پانزده روز از فاجعه پلاسکو، روزی که آتشنشانان توانستند با اقداماتی ایثارگرانه مانع کشتار عظیم بر اثر ریزش ساختمان پلاسکو شوند گذشته است و حالا عدهای مدام فریاد دادخواهی و بررسی علل و بگیر و ببند و عذرخواهی سر دادهاند، فریادهایی که به نظر به حمایت از مردم و خانواده ۱۶ شهید آتشنشان است اما وقتی ریزتر نگاه میکنی به وضوح سیاسیکاری را در پس سخنان مشاهده میکنی! سیاسیکاری تلخ که شاید بخش عمدهای از آن به خاطر نزدیک بودن زمان انتخابات شکل گرفته باشد.
اگر پیگیری حقوق مردم و نگرانی برای جان مردم علت اصلی این سخنان بود دلخور نمیشدیم اما موضوع از جایی دردناک میشود که میبینی در همه این مدت که از ریزش ساختمان پلاسکو گذشته است هر روز بدون توجه به قانون و صبر درباره روشن شدن علت اصلی و مقصران تنها به یک ارگان و شخص تاختهاند. ماجرا باز هم از جایی غمناکتر میشود که میبینی همین افرادی که در پانزده روز اخیر با ادعای خیرخواهی و مردمی بودن در حال حمله به یک نفر و نهاد خاص هستند، هیچ واکنشی نسبت به حوادث گاها تلختر گذشته نداشته و آنها را بدون پیگیری رها کرده اند.
وقتی میبینیم که کسی پیگیر اهانت به دو نوجوان در عربستان بعد از گذشت حدود دوسال نشده و برای عدم پیگیری حقوق عذرخواهی نمیکند، وقتی کسی حدود پانصد شهید حج را بعد از گذشت یک سال و نیم از محقق نشدن حقوقشان عذرنخواسته و استعفا نمیدهد و حتی با همسر شهید هستهای که پیگیر حقش شده برخوردهای بدی صورت میگیرد، وقتی میبینیم با گذشت حدود ۷۰ روز از فاجعه برخورد دو قطار در ایستگاه هفتخوان و کشته شدن ۴۹ نفر و با وجود شناخت مقصران نه عذرخواهیای از وزیر دیدیم و نه استعفا و نه حتی برگزاری استیضاحی که از همان موقع امضاهای نمایندگان مردم را در پی داشته است.
حدود یکسال از سقوط اتوبوس سربازان در جادههای استان فارس و کشته شدن سربازان وطن میگذرد، حدود یکسال از خطاهای فاحش پزشکی که منجر به مرگ مادری حین زایمان، وصل کردن گاز اشتباهی به جای اکسیژن و سوختگی شدید، کشته شدن تعداد زیادی نوزاد در یک بیمارستان به دلیل نامعلوم و... گذشته و کسی پیگیری نکرده است. از این مدل حوادث که هنوز حقوقشان پیگیری نشده بسیار است، وقتی اینها را مرور میکنی و صحبتهایی درباره انتقاد به غیر پاسخگو بودن در حادثه پلاسکو (آن هم تنها وقتی ۱۵ روز از این حادثه میگذرد) میخوانی باور میکنی که حقیقتی تلخ پشت این پیگیری برخیها نهفته است حقیقتی که باعث میشود مردم کمتر باور کنند که به خاطر حقشان است، حقیقتی که با نام مردم به کام آقایان تمام خواهد شد.
حقیقتی تلخ که باعث میشود اعتماد مردم نسبت به دلسوزیهای واقعی نیز بدبین شوند و اقدامات این مسئولان را سختتر از قبل باور کنند.
مائده شیرپور