دوازدهم جولای ۲۰۰۶ میلادی روزی تاریخی در تحولات منطقه و جهان بود که سرنوشت معادلات بسیاری را تغییر داد. در این روز رژیم صهیونیستی تجاوزات نظامی همه جانبه خود علیه لبنان را آغاز کرد، جنگی که ۳۳ روز به طول انجامید و به جنگ ۳۳ روزه (حرب تموز) معروف شد. رژیم صهیونیستی آن زمان بر این ادعا بود که در مدت چند روز می تواند حزب الله را از پای درآورده و بر لبنان مسلط شود. در آن زمان کاندولیزا رایس وزیر خارجه آمریکا ادعای زایمان خاورمیانه بزرگ را سر داد و مدعی بود که دورانی جدید در منطقه به نفع آمریکا و رژیم صهیونیستی رقم خواهد خودر. این تجاوزگری صهیونیست‌ها در حالی روی داد که نتیجه جنگ ورای ادعاهای صهیونیست‌ها بود چنانکه از یک سو رژیم صهیونیستی پس از ۳۳ روز وادار به شکست در برابر مقاومت شد و از سوی دیگر آمریکا با پس گرفتن ادعای زایمان خاورمیانه جدید، سراسیمه در سازمان ملل به دنبال نجات این رژیم از معرکه جنگ بود. سرانجام در حالی بر اساس قطعنامه ۱۷۰۱ جنگ به پایان رسید که بسیاری از ناظران سیاسی این جنگ را سرآغازی برای اقتدار منطقه‌ای مقاومت و زوال سریع رژیم صهیونیستی ارزیابی نمودند چنانکه نمود آن را در اجبار صهیونیست‌ها برای تبادل اسرا با حزب الله در سال ۲۰۰۸ و چهار شکست این رژیم در جنگ‌های ۲۲ ، ۸، ۵۱ و ۱۲ روزه غزه می‌توان مشاهده کرد. نکته اساسی آن است که در جنگ ۳۳ روزه روند جنگ‌های یک حانبه رژیم صهیونیستی پایان یافت و مقاومت توانست با انهدام ناوها و تانکهای مرکاوای صهیونیست‌ها ، هیمنه نظامی این رژیم را در هم شکنند. در این میان از اهداف آمریکایی‌ها از حمله به لبنان علاوه بر از بین بردن مقاومت در این کشور، قطع زنجیره مقاومت ملت‌های منطقه از افغانستان، ایران، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و دیگر نقاط مقاومت در منطقه بود تا خیال آمریکا برای اجرای نظم نوین مورد نظر خود و حکمرانی بی قید و شرط بر منابع انرژی منطقه و امنیت صهیونیست‌ها به عنوان ژاندارم منطقه آسوده شود اما در حین و پس از جنگ ۳۳ روزه سران آمریکا و رژیم صهیونیستی متوجه شدند که دستیابی به این هدف غیر ممکن است. نکته مهم آن است که نه تنها این امر محقق نشد بلکه ابعاد جدیدی از مقاومت در منطقه شکل گرفت که نتیجه این جبهه مقاومتی را در سالهای اخیر در قالب مدافعان حرم در سوریه می توان مشاهده کرد که تمام معادلات منطقه را تغییر دادند. نکته دیگر در جنگ مذکور خیانت ارتجاع عربی به لبنان بود بگونه‌ای که برخی از این کشورها رسما به حمایت از تجاوز گری صهیونیست‌ها پرداختند چنانکه مقامات این رژیم، رسانه‌ها و شخصیت‌های عربی مذکور را یار سوم خود در جنگ نامیدند. به هر تقدیر آنچه در جنگ ۳۳ روزه روی داد شکسته شدن هیمنه نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بود که دامنه آن همچنان نیز ادامه یافته است
نویسنده: علی تتماج
نویسنده: علی تتماج
