یک نماینده مجلس شورای اسلامی در اظهاراتی گفته که در ایران "شادی" کم داریم. از آنجا که ما به عنوان "ننجون ملت ایران" وظیفه داریم که اشکالات مسئولان را یادآور شویم فلذا به ایشان عرض می‌کنیم که ناراحتی‌های شخصی خودشان را به شادمانی یک ملت، تعمیم ندهند.
ما مردم شادی هستیم چراکه وقتی قیمت پراید به چهار برابر می‌رسد بشکن زنان و ترانه‌خوانان راه می‌افتیم و می‌رویم یکدانه پراید می‌خریم و با آن تصادف می‌کنیم و می‌میریم.
ما اگر شاد نبودیم که خواننده‌های دویست کیلویی و سیبیل قشنگ‌مان فوتبال بازی نمی‌کردند تا هم خودشان بخندند و هم ما را به نحو مبسوطی بخندانند و در بازی‌های خیریه یقه همدیگر را جر بدهند که ما قاه‌قاه بخندیم.
اگر ما ملت شادی نبودیم دلار چهار هزار تومانی را شانزده هزار تومان نمی‌خریدیم که برویم "دوبی" و در برج‌العرب یک قوری چای را یک میلیون هشتصد هزار تومان بخریم و وقتی برگشتیم تتمه همان دلارها را دوازده هزار تومان بفروشیم.
ما اگر ملت غمگینی بودیم نماینده‌های ما در مجلس با همدیگر مشاعره نمی‌کردند که یکی به آن دیگری بگوید "چرچیل" و آن یکی جواب بدهد "من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه" و بعد بگوید این مستی مربوط به کاسبی "قاراپت عرق‌فروش" نیست و ریشه در بهشت دارد.
ما اگر ملت شادی نبودیم که رئیس‌جمهور توی این وضعیت برای ما جوک تعریف نمی‌کرد ... ( متاسفانه ننجون برای پاره‌ای توضیحات به دادستانیکل کشور احضار شده و شما عزیزان می‌توانید ادامه مطلب امروز را حدس بزنید.)
