برادر مطهری در یک اظهارنظر صریح گفته‌اند که: «از اولین سال فعالیت رئیس‌جمهور سابق متوجه انحرافات وی شدم و نامه‌ای در این خصوص نیز نوشتم.»
البته در باب «انحرافات» خیلی حرف‌ها داریم که اگر نزنیم خیلی بهتر است و از آنجا که برادر مطهری برای چندمین‌بار است که از این واژه استفاده می‌کند، لازم دیدیم که تحلیلی از «انحرافات» ارائه کنیم تا هم به «ساکتین انحراف» متهم نشویم و هم مواضع خودمان را یک تکانی داده باشیم که از این حالت رکود و سکون در بیاید.
راستش ما هم مثل برادر مطهری یک انحرافاتی را دیده‌ایم ولی خجالت می‌کشیدیم این موضوع را مطرح کنیم اما حالا که ایشان مواضع خودشان را نشان دادند ما هم همین‌کار را می‌کنیم.
یکی از انحرافاتی که در آقای رئیس‌جمهور می‌شود به آن اشاره کرد انحراف در حوزه «کلید» است. به عبارت ساده‌تر از وقتی ایشان رئیس‌جمهور شده‌اند اکثر درها به شیوه‌های مذبوحانه و غیر‌دموکراتیک، باز می‌شوند. یعنی قبلا کلید را فرو می‌کردیم در قفل و به سمت «راست» می‌پیچاندیم و درها باز می‌شدند حالا باید کلید را با تدبیر و از ناحیه چپ در قفل بپیچانیم و امید داشته باشیم که درها گشوده شوند.
اما مساله اصلی و انحراف ویژه از مواضع این است که بعضی درها اصلا به استراتژی آقای رئیس‌جمهور احترام نمی‌گذارند و صد سال هم که کلید را در آن فشار بدهی و به چپ بپیچانی باز نمی‌شوند.
شاعر در این‌باره می‌فرماید:
گاهی اگر نخورد به "در" یا که سخت خورد
باید که اندکی بشود جابه‌جا کلید
زیرا به هیچ درد پس از آن نمی‌خورد
قفلی که رفته داخل آن راه به راه کلید
ملاحظه می‌فرمایید؟ این قفل‌ها که دیگر قفل نمی‌شوند. این دقیقا همان انحرافاتی است که این برادر خدوم و نماینده عزیز مجلس به آن اشاره کرده‌اند. قفل هم یک چیزی در حد و حدود مواضع است که اگر آسیب جدی ببیند دیگر باید قیدش را زد چون به اصطلاح آفتابه، خرج لحیم است.
باز هم در این حوزه حساس، حرف‌های عمیقی داریم که در صورت همسویی مواضع "سیاست روز" با مواضع ما در شماره‌های آتی منتشر می‌شود وگرنه تا همین حد بدانید که انحرافات مواضع واقعا چیز بدی است.
