اين چه حكايت غريبي است كه بسياري از ما كه از وجود افراط و تفريط در رفتار ديگران همواره شكوه مي‌كنيم، به آني كه زمام مديريت امري را عهده‌دار مي‌شويم قطار امر مديريتي خود را بر ريل افراط و تفريط راه‌مي‌اندازيم و مي‌شويم يكي مثل همين اعضاي اتاق فكر جشنواره شعر فجر كه از بد روزگار انقلاب، گويي به جفاي ماي حرمت فجر انقلاب شكن، عنوان فجر انقلاب را هم به همراه دارد.
همين روز يكشنبه گذشته سايت هشتمين جشنواره شعر فجر از «حضور یدالله رویایی در جشنواره شعر فجر» خبر داد.
اين سايت در متني توامان با ذوق‌زدگي تصريح كرد كه بعد از ۳۴ سال، یدالله رویایی به ایران می‌آید تا به عنوان شاعر مدعو در هشتمین جشنواره شعر فجر شرکت داشته باشد. آبان سخنگوي جشنواره از نتايج تلا‌ش‌هاي مجدانه اتاق فكر جشنواره گفته و تصريح كرده است: تاکنون در پی رایزنی‌ها و گفت‌وگوهایی که با یدالله رویایی، شاعر ایرانی ساکن پاریس صورت گرفته، این شاعر موافقت خودش را برای حضور و شعرخوانی اعلام کرده است.
اساسا اين خيلي خوب است كه اتاق فكر ۱۵ نفره هشتمين جشنواره شعر فجر اينقدر علاقمند به بازكردن حلقه خودي‌ها و دعوت از شاعران ديگر به جشنواره باشد. اما آيا به راستي دوستان حاضر در اتاق فكر اين جشنواره فراموش كرده‌اند كه اساسا از آنها انتظار مي‌رود به فراخور دولت يازدهم كه از آغاز بر صور اعتدال دميد تا سرمايه اجتماعي كشور را احيا نموده با خود همراه كند و با اين روش و از اين طريق توانست بيش از نيمي از آراي راي‌دهندگان در انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري را از آن كند، بر مدار اعتدال حركت كنند.
مديران جشنواره هشتم شعر فجر گويي فراموش كرده‌اند كه از نعمت شعار اعتدال‌گرايي دولت يازدهم است كه حالا آنها توانسته‌اند از لاك عزلت خود ساخته خويش در چند سال اخير، سر درآورند و به نشو و نما و حيات در عرصه مديريت فرهنگي كشور دست يابند.
با اين وجود گويا دوستاني علاقمندند كه اعتدال‌گراها را از قطار مديريت فرهنگي پيدا كنند و تنها كساني را در اين قطار حفظ كنند كه با خود همراهند. كساني كه حسرت‌مندند و شايق بر آنند كه احمد شاملو و سيمين بهبهاني و مختاري در جشنواره شعر پيش رو تكريم شوند و از یدالله رویایی دعوت كنند كه بيايد و پس از ناسزاهايي كه پيشتر به انقلاب داده، حالا قدم رنجه كرده و از براي دوستان عنان اختيار خرد اعتدال‌گرا از دست داده در اتاق فكر جشنواره هشتم شعر فجر، شعري بخواند در شان والاي فجر انقلاب.
بدتر از اين گونه دعوت از شاعري كه شايد حضور او در جشنواره شعر فجر محلي از اعراب نيابد اين است كه مسئولان جشنواره در تلاشي قابل تامل بر آنند كه دعوت از اين شاعر را به گونه‌اي مورد تاييد برخي اعضاي انقلابي شوراي سياستگذاري جشنواره عنوان كنند. تلاشي كه روز دوشنبه گذشته با اين تيتر از گفت‌وگو با عليرضا قزوه مشهود شد: «قزوه: حضور شاعران ایرانی مقیم خارج برای شناساندن جشنواره و شعر انقلاب خوب است»
با اين وجود وقتي گفت‌وگوي اين شاعر انقلابي را كه خود سابقه دبيري جشنواره شعر فجر را دارد، بخوانيم مطلب به‌گونه‌اي ديگر خودنمايي مي‌كند. قزوه طي گفت‌وگويي ديگر تصريح كرده: آنچه مسلم است، این است که هر فردی که ضدیتی با نظام انقلاب اسلامی ایران داشته باشد، مطمئنا به جشنواره شعر فجر دعوت نخواهد شد. چرا که تنها نمی‌توان دیدگاه‌های ادبی و خلاقیت‌های ادبی افراد را بدون در نظرگرفتن دیدگاه‌ها و اعتقادات سیاسی‌شان در نظر گرفت.
اما تاسف‌بارترين مرحله تلاش عوامل جشنواره براي تراشيدن هزينه‌هاي جديد براي نظام و حاكميت مي‌باشد. آقايان و خانم‌هاي عضو اتاق فكر جشنواره هشتم شعر فجر به اين فكر مي‌رسند كه از یدالله رویایی براي حضور در جشنواره شعر و شعرخواني در اين جشنواره دعوت كنند و حالا كه با انتقادات مختلف مواجه شده‌اند سخنگوی جشنواره شعر فجر تصريح مي‌كند: نظام تشخیص دهد یدالله رویایی نمی‌تواند بیاید ما می‌پذیریم. به راستي اين چه هزينه‌اي است كه نظام بايد ورود كند و اعلام كند كه آيا فلان و بهمان شاعر در جشنواره شعر حضور يابد يا خير؟ در اين حالت خرد جمعي اتاق فكر شعر فجر را بايد در كجا جست؟
آيا به راستي اين خردمندي است؟ يا آروغ‌هاي روشنفكري در جشنواره شعر و آنگاه گله به محكمه و مهتر بردن با پز روشنفكري كه ضمير دل ما در پي حضور حداكثري تمامي نظرگاه‌ها و خاستگاه‌هاي شعري و جريان‌هاي شعري است و اين رسانه‌هاي داراي دژ پولادين اين خيريت خرد جمعي اتاق فكر هشتمين جشنواره شعر فجر را مانع مي‌شوند؟
