گمان میرود برخی در داخل و البته با تحریک و حمایت خارجی، در تلاش هستند تا جمهوری اسلامی ایران را «کت بسته» تحویل آمریکا بدهند و کار را یکسره کنند. خوشبینانهترین حالت برای تحلیل چنین رفتاری که باعث برخی اتفاقات میشود، جهل و نا آگاهی نسبت به آن اتفاق است، مرحله بالاتر آن به خیانت میرسد که اگر ثابت شود، دیگر جای توقف و تأمل نیست و باید با چنین افرادی برخورد شود.
از مذاکرات هستهای ایران و آمریکا که نمیتوان گذشت، تا این روزها که لوایح چهارگانه دولت برای تصویب به مجلس شورای اسلامیفرستاده شده است، روی خوش و آینده روشنی را برای جمهوری اسلامی ایران به نمایش نمیگذارد، البته اگر آن لوایح که همگی طرح و برنامههای سازمانهای بینالمللی تحت امر و نفوذ آمریکا است در مجلس تصویب و به تأیید شورای نگهبان نیز برسد، اتفاق ناگواری برای ایران خواهد افتاد.
از برکات توافق هستهای که همگی مردم ایران مستفیض شدهاند و میبینند که چگونه رحمت و برکت را به ایران ارزانی داشته و باعث شده تا چرخ اقتصاد کشور بچرخد، اشتغال ایجاد شود، درآمدها افزایش یابد، امنیت در کشور حاکم شود، سایه جنگ از سر ایران برچیده شود و الی ماشاالله برکت که همچنان میبارد! به واسطه همین نعمتهای لامنقطع است که برخی در تلاش هستند تا لوایحی را در مجلس به تصویب برسانند که، در صورت اجرا شدن آنها برکات نه دو چندان، بلکه صد چندان خواهد شد و آمریکا و اروپاییها بیمزد و بیمنت هر آنچه که ما نیاز داشته باشیم به وفور وارد کشور میکنند و مردم در ناز و نعمت خواهند بود.
تنها کافی است برای آن همه ناز و نعمت لاینقطع! برخی امتیازهای بی ارزش که به درد کشور هم نمیخورد بدهیم برود، آنگاه دروازه باغ سبز به روی ایران گشوده خواهد شد.
آنهایی که اصرار دارند، با پیوستن به «اف.ای.تی.اف» منافع ملی ایران تأمین میشود و هیچ زیان و خطری هم برای کشورمان ندارد، همان افراد و اشخاصی هستند که چند قبضه و تمام و کمال از مذاکرات هستهای دفاع میکردند و سینه چاک آن بودند و هستند.
و اما اینکه برخی میگویند و اصرار دارند لوایح را براساس نیاز و خواسته خود تغییر میدهیم، یا از قوانین و کنوانسیونهای طراحی شده در سازمانهای بینالمللی آگاهی ندارند یا خود را به آن راه زدهاند و چنین موضوعی را مطرح میکنند، اگر بندی و تبصرهای از کنوانسیون بینالمللی تغییر یابد، با مخالفت سازمان ملل روبرو خواهد شد، هر آنچه که در آن کنوانسیون قید شده است باید به تایید برسد و هیچ تغییری در آن پذیرفتنی نیست.
به یک جمله از یک مسئول آمریکا که اتفاقاً مسئولیتی در اتاق جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران داشت توجه کنید تا به عمق توطئهای که در قالب اف.ای.تی.اف برای ایران طراحی شده پی ببرید.
«خوان زاراته» معاون پیشین مدیریت مبارزه با تروریسم و جرائم مالی در وزارت خزانه داری گفته است؛ «برای قرار دادن ایران در تنگنا و سختتر کردن شرایط برای این کشور، به حضور کامل اف.ای.تی.اف نیاز است، برای اینکه ایران از نظام مالی منزوی شود، لازم است اف.ای.تی.اف برای تایید قضاوتهایی پیرامون نظام مالی ضدپولشویی و مبارزه با تروریسم مداخله کند.»
میبینیم که آمریکاییها برای پیوستن ایران به سازمان اف.ای.تی.اف لحظه شماری میکنند چراکه میدانند با پیوستن ایران به این سازمان چه بلایی میتوانند سر ایران بیاورند. پیوستن ایران به سازمان اف.ای.تی.اف بستر تحریمهای بیشتری را در زمینه مسایل بانکی و مالی فراهم میکند به گونهای که بسیاری از بانکهای کشور و نهادهای حاکمیتی تحت تحریم قرار خواهند گرفت.
هماکنون بیش از ۲۰۰ فرد و نهاد در فهرست تحریمهای ثانویه آمریکا (SDN List) قرار دارند. وزارت دفاع، سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، سازمان صداوسیما، قرارگاه خاتمالانبیاء، بانک انصار، بانک صادرات، هواپیمایی ماها و دهها فرد و نهاد دیگر در فهرست تحریمی آمریکا قرار دارند که در صورت پیوستن ایران به «اف.ای.تی.اف» دایره تحریمهای این نهادها و افراد بسیار تنگتر میشود.
اینکه با وجود این همه نهادهای نظارتی، امنیتی، اطلاعاتی، مجلس و دولت چنین مجموعهای نمیتواند تشخیص دهد که لایحهای به نام اف.ای.تی.اف برای ایران زیان بار است، جای شگفتی دارد!
جای شکر باقی است که شورای نگهبان وجود دارد و میتواند با بررسی دقیق تر لایحه اف.ای.تی.اف، همچون لایحه پالرمو که با ایرادات اساسی این شورا روبه رو شد، اما در مجلس به تصویب رسید، جلوی زیانهای سخت آینده را بگیرد.
مصوبه مجلس برای پالرمو برای تایید باید به شورای نگهبان برود مگر آن که مجلس اصرار داشته باشد و پای مجمع تشخیص مصلحت نظام به لوایح چهارگانه باز شود. در هر صورت کار بسیاری سادهای است تشخیص خسرانآور بودن چنین کنوانسیونهایی که از سوی سازمانهای بینالمللی با حمایت آمریکا به کشوری همچون ایران ارائه میشود.
نویسنده: سیاوش کاویانی