از: یک عده #خبرنگار #بی_سواد
به: همه مسئولان دولتی، خصوصا #ژنرال_ها
سلام علیکم
بگذارید به جای تعارفات مرسوم و غیر مرسوم به سراغ اصل مطلب برویم.
ما #تقریبا_ هیچ چیز از شما نمی‌خواهیم. نه #پیام_تبریک و #دعوت_نامه و #خسته_نباشید های سالی یک‌بارتان را و نه آن #کارت_هدیه ها و بسته‌های کادویی که بعضی وقت‌ها از آن به عنوان #دهان_بند استفاده می‌کنید.
برای ما همین قدر که شما حرف خود را #عمل کنید، کفایت می‌کند. همین که به جای نثر مسجع و کلام آهنگین در میدان عمل به خدا پناه ببرید از #استبداد_رأی #عجله_در_تصمیم #تقدم_نفع_شخصی_و_گروهی_بر_مصالح_عمومی و از همه مهم‌تر #بستن_دهان_رقیبان_و_منتقدان ما را بس است. همین که برای استجابت این دعا که «ای آشکارکننده زیبایی‌ها و پوشاننده زشتی‌ها از تو عزت می‌خواهم نه #خودخواهی ، از تو کرامت می‌خواهم نه #خودپسندی ، از تو شرافت می‌خواهم نه #خودرأیی» خودتان هم تلاش کنید از سرِ ما هم زیاد است.
همین که حق قانونی رسانه‌ها را نه بر اساس سلیقه و ریا و نفع شخصی و گروهی که بر اساس قانون و عدالت توزیع کنید و از آن به عنوان طنابی برای فشردن گلوی منتقد بهره نگیرید، ما سپاسگزارتان خواهیم بود.
می‌بینید ما خواسته زیادی نداریم. ما مثل #برخی_ها نه زیرمیزی می‌خواهیم و نه ساختمان چندطبقه. ما نه سفرهای آنچنانی و میهمانی‌های پرزرق و برق و سهمیه #صندلی مدیریت طلب می‌کنیم، نه بلدیم مجیز بگوییم و چشم‌مان را بر حق ببندیم. ما #حق واقعی خودمان را می‌خواهیم برای آنکه صدای ایران و انقلاب باشیمهمین.
