اروپا و آمریکا در اعمال فشار علیه ایران هماهنگ عمل کردند

سفیر اسبق ایران در ایتالیا گفت: اروپا و آمریکا در اعمال فشار علیه ایران به نحوی هماهنگ عمل کرده‌اند، اما در برجام به دلیل تفاوت در نوع نگاه آنها، این موضوع قدری متفاوت است.
سید محمد علی حسینی سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه در پاسخ به این پرسش که سازوکار مالی اروپا در چه حالتی می‌تواند منافع ایران را در قالب برجام تأمین کند، اظهار داشت: منافع اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در قالب برجام هنگامی تأمین می‌شود که بتوانیم شاهد فروش نفت و دریافت عوائد حاصل از آن، حل و فصل مشکلات مربوط به حمل و نقل، بیمه، عملیات بانکی و مالی و همچنین سرمایه گذاری بدون دغدغه طرف‌های خارجی باشیم. وی گفت: هر ساز و کار پیشنهادی از سوی اروپا باید بتواند مناسب‌ترین زمینه را برای انجام تعهدات بجامانده و معوقه طرف‌های برجام فراهم کند.
سفیر اسبق ایران در ایتالیا در خصوص آینده روابط ایران و اروپا با توجه به اعلام برنامه مالی اینستکس، تصریح کرد: اعتماد، احترام متقابل و تأمین منافع مشترک، سهمی اساسی در آینده روابط ایران و اروپا دارد. صرف نظر از عملکرد منفی برخی از کشورهای مهم اروپایی طی ده سال گذشته، رفتار اروپا بویژه سه کشور فرانسه، انگلیس و آلمان در قضیه برجام، قبل و بعد از خروج آمریکا از آن، رضایت بخش نبوده و نه تنها نتوانسته در مسیر اعتماد سازی و اجرای تعهدات خود گام مؤثری بردارد بلکه اعتبار و حسن نیت خود را در این ماجرا زیر سوال برده و مخدوش کرده است.
حسینی افزود: این در حالی است که جمهوری اسلامی به شهادت جامعه جهانی و نهادهای ذیربط بین المللی تعهدات خود را به شکلی مسئولانه به انجام رسانده است. اروپا با مسئولیت پذیری بیشتر و با برداشتن گام‌های سازنده و مؤثرتر می‌تواند نقش خود را در بهبود آینده روابط با ایران ایفا کند.
وی در خصوص همراهی اروپا با آمریکا در حوزه‌هایی بیان کرد: اروپا در بسیاری از موضوعات از جمله تحولات سیاسی غرب آسیا همچون سوریه، یمن، عراق، لبنان، افغانستان و همچنین در برخورد با قضایائی همچون فلسطین و مقاومت اسلامی، حمایت از رژیم اشغالگر و متجاوز صهیونیستی، رویکرد دوگانه با پدیده کثیف تروریسم و افراط گرایی و اعمال استانداردهای دو گانه و چندگانه در قضیه حقوق بشر با آمریکا هم مسیر هستند. بنابراین، صرف نظر از برخی از اختلافات جزئی و تاکتیکی، گویا در یک قایق نشسته اند.
سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه گفت: همچنین، سوابق امر نشان می‌دهد در اعمال فشار علیه کشورمان به نحوی هماهنگ عمل کرده اند. در قضیه برجام اما موضوع قدری متفاوت است و این تفاوت برخاسته از نوع نگاهی است که این دو نسبت به اهمیت و ماهیت برجام دارند.
حسینی ادامه داد: موضع آمریکا در قبال برجام و تخریب و ضدیت با آن کاملاً روشن و معین است. اروپا اما به هر حال برجام را بزرگترین دستاورد دیپلماتیک خود طی دهه‌های گذشته می‌داند که بر اساس سیاست‌های خود مصمم است آن را بدون پرداخت هزینه و یا با پرداخت هزینه از جیب ملت ایران حفظ کند.
وی در خصوص تفاوت در مواضع اعلامی و سیاست‌های اعمالی اروپایی‌ها برای تمایل به همکاری با ایران، تصریح کرد: تفاوت در سیاست‌های اعلامی و اعمالی اروپا برای همکاری با ایران نه تنها برای خواص سیاسی بلکه برای عموم مردم نیز قابل تفکیک و مشاهده است.
معاون اسبق بین الملل وزارت امور خارجه بیان کرد: در عزم و انگیزه جدی اروپا برای همکاری با ایران باید یک ترجمه عملی و ملموس به همراه داشته باشد؛ امری که متأسفانه فقدان آن کاملاً محسوس است.
حسینی در خصوص اهمیت افزایش روابط با همسایگان و کشورهای منطقه برای خروج از شرایط فعلی، گفت: یکی از مزیت‌های ایران به لحاظ جغرافیایی و سرزمینی، همسایگی با ۱۵ کشور و دسترسی به آب‌های آزاد در جنوب و دریای خزر در شمال خود است. اساساً تعامل و تقویت مناسبات با کشورهای همسایه و منطقه از اولویت‌های سیاست خارجی کشور است که در شرایط کنونی سزاوار تلاش و کوششی مضاعف است.
وی افزود: هرچه این تعاملات و همکاری‌ها با کشورهای همسایه و منطقه بیشتر تقویت شود، کوشش‌های خباثت آمیز آمریکا و برخی از هم پیمانان خفیف منطقه‌ای و غربی آن در اعمال فشار بیشتر بر ملت ایران، بی اثرتر و ناکارآمدتر خواهد شد.
سفیر اسبق ایران در ایتالیا با بیان اینکه قطعاً می‌توان از ظرفیت همکاری با کشورهای منطقه بخشی از منافع اقتصادی و صنعتی کشور را تأمین کرد، خاطرنشان کرد: البته جهت گیری ما باید به سمت توسعه روابط با سایر کشورها در مناطق مختلف جهان باشد تا بر تنوع ظرفیت‌ها و فرصت‌ها در خارج از مرزها اضافه کنیم.
حسینی در خصوص اهمیت رعایت اصول دیپلماسی متوازن در سیاست خارجی، تصریح کرد: می‌توان گفت در حال حاضر نگاه دستگاه دیپلماسی کشورمان به همه مناطق دنیا و بویژه کشورهای تأثیر گذار در هر منطقه است.
وی ادامه داد: دارا بودن چنین نگاهی همراه با رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت همکاری‌های دوجانبه از اصول و ارکان دیپلماسی متوازن و توزیع مناسب ظرفیت دیپلماسی کشور در مناطق مختلف دنیاست.
سخنگوی اسبق وزارت امور خارجه در خصوص لزوم توجه هر چه بیشتر به اصول دیپلماسی ایدئولوژیک در سیاست خارجی به عنوان یکی از اصولی که مورد تاکید رهبری است، بیان کرد: عناوینی از قبیل دیپلماسی ایدئولوژیک، دیپلماسی انقلابی و دیپلماسی مقاومت که در بیانات مقام معظم رهبری مورد اشاره قرار گرفته به لحاظ ماهیت و محتوا تفاوتی با دیپلماسی و سیاست خارجی برخاسته از قانون اساسی جمهوری اسلامی ندارد. در حقیقت دیپلماسی ایدئولوژیک یک بدعت یا نوآوری نیست بلکه تأکیدی است بر محتوای جامع و غیرقابل خدشه مواد ۱۵۲، ۱۵۳ و ۱۵۴ قانون اساسی.
حسینی گفت: اگر وظیفه اصلی و اساسی سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی را تأمین و حفظ منافع ملی بدانیم، آنگاه ایدئولوژی و باورهای صحیح و عمیق به عنوان یکی از مهمترین سرمایه‌ها و پشتوانه‌های تأمین و دستیابی به این هدف شناخته خواهد شد.
وی افزود: ایدئولوژی و دیپلماسی ایدئولوژیک نه تنها در تقابل با منافع ملی نیست بلکه برای تأمین مصالح کشور، منافع ملی، دفاع از تمامیت ارضی و تضمین امنیت مردم است که اضافه بر ابزار، امکانات و منابع رایج، قدرت مؤثر معنوی و باورهای اعتقادی و ارزشی را نیز به میدان می‌آورد و خالق پیروزی‌های شگفت انگیز برای کشور می‌شود.
معاون اسبق بین الملل وزارت امور خارجه در پایان خاطرنشان کرد: از معیارهای اساسی دیپلماسی ایدئولوژیک می‌توان به این موارد اشاره کرد، پایبندی به ارزشهای اسلام و انقلاب، هوشمندی و هدفمندی در فعالیت‌های دیپلماتیک، صراحت و شجاعت در تبیین مواضع کشور و دفاع منطقی و هوشیارانه از حقانیت نظام جمهوری اسلامی، بهره گیری از عناصر قدرت ملی و اقتدار نظام برای دستیابی به منافع ملی، ارتباط گسترده و منظم مبتنی بر سه اصل اساسی عزت، حکمت و مصلحت با جهان و در یک جمله، ایمان و باور به اصول سیاست خارجی کشور، مندرج در قانون اساسی و پایبندی عملی و مسئولانه به آن. مهر

به نام خدا
موضوع: درخواست خروج از برجام
سلام علیکم
تنها راه موفقیت ما، مقاومت در برابر دشمنان زورگو، تکیه بر توانمندی و ظرفیت های داخلی و ارتباط با کشورهای غیر مستکبر است. آمریکا و این سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان حتی اگر در مقابل چشم ما، جنگ زرگری هم راه بیاندازند باز دو روی یک سکه اند. مگر یادمان رفته که امام راحل (ره) فرمود: «آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر.»
امام خامنه ای قبل از روی کار آمدن دولت ترامپ فرمودند: «برجام را ابتدائاً نقض نخواهیم کرد این را همه بدانند ... آن ها اگر پاره کردند ما آتش می زنیم.»
ایشان سال گذشته، پس از خروج آمریکا از برجام در جلسه خصوصی با هیأت دولت فرمودند: «در روزنامه خواندم که ترامپ گفته که من می خواستم به ترزا مِی سفارش کنم راجع به سخت‌گیری نسبت به ایران، [امّا] او به من سفارش کرد درباره‌ی سخت‌گیری راجع به ایران! اینها این [جور] هستند دیگر. آن‌وقت تلفن می زند به آقای دکتر روحانی و اظهار ارادت و اخلاص هم به ایشان می کند. اینها را بایستی این‌جوری و با این چشم نگاه کرد؛ بدند اینها، اینها خیلی بدند. بنده یک سینه حرف دارم در زمینه‌ی اروپایی‌ها - نه به‌خاطر سیاستهای امروزشان ‌- به‌خاطر ذات خبیثی که حکومتهای اروپایی در طول این چند قرن از خودشان نشان داده‌اند؛ خیلی حرف گفتنی اینجا زیاد است، نمیخواهیم حالا وارد آن مسائل بشویم.»
سپس در یک جلسه عمومی فرمودند: «حالا گفته می‌شود که برجام را می‌خواهیم با این سه کشور اروپایی ادامه بدهیم؛ من به این سه کشور هم اعتماد ندارم. من می‌گویم به اینها هم اعتماد نکنید؛ [اگر] می‌خواهید قرارداد بگذارید، ... تضمین به دست بیاورید، تضمین واقعی، تضمین عملی، والا فردا اینها هم همان کاری را خواهند کرد که آمریکا کرد، [امّا] به یک شیوه‌ی دیگر.»
علیرغم تمام این نصایح متأسّفانه دولت پس از گذشت نزدیک به ده ماه از خروج آمریکا از برجام منتظر وعده سر خرمن اروپایی ها ماند! آن هم وعده ای که از SPV به اینستکس تنزّل یافت. این در حالی بود که اروپایی ها خود اعتراف کردند، هیچگاه تحریم های آمریکا را دور نمی زنند، بلکه فقط در چارچوب آنچه ارباب آمریکایی به آن ها اجازه داده است، فقط به ایران کمک های انسان دوستانه می کنند، یعنی غذا و دارو را در برابر فروش نفت می دهند و همزمان بارها ما را تحت فشار می گذاشتند که در برابر همین وعده های ننگ آور توخالی بدون تضمین، به برجام های 2، 3، 4 و 5 ( خود تحریمی مالی FATF، موشکی، منطقه ای و حقوق بشر) بپیوندیم.
بالاخره رهبر معظم انقلاب در ابتدای امسال در حرم رضوی فرمودند: « در مورد ایران، از اواسط قاجار، اروپایی‌ها به ما ضربه زدند. در جنگهای ایران و روس، انگلیس‌ها به ایران خیانت کردند؛ به عنوان واسطه وارد میدان شدند، امّا از پشت خنجر زدند. در قضیّه‌ی امتیاز تنباکو، در قضیّه‌ی امیرکبیر و رفتاری که با امیرکبیر کردند؛ فشارهای انگلیس‌ها و سفارتخانه‌های اروپایی در تهران بود که پادشاه ابله قاجار را وادار کرد خون امیرکبیر را بریزد و او را که می توانست ایران را متحوّل کند، کنار بگذارد. [همچنین] رفتار اروپایی‌ها در روی کار آوردن حکومت دیکتاتوری رضاخان، رفتار اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در ساقط کردن دولت مصدّق، رفتار آنها در قضایای گوناگون اقتصادی و سیاسی و امنیّتی ما و رفتار آنها در قضیّه‌ی جنگ تحمیلی و بعد هم رفتار آنها در قضیّه‌ی تحریم؛ اینها را ما نباید از یاد ببریم. غربی‌ها با ما همیشه همین جور رفتار کرده‌اند؛ نمیتوانیم به آنها هیچ امیدی داشته باشیم. در همین قضیّه‌ی اخیر، در قضیّه‌ی برجام، وظیفه‌ی اروپایی‌ها چه بود؟ خب یک قرارداد هفت‌جانبه‌ای بسته شده بود -شش کشور و ایران این طرف؛ هفت کشور- یک طرف که آمریکا است خارج شد؛ وظیفه‌ی طرفهای دیگر چه بود؟ وظیفه‌ی اروپایی‌ها این بود که می‌ایستادند در مقابل آمریکا، میگفتند ما به تعهّد خودمان پایبندیم؛ تعهّد آنها این بود که تحریمها به طور کلّی برداشته بشود؛ باید محکم می‌ایستادند، [امّا] با بهانه‌های مختلف نَایستادند. علاوه بر اینکه در مقابل آمریکا نَایستادند، خودشان هم در عین اینکه مدام به ما تأکید کردند و می کنند که «نبادا از برجام خارج بشوید»، عملاً از برجام خارج شده‌اند؛ یعنی حتّی تحریمهای جدیدی را علیه ایران به وجود آورده‌اند. این رفتار اروپایی‌ها است؛ از اینها می شود توقّع داشت؟ این کانال مالی‌ای هم که اخیراً مدام گفته میشود یک کانال مالی درست کرده‌اند، این به شوخی شبیه‌تر است؛ البتّه شوخی تلخی است. این هیچ معنی‌ای ندارد؛ آن چیزی که وظیفه‌ی آنها است با آنچه آنها دارند مطرح میکنند زمین تا آسمان فرق میکند. در آخرین مسئله‌ی بین‌المللی ما، باز اروپایی‌ها مثل گذشته از پشت خنجر زدند، به ما خیانت کردند. از اینها توقّع نمی شود داشت؛ هیچ توقّعی نمی شود داشت.»
در واقع این به اصطلاح کانال اینستکس، دامی برای بلوکه کردن درآمدهای ارزی کشور، جهت افزایش فشار بیشتر بر ماست. لذا لازم است علاوه بر رد اینستکس، صادرات و واردات خود را با هر پول دیگری غیر از دلار آمریکا و در قالب پیمان های دو جانبه با کشورهای غیر مستکبر غربی انجام داده؛ و در یک اقدام انقلابی از برجام خارج شویم؛ ضمن آن که از تصویب لوایح استعماری پالرمو و CFT ممانعت به عمل آورده و اجرای الزامات FATF را خاتمه دهیم.