حالا كم‌كم دارد انقلابي كه پيروزي اش در سال ۱۳۵۷ تحليل‌گران مدعي آينده‌نگري ابرقدرت‌هاي شرق و غرب را به كرنش واداشت به سي و پنج سالگي خود نزديك مي شود. فرزندان انقلاب نيز از آغازين سال پيروزي انقلاب تلاش نمودند تا براي بزرگداشت پرافتخارترين انقلاب سده بيستم، با همراهي همه، هنر را نيز به عرصه آورند تا فرياد شادمانه پيروزي انقلاب را بر گوش كساني برسانند كه دل به همين انقلاب سپردند براي حضور در جنبش بيداري اسلامي. از سال ۱۳۶۱ كه هنرمندان دست در دست هم دادند تا در روزهاي باشكوه سالگرد پيروزي انقلاب با برپايي جشنواره فيلم فجر دين خود را براي تكريم بيشتر انقلاب عهده‌دار شوند حالا قريب سي و دو سال مي‌گذرد و حالا قرار است تنها كمتر از دو ماه ديگر بارديگر بزرگ‌ترين آوردگاه سينمايي كشور كه از آن با عنوان سي ودومين جشنواره بين‌المللي فيلم فجر نام برده مي‌شود برگزار شود.
جشنواره فيلم فجر به واقع بزرگ‌ترين رخداد سينمايي ايران است كه همه ساله طرفداران پر و پا قرصي را با خود همراه دارد. اين جشنواره اگرچه برخي سال‌ها با ناز و كرشمه برخي فيلم‌سازان مواجه شد و به اصطلاح در محاق تحريم و بحران عدم گرمي حضور بزرگان سينما قرار گرفت اما شان والا و ويژه آن نشان داد كه هيچ گزندي در مسير تعالي اين جشنواره اثري جدي ندارد و اين رودي است خروشان كه مسير دريا را طي مي‌كند.
امسال اما در دولتي جديد قرار است جشنواره فيلم فجر برگزار شود. جشنواره‌اي كه از ابتدا با نيت بزرگداشت و تجليل جشن انقلاب برپاشد و از همين رو هم شايد اين مطالبه كه جشنواره فيلم فجر بايد تراز سينماي انقلاب باشد سخني به گزاف نباشد. جشنواره فيلم فجر از سويي محفلي براي حضور و بروز سينماگران در بزرگداشت انقلاب است و از سويي ديگر اين جشنواره بزرگ‌ترين و البته تنها جشنواره رسمي سينمايي كشور است كه همه ساله نماد آيينه سينماي ايران شده است.
اگر بين سينماي ايران و سينماي ايران انقلابي، تفكيك قائل شويم بيشتر مي‌توان بر اين موضوع تاكيد كرد كه جشنواره فيلم، مبتني بر فيلم‌هاي حضور يافته و برنده سيمرغ كه منتخب عقلاي صنعت سينما و مديران سينمايي كشور بوده‌اند، بيشتر آيينه سينماي ايران است تا سينماي ايران انقلابي. از همين رو همه ساله آنها كه دل به انقلاب بيشتر سپرده‌اند و آرزويشان حضور و بروز سينمايي در تراز انقلاب اسلامي ايران است كه انتظار مي‌رود به عنوان ام‌القراي جهان اسلام در هنر سينما نيز پيشرو و طلايه‌دار سينماي كشورهاي استكبارستيز و انقلابي باشد، بر اين نكته گله‌مندند كه آيا به راستي توليدات عرضه شده در اين جشنواره در حد و قواره سينماي ايران انقلابي و در خور جشني به مناسبت بزرگداشت پيروزي انقلاب است؟ اين گله‌مندي‌ها موقعي جدي‌تر مي‌شود كه مروري بر فيلم‌هاي برگزيده اين جشنواره حاكي از اين است كه برخي فيلم‌هاي منتخب و برتر اين جشنواره نه تنها سنخيتي با انقلاب نداشته‌اند، بلكه مسئولان به دليل مفاهيم ضدارزشي آنها، هرگز نتوانستند اجازه اكران آنها را در كشور صادر كنند و هم اكنون نيز برخي نام‌آوران همين جشنواره فيلم كه قرار بود يادآور شكوه انقلاب باشد، به دامان كشورهاي بيگانه رفته‌اند و ضد انقلاب اسلامي ايران، فيلم مي‌سازند.
كوتاه سخن آنكه به راستي چه بايد كرد؟
آيا به راستي امسال كه دولت تدبير و اميد زمام امور را به دست گرفته است، مديران سينمايي دولتي كه رئيسش براي نخستين بار امام خميني را با عنوان امام نام برده است براي اعتلاي انقلاب امام خميني و مردم ايران اسلامي چگونه تدبير خواهند كرد؟ كدام يك از موارد زير مطلوب نظر مديراني است كه امسال و در سايه الطاف دولت تدبير و اميد بر اريكه مديريت اين جشنواره تكيه زده‌اند؟
۱ـ بايد پذيرفت كه جشنواره فيلم فجر، آيينه سينماي ايران است و قرار نيست تراز سينماي ايران انقلابي باشد؟ مديران جشنواره بفرمايند در اين صورت يدك كشيدن عنوان فجر كه يادآور فجر پيروزي انقلاب ايران است را چگونه توضيح مي‌دهند؟
۲ـ جشنواره فيلم فجر نماد سينماي انقلاب است و مديران اين جشنواره در اتاق فكر جشنواره، چه در هيات انتخاب و چه در هيات داوری و اكران ويژه روزهاي جشنواره و البته اكران عمومي فيلم‌ها، راه‌كارهاي قانع‌كننده براي نيل به اين منظور مي‌يابند و رسما نيز تا پيش از قطعي شدن حضور فيلم‌ها و بسته شدن جدول حضور فيلم‌ها در جشنواره اعلام مي‌كنند كه فرآيند تدبير شده آنها كه اميد را در دل فرزندان انقلاب شكوفا مي‌كند چه خواهد بود؟
