میلاد سه دلاور کربلا رسیده، اباعبدالله الحسین(ع)، اباالفضل‌العباس(ع) و زین‌العابدین(ع)، چه مبارک روزهایی است، بهار در حیرت زاد روز حسین(ع) است، سالار و سروری که درس ایستادگی را آموخت و هم مقاومت و شهادت را. کوه‌های سرسخت مقابل استقامت حسین(ع) سر فرود می‌آورند و دنیا خود را شرمگین او می‌داند، باد در مقابل بارگاه او سجده می‌کند و خورشید از رخ درخشان او طلوع نمی‌کند، خورشیدی از ثلاله پاک پیامبر(ص) زاده شده که همتای او را نمی‌توان یافت، حسین(ع) سفینه عشق و زادگاه شهادت، دنیا را مفتخر کرده و قدوم مبارک خود را بر چشمان عاشقان نهاد. و چه مبارک سحری است امروز که شعبان را متبرک کرده از وجود پاک سه پرچم‌دار عشق.
و هر سه از کاروان عشق در رکاب و منتظر سالار عشق. ما شیعیان هم دلداده عشق و عاشق دیدار معشوق. نیمه شعبان نزدیک است. قافله سالار عشق انتظار شیعیانش را می‌کشد.
و حسین سرسلسله آغاز ظهور است. ظهور فرزندش که وعده آمدنش نزدیک است. آنقدر نزدیک که می‌توانی احساسش کنی و آنقدر دور که از خود دور گشته‌ای و حیرانی!
حسین(ع) راه رسیدن به مهدی(عج) موعود را هموار ساخت تا در این آشفته بازار دنیا، غرق نشویم که غریق هست، تنها باید دستش را بگیریم تا در منجلاب تکفیر و وهابیت غرق نشویم. باران رحمت الهی را بر وجودمان ارزانی داریم و خود را در عمق عشق حسین(ع) رها کنیم، تا در ساحل انتظار به زیبایی عشق برسیم و مقتدا را یاری کنیم.
امروز روز حسین(ع) است، سلام می‌کنیم و سر فرود می‌آوریم به سوی بارگاهش که دل پر می‌کشد به سوی او، غمی شیرین جان را پر می‌کند از برای او، که شیرینی میلادش حلاوتی است که طعمی به مانند آن را مثالی نیست.
و سلام می‌کنیم به دلاور کربلا عباس(ع) که وفا و معرفت را آموخت به شیعیانش،آنگاه رو به بقیع درود می‌فرستیم بر سید الساجدین زین العابدین(ع) که رسم نیایش و سر فرود آوردن مقابل بارگاه و آستان الهی را به ما آموخت. تا هم، چگونه زیستن را از حسین بیاموزیم، چگونه مردن را از عاشورا و چگونه عاشق شدن را از کربلای حسین(ع).
و چه غوغایی است وچه پر پر شدن عاشقانه‌ای به پا است از برای یاری تو در شام و عراق. فداییانت را بپذیر.
امروز زیباترین گل لبخند خدا به دنیا آمد. غوغایی است در کائنات، چه نسیمی وزیدن گرفته، عزت و شرف اسلام و شیعه از راه رسیده است. بهار رنگ و بوی حقیقی خود را یافته است. امیر عشق کائنات آمده است.
