از آن وسیله یا نرمافزار استفاده کنند. پس بهتر است مسئولین محترم قبل از هر اقدامی ابتدا اعتماد مردم را به سمت نرمافزارهای داخلی جلب نمایند و جدای از آن به امکانات، زیبایی و از همه مهمتر به امنیت پیامرسانهای جایگزین اهمیت دهند تا خود مردم به استفاده از پیامرسانهای داخلی مجاب و علاقهمند شوند.
نویسنده: محسن رجبی