عملکرد ضعیف و غیرقابل دفاع معاونت ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، موجب شده تا زمزمههای جدایی بخش جوانان از این وزارتخانه بلند شود و ادغام ورزش و جوانان، اقدامی غیرکارشناسی نام بگیرد. در کشور ما این اولینبار نیست که یک اقدام با سرو صدا و صرف هزینههای فراوان و بحث و جدل، بدون توجه به نظرات کارشناسی انجام میشود و پس از چند سال، چیزی که منتقدان همان اول به آن اذعان کرده بودند درست از آب در میآید. ادغام سازمان ملی جوانان با سازمان تربیت بدنی نیز یکی از همان تصمیماتی است که از همان اول میشد فهمید با شکست مواجه میشود اما مدیریتی که برمبنای آزمون و خطا و تجربه تصمیم میگیرد، باید بعد از تجربه به این نتیجه برسد.
اتفاقی که امروز افتاده و حتی همانها که با ادغام این دو سازمان و تشکیل یک وزارتخانه موافق بودند، الان معترفند که وزارت ورزش و جوانان در زمینه جوانان هیچ توفیقی نداشته است.
وعدههای زیبا اما اجرا نشدنی
زمانی که عباسی سکاندار وزارت ورزش و جوانان شد و معاونت و اداره کلهای مختلف برای رسیدگی به امور جوانان در وزارت ورزش و جوانان ایجاد شد، بدبینترین افراد به این ادغام هم به مخالفتشان شک کردند و کورسوی امیدی در دلشان روشن شد. این که بالاخره جوانان صاحب متولی شدند و میشد از یک نهاد خاص در مورد اقداماتی که باید برای آنها انجام شود مطالبه داشت، چیزی بود که خیلی از منتقدان را راضی کرد. اما خود وزارتیها بر این باور بودند که این مطالبه، مطالبه درستی نیست.
عباسی، وزیر سابق ورزش و جوانان هم بر این نکته تاکید دارد اما این اقدام یعنی تشکیل وزارتخانه را میمون میداند. او می گوید: همانطور که میدانید در دولت وزرا حق رای دارند وزارت ورزش و جوانان هم دارای وزیر شد و میتواند حق رای داشته باشد یعنی در همه تصمیمات دولت دخیل باشد. شما میدانید که هیچکدام از معاونین رئیسجمهور حتی معاون اول حق رای ندارد و فقط هیئت وزیران باید رای بدهد. این که این وزارتخانه صاحب رای شد نکته مثبت آن بود.
اما عباسی به نکات منفی این امر نیز اشاراتی دارد: «این ادغام یک معایبی هم داشت و آن اینکه دو معاون رئیسجمهور میتوانستند از دو منظر از دیدگاه رئیسجمهور به وزارتخانههای دیگر تاکید کنند. الان یک وزیر نمیتواند. معاون رئیسجمهور میتوانست از ساختار رئیسجمهوری ورود کند. این موضوعي است که باعث میشود از نظر اجرایی کار ضعیف شود. اقتدار دولت کمی کمتر شد. نکته دوم اینکه این دو تا سازمان یعنی سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی به لحاظ عملکردهای اجرایی و وظایف همسنخ نیستند. شاید به لحاظ نسل همسنخ باشند. چون بیشترین مخاطبان ورزش جوانان هستند. اما به لحاظ عملکردی سنخیتی با هم ندارند. چون ورزش کاملاً عملیاتی است و وظیفهای را که برای امور جوانان قرار دادند کاملاً ستادی است. به این دلیل در ذهن ناظران اجتماعی و فرهنگی این نقیصه نظام اجرا، تلقی میشود در صورتیکه این ربطی به نظام اجرا ندارد.
مثل اینکه به کسی بگویند یک ساختمان بساز و در کنارش مسئولیت نامه نوشتن را هم به او محول کنند معلوم است که اینها مثل هم نیست و با هم فرق دارد این اشکال شما نیست که این دو وظیفه همسنخ نیستند.»
در دولت جدید اما خبری از این بهانهها نبود. گودرزی، وزیر فعلی ورزش و جوانان بارها بر اقداماتشان در زمینه جوانان تاکید و معاون ساماندهی امور جوانان نیز از همان ابتدا برنامههایی را براي جوانان تعیین کرد که خیلیها به این بخش از وزارتخانه امیدوار شدند.
وعدههایی که محقق نشدنشان ظرف یک سال، نگرانیهایی را ایجاد کرده تا به آن جا که زمزمه نارضایتی در بین مجلسیها هم شنیده میشود.
نمایندهها هم مانند مردم خواستار فعالیتها و برنامههایی هستند که نتایج آن در جامعه محسوس باشد؛ اتفاقی که جز در مواردی خاص نیفتاده است.
در همین رابطه، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در مورد عملکرد وزارت ورزش و جوانان در حوزه جوانان ابراز نگرانی میکند و میگوید: متاسفانه این بخش در این وزارتخانه مغفول مانده و جدی گرفته نمیشود؛ که همین امر موجی از نگرانی را در جامعه ایجاد کرده است.
دولت باید وزارت ورزش و جوانان یا وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را به عنوان متولی اصلی، در این حوزه تعیین نماید و از آن بخواهد که با اطلاعات و آمار دقیق در این عرصه وارد شده و نتایج آنرا اعلام کند.
عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی، ادامه میدهد: متاسفانه تاکنون گزارشی درباره فعالیتها و برنامههای جدید وزارت ورزش و جوانان که انجام آن در جامعه محسوس باشد ارائه نشده که همین امر مشکلات زیادی برای جوانان از جهت بیکاری و نبود برنامهای مدون، پدید آورده است.»
بهبود وضع جوانان در گرو اما و اگر!
به جملات زیر دقت کنید: "در حوزه ازدواج به دنبال ساماندهی هستیم"؛ "با بانکها در مورد صدور کارت جهیزیه مذاکره خواهیم کرد"؛ "کارگروه طلاق در وزارت ورزش ایجاد خواهد شد"؛ "کارگروه اشتغال جزو کمیتههای تخصصی برنامه ساماندهی جوانان است و قصد داریم به طور جدی با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی وارد حوزه اشتغال شویم"...
این جملهها، در گزارش عملکرد یک ساله گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان آمده است. وعدههایی که در ابتدای استقرار وی در این معاونت نیز کم و بیش مطرح میشد و الان بعد از گذشت این مدت طولانی، همچنان در حد وعده و تلاش برای محقق شدن است! از حق نباید گذشت که در این مدت، مشکل وام ازدواج جوانان تا حد زیادی مرتفع شده اما این اقدام، آن قدر در دریای مشکلات مربوط به جوانان غرق است که شاید خیلی به چشم نیاید.
به گزارش دانشجو، اخیرا اظهارات دیگری هم از سوی مسئولین این معاونت شنیده میشود. زمزمه این که دولت در صدد جداسازی ورزش از جوانان است و بازگشتن به دوره قبل از تشکیل وزارت ورزش و جوانان، چیزی است که بعد از ناکامیهای پی درپی وزارت ورزش و جوانان در بخش جوانان و بالا گرفتن انتقادات مطرح شد.
البته نباید از این نکته غافل بود که متولی جوانان در کشور، تنها بخش جوانان وزارت ورزش و جوانان نیست و این که بخواهیم تمام انتظارات بخش جوانان را از وزارت ورزش داشته باشیم، انتظار بیجایی است اما کمترین توقع از این بخش وزارتخانه، ایجاد هماهنگی بین دستگاههایی است که در زمینه جوانان فعالیت میکنند. اتفاقی که تا به امروز نیفتاده و شاهد مثالش هم میتواند تشکیل نشدن شورای عالی جوانان و عدم توانایی وزیر در جمع کردن اعضای این شورا گرد هم باشد!
به همین منظور، وزیر ورزش پیگیر لایحه شفافسازی وظایف دستگاههاست که این یک برنامه هم، به سایر برنامههای مربوط به جوانان میپیوندد که فعلا به دلیل نبودن دغدغه در بین مسئولان وزارت ورزش، فعلا خبری از پیشرفت آن نیست.
باید دید بالا رفتن حجم انتقادات از وزیر ورزش در بخش جوانان و مطرح شدن زمزمه جداسازی بخش جوانان از این وزارتخانه، موجب برکناری مدیران این بخش و اتخاذ تصمیمات جدیتر در زمینه بهبود وضع جوانان خواهد شد یا خیر!