ماه رمضان تنها یک فرصت معنوی برای مسلمانان جهان نیست، بلکه خاستگاه وحدت و تجمیع مفاهیم اسلامی است و بی‌تردید مهمترین تجلیگاه وحدت اسلام یعنی همان روز قدس و بیداری اسلامی در این ماه نمایان می‌شود.
ماه رمضان با نامگذاری روز قدس، تجلی مفهوم اسلام سیاسی و عملی است. اندیشه‌ای که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، افق‌های درخشانی را در فراروی ملت‌ها قرار داد تا در آن با شناخت ظرفیت‌ها و توان سیاسی، اقتصادی و شرایط ژئوپلتیک خود، درک عمیقی از رویدادهای سیاسی جهان دریابند و در سایه آن به خودباوری ملی برسند.
آن هم در شرایطی که الگوهای مختلفی از اسلام ارائه می‌شود و برداشت‌های سطحی و تفسیرهای نادرست از آن، بیراهه‌ای ساخته است که درک اسلام حقیقی از آن به دشواری انجام می‌گیرد. این در حالی است که ماه رمضان امسال با توجه به شرایط منطقه‌ای و وضعیت دردناک ملتهای اسلامی، باید فرصتی برای اشتراک دردها و مصیبت‌ها با ملتهای اسلامی در یمن، سوریه، عراق و نیجریه و فلسطین باشد که در دام خاموشی غیرت عربی و اردوگاه شهوت غربی گرفتار شده‌اند.
دو جریان عربی و غربی تا پیش از سال ۱۹۷۸ در اندیشه پایان آرمان سرزمین قدس بودند که رویدادی با نام انقلاب اسلامی در منطقه تمامی معادلات آنان را دگرگون کرد. و تفسیر تمامی دشمنی‌ها با این انقلاب را می‌توان در همین مفهوم عقیدتی بودن آن یافت. مفهومی که نمی‌تواند در برابر آنچه درباره ملتهای اسلامی رخ می‌دهد، بی‌تفاوت بماند. مفهومی که دین را در پستوی خانه‌ها محصور نمی‌کند و در یک واژه "اسلام عملی" را تنها راه برای دست یازیدن به آرمان‌ها می‌داند.
از این‌رو می‌توان نگرانی غرب از اسلام عملی و سیاسی را در این نکته یافت که با وجود مفهوم اسلام انقلابی دیگر نمی‌تواند به نفوذ در میان ملتهای اسلامی اندیشه کند. اسلامی که حتی ماه رمضان آن هم خاستگاه وحدت و انقلاب می‌شود نه اسلام بی‌خاصیتی که مفهوم قیام را بر نمی‌تابد و حضور دشمن را نیز توجیه می‌کند.
با وجود تمامی قدرت اردوگاه مقابل، برای از بین بردن هویت اسلامی ملتهای مسلمان اما همچنان معادله‌ای که انقلاب اسلامی ایران ایجاد کرد، تغییر‌دهنده مدیریت‌های غرب خواهد بود. مدیریتی که به دنبال تهی کردن واژه اسلام از آموزه‌های واقعی و جایگزینی آن با مفاهیم دیگر است.
