آخرین ساخته بهروز شعیبی از امروز در سینماهای سراسر کشور اکران میشود. اما در ماجرای ساخت و عرضه این فیلم جای برخی حاشیهها با متن تغییر کرده است.
به به و چهچه کردن رئیس سازمان سینمایی در مراسم افتتاحیه این فیلم، تضاد عجیبی با سیاستگذاری و افراد موثر و سیاستگذار سازمانی دارد که رئیس آن میگوید: «من هم هر کاری که از دستم بر بیاید برای نمایش مناسب این فیلم انجام میدهم تا فیلمسازانی از این دست برای ساخت چنین فیلمهایی تشویق شوند»
آیا آنچه از بهمنماه سال گذشته تاکنون بر سر این فیلم آمده، نشان از حمایت متولیان اصلی سینمای ایران از فیلمی دارد که هم به لحاظ محتوایی و هم فنی جزو فیلمهای خوب و با کیفیت محسوب میشود؟ آیا حمایت از سینماگران متعهد و دفاع از هنر انقلابی قرار است به همین جا خلاصه شود که رئیس سازمان سینماییِ دولتی در مراسم اکران خصوصی یک فیلم شرکت کند و چند دقیقهای هم در مدح فیلم سخن بگوید؟
واقعا چه اتفاقی میافتد که در جشنوارهای که به نام زیبا و پرمعنای «فجر» انقلاب اسلامی و درست در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی برگزار میشود، دقیقا فیلمهایی دیده نمیشوند که دغدغه انقلابی دارند و در عوض، «سیمرغ»ها بر دوش آنهایی مینشیند که هر آنچه توانستهاند به انقلاب اسلامی فحاشی کردهاند؟
متاسفیم که این روزها دفاع از فیلمهای انقلابی برای برخی مسئولان گران تمام میشود و در عوض میتوانند برای فیلمهایی که همه هست و نیست دین و کشور را به باد میدهد، صفحات زیادی را با قلم شاعرانه! خود «سیاه» کنند. متاسفیم که سهم فیلمهای ارزشی در جشنوارهای سراسر «تدبیر» چیزی در حدود همان چیزی است که ما از برجام به دست آوردهایم: «تقریبا هیچ»
در روزگاری که منافقین دوباره سر از گندآب و لجنزار خود بیرون آوردهاند و با حمایت کشورهای غربی و عربی سعی میکنند چهره منحوس خود را بازسازی کنند و در داخل هم برخی همین ماموریت را برعهده دارند.
جشنواره فجر ما به فیلمی که فقط گوشهای از پلشتیهای سیاهه طویل و سراسر جنایت آنها را نشان میدهد، پشت میکند و سیاستگذاران و مجریانش چشمبندی «سیاه» به چشم میزنند که خوبیهای یک اثر هنریِ انقلابی را نبینند. گویی برخی فیلمها و فیلمسازان خوب انقلاب برای متولیان جشنوارههای ما نقش «زینتالمجالس» را بازی میکنند. همین که باشند و برخی مدیران پَُز حضور برخی نامها را بدهند، برایشان کفایت میکند.
اما وقتی پای حمایت، جایزه، اکران و... برسد، سوگلیهای دربار تدبیر فیلمهایی هستند که بهتر «فحش» دادهاند و بیشتر جامعه پاک و نجیب ایرانی و انقلابی را «سیاه» و غرق در لجن نمایش دادهاند. آنوقت همین فیلمها هم اینجا جایزه ریالی میگیرند و هم آنطرف آبیها برایشان دلار «شاهباش» میکنند.
اینجا فیلمهایی که نقش منفیهایش «ریش» داشته باشند و بهتر «ریشه» نظام و انقلاب و اسلام را بزنند، عزیزند. اینجا اگر کسی دست «پوچ» دشمن را بخواند و باز کند، باید تن به دیده نشدن بدهد. باید طعم «سیانور» دستساز برخی داخلیها را بچشد.
اما این همه ماجرا نیست. «روسیاهی» برای زغال میماند. این یک ضربالمثل نیست، یک تجربه واقعی است که مشخص میکند، مخاطبان واقعی سینما، با فیلمی که برخی «خواص» سینما و فرهنگ نخواستند ببینند، چگونه برخورد میکنند. آنوقت است که روی سر مردم یک علامت تعجب، علامت سوالی را در آغوش میگیرد که واقعا چگونه میشود فیلمی مثل «سیانور» را ندیده گرفت.
اکران خصوصی «سیانور» برگزار شد
دوشنبهشب گذشته مراسم اکران خصوصی فیلم سینمایی «سینانور» به کارگردانی بهروز شعیبی در محل ایوان شمس و با حضور حجتالله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، علیرضا تابش، حبیب ایلبیگی، محمد حیدری مدیران سازمان سینمایی و محمود ایازی معاون اجتماعی وزارت بهداشت برگزار شد.
در ابتدای این مراسم محمد معتمدی که ترانه تیتراژ فیلم سینمایی «سیانور» را خوانده بود ابیاتی از سعدی را خواند.
ایوبی رئیس سازمان سینمایی در این مراسم گفت: از محمود رضوی و بهروز شعیبی به خاطر ساخت این فیلم سینمایی تشکر میکنم که به این موضوع مهم و فراموش شده تاریخ ایران پرداختند. در واقع امروز زمان مناسبی برای پرداخت به چنین مسالهای بود.
وی ادامه داد: امروز جهان با پدیده داعش مواجه شده است و جنایات آنها جهان را شوکه کرده است اما ملت ایران سالها قبل جنایات منافقین را تجربه کرده است؛ گروهی که از گذشته تا امروز توسط کشورهایی که ادعای دموکراسی دارند حمایت شدهاند. آنها منحرفانی هستند که این جنایات را شدیدتر و بدتر از داعش انجام میدهند. من به عنوان مسئول سینمای ایران از کارگردان و تهیهکننده این فیلم تشکر میکنم که بدون چشمداشتی به موضوع منافقان پرداختهاند.
ایوبی گفت: طی ۶ ماه گذشته سینمای ایران به دلیل توجه به مسائل ارزشی دوره درخشانی را پشت سر گذاشته است. امسال دو فیلم خوب با موضوع خیانتهای منافقان ساخته شده است و امیدوارم «سیانور» در اکران بدرخشد و صداوسیما نیز در اطلاعرسانی برای نمایش این فیلم توجه بیشتری داشته باشد. من هم هر کاری که از دستم بر بیاید برای نمایش مناسب این فیلم انجام میدهم تا فیلمسازانی از این دست برای ساخت چنین فیلمهایی تشویق شوند.
در ادامه این مراسم از خانواده شهدا، شریف واقفی و صمدیه لباف تجلیل شد.
در پایان این مراسم برادر شهید صمدیه لباف گفت: خوشحالم که بعد از این سالها گوشهای از چهره واقعی منافقان در یک فیلم نمایش داده شده است. امیدوارم کارگردانان زندگی واقعی شهدای قبل از انقلاب را بیشتر به تصویر بکشند.