اصل اولیه انقلاب ملت ایران تکیه بر داشته‌های درونی، نقش آفرینی حقیقی ملت و چشم نداشتن به خارج از مرزها بوده است. شاید بتوان گفت یکی از اصلی‌ترین دلایل پیروزی و اقتدار انقلاب ملت ایران را تکیه بر همین مولفه‌های تشکیل می‌دهد چنانکه نبود این مسئله در انقلاب ملت‌هایی همچون مصر، تونس و لیبی و چشم داشت آنها به یاری‌گر خارجی زمینه ساز شکست انقلابشان بوده است.
بخش قابل توجهی از دوران دهه نود با اشتباه محاسباتی برخی مسئولان و چشم داشت آنها به خارج از مرزها در قالب برجام همراه بوده است که به جای مشارکت واقعی دادن مردم در حل مشکلات کشور با دل بستن به وعده‌های خارجی برای آنچه رفع تحریم‌ها نامیده می‌شد، عملا فضای اقتصادی غیر فعالی رقم زده شد. حال آنکه ماهیت دشمن بر اصل دشمنی استوار است و چنانکه با دستمال کثیف نمی‌توان شیشه‌ای را پاک کرد، با وعده دشمن نیز نمی‌توان مشکلات را رفع کرد. متاسفانه رویکرد تحقیر آمیز و غیر خودباورانه برخی مسئولان که مدعی بوده‌اند ایرانی جز آبگوشت بزباش و لوله هنگ نمی‌تواند درست کند، به این وضعیت دامن زده و مانع از آن شده تا داشته‌های علمی و فنی درونی کشور در جهت صحیح آن هدایت و برای رفع مشکلات به کار گرفته شود.
نکته دیگر آنکه اصل مهم در انقلاب اسلامی اصل جمع گرایی به جای فرد گرایی است. آنچه در تفکر لیبرالیستی و نئولیبرالی مطرح است آنکه همه چیز در قالب فردیت خلاصه می‌شود و منافع فردی بر منافع جمعی برتری دارد چنانکه برخی افراد، اختلاص‌ها، حقوق‌های نجومی، رانت‌خواری‌ها و...را بهره خویش از سفره انقلاب و آن را حق خود عنوان کرده‌اند. نکته آن است که رویکرد به تفکر لیبرال سرمایه‌داری در میان برخی مسئولان و اقدام برای ترویج آن در جامعه با مصرف گرایی و مشروعیت بخشی به کسب ثروت از هر طریق، آفتی است که نتیجه آن افزایش فاصله طبقاتی، اشرافی گری، تبعیض، بی‌عدالتی و.. می‌گردد حال آنکه بر اساس اصول انقلاب اسلامی توجه به منافع جمعی اصلی اساسی و بنیادین است.
نتیجه این تفکر انقلابی را در ایثارگری‌ها و جان فشانی‌های افرادی همچون سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی و مدافعان حرم، فداکاری‌های مدافعان سلامت در سه سال مبارزه با کرونا، پویش‌های همدلی مومنانه ملت بزرگ ایران در کمک رسانی به آسیب دیدگان از کرونا و... می‌توان مشاهده کرد حال آنکه نمود تفکر لیبرال سرمایه‌داری را در احتکار کنندگان در دوران سخت کرونا و تحریم، اقدام برخی صنایع نظیر خودروسازان و تولید کنندگان لوازم منزل که به جای ارج نهادن به حمایت در ارتقای کیفیت به افزایش قیمت‌های بی‌رویه روی آورده‌اند و.. می‌توان مشاهده کرد که خسارت‌های بی‌شماری به اقتصاد کشور و مردم وارد کرده‌اند. بر این اساس راهکار خروج کشور از چالشهای اقتصادی و تکرار نشدن شرایط دهه نود، نه چشم داشت به بیرون از مرزها و وعده لغو تحریم‌ها، بلکه بازگشت و تکیه به ارزشهای انقلاب اسلامی است که در آن مردم در میان میدان هستند و مسئولان خادم مردم و حمایت از مستضعفین و تحقق عدالت و مقابله با تبعیض و بی‌عدالتی مسئولیت واحد مردم و مسئولان است.
در این چارچوب حل مشکلات اقتصادی کشور توجه به روحیه خوباوری و اطمینان یابی به حرکت در مسیر پیشرفت و رسیدن به اقتصاد مطلوب است. مسئله‌ای که در چارچوب جهاد تبیین محقق خواهد شد. نگاهی بر آنچه در فضای رسانه‌ای و القایی از جمله در قالب رسانه‌های فارسی زبان بیگانه مشاهده می‌شود، ایجاد فضای یاس و ناامیدی از اینده کشور است بگونه‌ای که این رسانه‌ها هر مشکل و چالشی جزیی در کشور را چنان بزرگنمایی می‌کنند که گویی بحرانی بزرگ و لاینحل کشور را فرا گرفته است. این رسانه‌ها همزمان برآنند تا با نمایش چهره یک ناجی از غرب نسخه قدیمی چند پاره سازی کشور و ایجاد فضای آشوب و اغتشاش را تجویز نمایند. بر این اساس در کنار اقدامات عملی در حوزه اقتصادی، اجرای صحیح و مناسب جهاد تبیین در بیان کاستی‌ها و مشکلات کشور و همزمان اقدامات و دستاوردهایی که تا به امروز حاصل شده است فضایی روشن و در عین حال امید بخش از آینده را پیش روی مردم قرار داد تا همچون گذشته بتوان این بار در جنگ ترکیبی دشمن به پیروزی دست یافت.

^{نویسنده: قاسم غفوری}