جهانان حتی در قلب اروپا و آمریکا به رغم سانسورهای شدید خبری ماه‌هاست که معطوف به مسئله‌ای به نام فلسطین هستند در حالی که در یک سوی معادله آن بیش از دو میلیون فلسطینی در غزه در وضعیت فاجعه انسانی به سر می‌برند و در سوی دیگر معادله نیز رژیم صهیونیستی و حامیان غربی‌اش قرار دارند که در کشتار و ویرانی غزه از هیچ جنایتی فروگذار نیست. در این میان در رویه‌ای خلاف مطالبه جهانی برای پایان نسل کشی غزه و جنایات رژیم صهیونیستی در اقدامی سوال برانگیز پارلمان کانادا طرح قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی را با ۳۲۷ رای مثبت تصویب کرد.این اقدام در حالی است که در اواسط زمستان سال گذشته نیز جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، مدعی شد که دولت این کشور به تلاش برای قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های تروریستی ادامه می‌دهد.ترودو گفت برای پاسخگو کردن حکومت ایران راه‌های مختلف از جمله قرار دادن مسئولانه سپاه پاسداران در فهرست سازمان‌های «تروریستی» را بررسی می‌کنیم. ترودو همچنین با انتقاد از جمهوری اسلامی ایران به دلیل «نقض حقوق بشر و بی‌ثبات کردن خاورمیانه» با حمایت از حزب‌الله، حماس و دیگر گروه‌های نیابتی از تحریم ۴۵۰ فرد و نهاد مرتبط با حکومت ایران توسط کانادا خبر داد.
این رفتارها از سوی دولت و پارلمان کانادا در حالی صورت می‌گیرد که اولا به اذعان جهانیان نیروهای مسلح ایران از ارتش و سپاه، همواره نقشی پیشگام در مبارزه با تروریسیم داشته‌اند و در این راه هزینه‌های بسیاری داده‌اند که شهادت سردار سپهبد قاسم سلیمانی در حمله تروریستی آمریکا و سردار زاهدی در حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران از آن جمله است. این در حالی است که کانادا به محلی برای اختلاس گران، تروریست‌ها، تجزیه طلبان و برهم زنندگان نظم و امنیت کشورها مبدل شده است بگونه‌ای که نام کانادا با واژه نقطه امن جانیان و اختلاس‌گران و مفسدان و تجزیه طلبان اجین شده است. تروریست‌ها و تجزیه طلبان و کاسبان ناامن سازی کشورها که در این کشور در امنیت کامل به سر می برند و رسما سران کانادا حامی آنها هستند. سران کانادا باید پاسخ دهند که ارتباطش با جنایت کاران چیست نه آنکه با ادعاهای به ظاهر بشر دوستی به دنبال تبرئه خود از این همه جنایت و همدستی با سارقان اموال ملت‌ها، تجزیه طلبان و جنایت‌کاران باشند.
ثانیا دولتمردان و پارلمان کانادا در حالی ژست انسان دوستی گرفته‌اند که کانادا کارنامه‌ای سیاه علیه بشریت دارد که گورهای دسته جمعی 150 هزار کودک بومی طی یک صد سال تا سال 1996 قربانی سیاست‌های نژادپرستانه دولت کانادا و انگلیس شده‌اند تنها بخش کوچکی از این کارنامه سیاه است که ترودو هرگز به خاطر آن عذرخواهی نکرده است. گزارش‌های سازمان‌ملل نشان می‌دهد که تبعیض علیه بومیان همچنان ادامه دارد و آنها از امکانات اولیه زندگی همچون آب و بهداشت و آموزش محروم بوده بگونه‌ای که از این وضعیت با عنوان نسل کشی سیستماتیک یاد می‌شود. در همین حال نظامیان کانادایی در افغانستان جنایات بی‌شماری را مرتکب شده‌اند که هرگز نیز مورد بازخواست قرار نگرفته‌اند.
ثالثا تحرکات ضد ایرانی کانادا بی‌ارتباط به سرسپردگی و جیره‌خوار بودن آنها برای لابی‌های صهیونیستی نمی‌باشد. رژیم صهیونیستی در طول هشت ماه در حالی به نسل کشی در غزه می‌پردازد که کانادا هیچ واکنشی به آن نداشته و از تامین کنندگان تسلیحات این رژیم است. با توجه به شرایط جاری در صحنه جهانی یعنی رویکرد فراگیر برای بازخواست و مجازات رژیم صهیونیستی به عنوان جنایت کار جنگی که دامنه آن به دانشگاه‌های آمریکا، جشنواره یوروویژن، المپیک پاریس نیز رسیده و دادگاه لاهه در آستانه صدور رای علیه این رژیم می‌باشد، تحرکات ضد ایرانی کانادا را در کنار آنکه می‌توان دلداری به رژیم صهیونیستی پس از وعده صادق دانست در عین حال تقلایی برای انحراف افکار عمومی از مسئله فلسطین و مطالبه مجازات سران رژیم صهیونیستی می‌توان ارزیابی کرد. این سناریو نیز مطرح است که کانادا که سابقه‌ای دیرینه در نسل‌کشی بومیان دارد، اکنون در تدارک حمایت و همراهی با رژیم صهیونیستی جهت نسل کشی در رفح می‌باشد که محور آن را نیز ادعاهای واهی علیه ایران و جوسازی‌های دروغین علیه مقاومت تشکیل می‌دهد.
این رفتارها از سوی دولت و پارلمان کانادا در حالی صورت می‌گیرد که اولا به اذعان جهانیان نیروهای مسلح ایران از ارتش و سپاه، همواره نقشی پیشگام در مبارزه با تروریسیم داشته‌اند و در این راه هزینه‌های بسیاری داده‌اند که شهادت سردار سپهبد قاسم سلیمانی در حمله تروریستی آمریکا و سردار زاهدی در حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران از آن جمله است. این در حالی است که کانادا به محلی برای اختلاس گران، تروریست‌ها، تجزیه طلبان و برهم زنندگان نظم و امنیت کشورها مبدل شده است بگونه‌ای که نام کانادا با واژه نقطه امن جانیان و اختلاس‌گران و مفسدان و تجزیه طلبان اجین شده است. تروریست‌ها و تجزیه طلبان و کاسبان ناامن سازی کشورها که در این کشور در امنیت کامل به سر می برند و رسما سران کانادا حامی آنها هستند. سران کانادا باید پاسخ دهند که ارتباطش با جنایت کاران چیست نه آنکه با ادعاهای به ظاهر بشر دوستی به دنبال تبرئه خود از این همه جنایت و همدستی با سارقان اموال ملت‌ها، تجزیه طلبان و جنایت‌کاران باشند.
ثانیا دولتمردان و پارلمان کانادا در حالی ژست انسان دوستی گرفته‌اند که کانادا کارنامه‌ای سیاه علیه بشریت دارد که گورهای دسته جمعی 150 هزار کودک بومی طی یک صد سال تا سال 1996 قربانی سیاست‌های نژادپرستانه دولت کانادا و انگلیس شده‌اند تنها بخش کوچکی از این کارنامه سیاه است که ترودو هرگز به خاطر آن عذرخواهی نکرده است. گزارش‌های سازمان‌ملل نشان می‌دهد که تبعیض علیه بومیان همچنان ادامه دارد و آنها از امکانات اولیه زندگی همچون آب و بهداشت و آموزش محروم بوده بگونه‌ای که از این وضعیت با عنوان نسل کشی سیستماتیک یاد می‌شود. در همین حال نظامیان کانادایی در افغانستان جنایات بی‌شماری را مرتکب شده‌اند که هرگز نیز مورد بازخواست قرار نگرفته‌اند.
ثالثا تحرکات ضد ایرانی کانادا بی‌ارتباط به سرسپردگی و جیره‌خوار بودن آنها برای لابی‌های صهیونیستی نمی‌باشد. رژیم صهیونیستی در طول هشت ماه در حالی به نسل کشی در غزه می‌پردازد که کانادا هیچ واکنشی به آن نداشته و از تامین کنندگان تسلیحات این رژیم است. با توجه به شرایط جاری در صحنه جهانی یعنی رویکرد فراگیر برای بازخواست و مجازات رژیم صهیونیستی به عنوان جنایت کار جنگی که دامنه آن به دانشگاه‌های آمریکا، جشنواره یوروویژن، المپیک پاریس نیز رسیده و دادگاه لاهه در آستانه صدور رای علیه این رژیم می‌باشد، تحرکات ضد ایرانی کانادا را در کنار آنکه می‌توان دلداری به رژیم صهیونیستی پس از وعده صادق دانست در عین حال تقلایی برای انحراف افکار عمومی از مسئله فلسطین و مطالبه مجازات سران رژیم صهیونیستی می‌توان ارزیابی کرد. این سناریو نیز مطرح است که کانادا که سابقه‌ای دیرینه در نسل‌کشی بومیان دارد، اکنون در تدارک حمایت و همراهی با رژیم صهیونیستی جهت نسل کشی در رفح می‌باشد که محور آن را نیز ادعاهای واهی علیه ایران و جوسازی‌های دروغین علیه مقاومت تشکیل می‌دهد.
قاسم غفوری