سرزمینهای اشغالی برای نخستینبار از آغاز ۲۵ سال رابطه دیپلماتیک با هند، میزبان یکی از نخستوزیران این کشور خواهد بود. «نارندرا مودی» نخستوزیر هند، نخستین فرد در این سمت است که به سرزمینهای اشغالی سفر خواهد کرد. نکته بسیار قابل توجه آنکه مودی در اقامت ۳ روزه خود در سرزمینهای اشغالی، قصدی برای سفر به «رامالله» و دیدار با رهبران فلسطین ندارد حال آنکه وی در ماه میلادی می، در دهلی پذیرای ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بود و در عین حال مردم فلسطین نگاه حمایتی ویژهای از آن کشوردارند.
یکی از دلایل این سفر انگیزه خرید سلاح عنوان شده است چنانکه به گفته رسانههای رژیم صهیونیستی، ارزش قراردادهای نظامی طرفین سالانه به یک میلیارد دلار میرسد. مقامات دهلینو بر این ادعایند که هند به عنوان یکی از بزرگترین خریداران تسلیحات جهان، در کشمکش با رقبایی چون چین و پاکستان، قصد به روزرسانی ادوات جنگی خود را دارد که قدمت آنها به دوران شوروی سابق باز میگردد. در ماه میلادی آوریل نیز، رسانههای صهیونیستی از تصمیم هند برای خرید فناوری تسلیحاتی از تلآویو به ارزش تقریبی ۲ میلیارد دلار خبر دادند. سران هند بر این ادعایند که تا در عرصه خرید تسلیحاتی رقابت ایجاد و با کمترین هزینه بیشترین دستاورد را داشته باشند اما بسیاری بر این عقیدهاند که رویکرد مودی برگرفته از اهداف دیگری نیز است که بخشی از آن برگرفته از رقابت هند و پاکستان در عرصه یارگیری است.
هند بر این تصور است که با رویکرد به رژیم صهیونیستی که آمریکا به آن ارادت خاصی دارد از یک سو از ظرفیتهای این رژیم برای تقویت توان نظامی در برابر پاکستان برخوردار میشود و از سوی دیگر از آن برای جلب رضایت آمریکا بهره میگیرد. همزمانی این سفر با حضور مودی در آمریکا تقویت کننده این دیدگاه است. هند در کنار بهرهگیری از این وضعیت برای تقویت توان نظامی خود سعی دارد از آن برای جلب رضایت آمریکا جهت عضویت دائم در شورای امنیت برخوردار شود.
در این میان صهیونیستها نیز این روابط را بسیار مهم میدانند. رژیم صهیونیستی علاوه بر بهبود رابطه تجاری با دیگر کشورها، به دنبال افزایش تعداد آرای خود در جمع سازمان ملل است و از همینرو سفر مودی را تاریخی تلقی میکند. در شرایط کنونی که این رژیم از درون با چالشهای بسیاری مواجه است و در منطقه نیز شکستهای سنگینی مواجه شده به دنبال راهکارهای حاشیهای برای پنهانسازی شکستها و البته نمایش دستاوردهای جهانی است.
رویکرد گسترده به ارتباط رسمی با کشورهای عربی و نیز روابط با کشورهایی مانند هند نمودی از این رفتارها است. در این میان یک نکته مهم وجود دارد و آن مخالفت مردم با این روابط است چراکه آنها هنوز فراموش نکردهاند نفوذ اطلاعاتی و بحرانی که در سال ۲۰۰۸در بمبئی برای صهیونیستها ایجاد کردند.