از آخرین‌باری که مدیرمسئول سیاست روز دست راست خود را برد بالا و فرود آورد بر گونه چپ ننجون و در منتهی الیه سمت راست در میانه آبدارخانه ولو شدیم دیگر نزدیم که نزدیم.
نه اینکه "زدن" فی‌النفسه کار بدی باشد. به هیچ‌وجه! ما همچنان مجازیم بزنیم. وسط فرمایش وکیل و وزیر و یک کم بالاتر و یک کم هم پایین‌تر اما تا اطلاع ثانوی از زدن تک مضراب بین سخنان برادر لاریجانی منع شده‌ایم. البته فعلا مجوز موقت گرفته‌ایم که عجالتا بزنیم ولی جوری بزنیم که صدایش فردا و پس‌فردا در بیاید.
برادر لاریجانی: در مجلس نهم ۶۹۷ طرح و لايحه را بررسي کرديم که ۴۷ درصد آنها لايحه بوده است.
ننجون: به قول یکی از فوتبالیست‌ها پس نتیجه می‌گیریم که ۴۸ درصد باقیمانده!! هم طرح بوده!
در حوزه ايجاد رونق در فضاي کسب و کار و تسهيل سرمايه‌گذاري داخلي و خارجي که مجلس به ريل‌گذاري براي دولت پرداخت.
ننجون: البته چند تا چوب در حد سپیدار و توسکا هم لای چرخ‌های قطار گذاشتند که جا دارد خدمت آن دسته از عزیزان هم سلام و خسته نباشید عرض کنیم.
مشکل بلندگو در جمهوري اسلامي هيچ‌گاه حل نمي‌شود.
ننجون: البته مشکل اصلی بلندگو نیست و "میکروفن" است. بعضی‌ها که میکروفن دستشان بیفتد تا اذهان عمومی را رسما آسفالت نکنند، دست بر نمی‌دارند.
نادر قاضی‌پور چنين موضعي ندارد و وقتي کسي نظرش را اصلاح مي‌کند بايد بپذيريم و ادامه ندهيم.
ننجون: پای موضع که وسط می‌آید ما هم دلمان می‌خواهد مواضع شفاف خود را نشان بدهیم اما چون پای برادر قاضی‌پور وسط است عجالتا بی‌خیال می‌شویم.
فکر ميکنم هرچه مثبت بينديشيم براي آينده بهتر است.
ننجون: گذشته و حال ما که باد فنا رفت. امیدواریم "هر چه مثبت" بیندیشید که لااقل آینده ما نیست و نابود نشود.
افراد ممکن است به اتاق من بیایند و بگویند نظری داریم ولی پیام یا باید مکتوب باشد یا تلفن بزنند.
ننجون: احتمالا بایدتوی تلگرام هم فقط جوک‌های سیاسی بفرستند و برای لطیفه‌های بدبد از "واتس‌آپ" استفاده کنند.
برادر لاریجانی: ...
ننجون: خاک بر سرم ...
