مهم همان غروری است که نمی‌توان زیر پا گذاشت! اما این چیزی که ما آن را غرور می‌پنداریم و به همین دلیل نمی‌توانیم زیر پا بگذاریم اصولاً همه‌چیز می‌تواند نام داشته باشد به‌جز غرور زیرا آنچه را که نمی‌توان نادیده گرفت نامش تعهد است نه غرور!
بارها و بارها اشتباهات خود را تحت عنوان آزمون و خطا توجیه کرده و بازهم تکرار می‌کنیم اما حاضر نیستیم برای یکبار هم که شده زمان اندکی را به اندیشه پیرامون عدم موفقیت‌های خود و دلایل آن اختصاص داده و اگر به نتیجه دلخواه رسیدیم بدون توجه به زیر پا گذاشتن نخوتی به نام غرور اجرا را به کاردانان متعهد بسپاریم و بپذیریم بعضی از امور را نمی‌توان تنها با پشتوانه تخصص به انجام رساند بلکه اکثر اوقات همین اتکای به مادیات است که انسان‌ها را به سوی ناکجاآبادها کشانده و منفعل می‌نماید.
بنابراین نیازمند پیش زمینه‌ای با پشتوانه محکم معنوی به نام تعهد است تا فریب شیطان نفس را نخورده و پیش خود فرض را بر این نگذاریم تا از نیاز دیگران به سود تخصص از این پارامتر سوء استفاده نماییم!
تخصص در زمانی می‌تواند بازه صددرصدی داشته باشد که با تعهد توأم گردد وگرنه همین می‌شود که هر روز احدی از جامعه دست در جیب بیت‌المال و مردم کرده و موجودی آن را به تاراج ببرد!
منظور از کاردان عصاره‌ای از تعهد و تخصص است که در فردی عجین شده باشد که امروز خوشبختانه اکثر جوانان این مرز و بوم نشان داده‌اند اگرچه دلاوران دوران را در سال‌های دفاع مقدس ندیده‌اند اما وصفشان را شنیده‌اند که چگونه بدون داشتن تخصص، کوهی از تعهد بودند و توانستند با دست خالی ارتش ۷۲ ملت را در سیطره صدام زمین‌گیر کنند.
امدادهایی که در فاصله کربلای چهار و پنج در جبهه‌های جنوب افتاد قابل توصیف نیست زیرا هنوز هم تئوریسین‌های قَدر در اتاق‌های فکر غرب روی آن متمرکزند!
آنچه از این دلاور مردان که رفتند و راه رستگاری شهادت را طی نمودند بجا مانده شاگردانی هستند که علیرغم ایثارگری، جانبازی و پذیرش گرد پیری اما هنوز هم شیر مردان خدمت در دامنه مدافع حرم و مقاومت در برابر تحریم‌های ناجوانمردانه هستند تا بتوانند قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) را به مدینه‌ای فاضله برای الگوی ایثار در همه زمینه‌ها تبدیل نمایند که از این زاویه ره‌آوردهایی برای دیگر کشورهای اسلامی داشته باشند. اینجاست که مدیران ارشد و دست‌اندرکاران صنعت را موظف می‌سازد دور خود نگردند و ضمن کنار گذاشتن غرورهای نابجا آنچه از معضلات تولید را در توان خصولتی‌ها نمی‌بینند به این سو سوق دهند تا برای همیشه مسئله تخصص در دامنه تعهد را عینیت بخشیده باشند!
شاید اگر وزارت نفت می‌خواست همچنان مسیر یک قرنی این صنعت را طی کند هنوز هم محتاج مشتقات مورد نیاز اقتصاد و جامعه از غرب و شرق بود اما زمانی که نا امید شد و به سوی یار در خانه یعنی قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) رفت تا از متعهدان کمک بگیرد توانست تکلیف اکثر پروژه‌های ناتمام پارس جنوبی را روشن نماید که اینک و پس از ۱۰ سال تلاش با پشتوانه تعهد تنها یکی از فازهای آن نیازمند تکمیل و بهره‌برداری بوده و پروژه پیچیده ستاره خلیج فارس نیز تکلیف کمبود بنزین کشور را برای همیشه روشن می‌کند.
همه این‌ها دال بر توانایی‌های بالای این ابرمردان تاریخ چهل ساله انقلاب اسلامی است که می‌توانند به اتکای تعهد کوه‌ها را جابجا نمایند و دولت را برای اجرای پروژه‌های کلان یاری کنند.
آنچه این روزها دغدغه اصلی و چالش لاینحل صنعت است، مسئله خودرو است که همچنان در بن‌بست تولید و عرضه گرفتار بوده در حالی که به راحتی می‌توان عنان آن را به قرارگاه خاتم‌الانبیا(ص) سپرد و خیال قطعه سازان بلاتکلیف و مصرف کنندگان در انتظار را برای همیشه راحت کرد.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
