در هشتمین ماه از نسل‌کشی سراسری رژیم صهیونیستی در غزه، برخی کشورها همچنان در سوی نادرست تاریخ در توهم خوش خدمتی به صهیونیست‌ها و حامیانشان به توهم سرایی می‌پردازند. دولت استرالیا یکی از این ساختارهاست که البته به دلیل زیر سلطه انگلیس بودنش نمی‌توان نام کشور بر آن نهاد، با ادعای آنچه رفتار بی‌ثبات‌کننده جمهوری اسلامی نامیده، تحریم‌هایی علیه پنج فرد ایرانی و سه نهاد دیگر اعمال کرد. وزارت خارجه استرالیا در بیانیه خود، سپاه پاسداران را «بازیگری بدخیم» معرفی کرده و نوشته که این شاخه نظامی، «تهدیدی برای امنیت بین‌المللی و مردم ایران» بوده است.
این ادعاها از سوی استرالیا در حالی مطرح شده است که تقارن این دروغ پراکنی‌ها و ایران هراسی با ادعاهای ضد ایرانی انگلیس، آمریکا علیه ایران در روزهای اخیر و نیز فروپاشی هیمنه بازدارندگی رژیم صهیونیستی و حامیان غربی‌اش در برابر اقتدار موشکی و پهپادی وعده صادق و البته وضعیت بحرانی رژیم صهیونیستی در داخل و خارج و موج گسترده ضد صهیونیستی که دامنه آن به دانشگاه‌ها و مراکز علمی اروپا و آمریکا و حتی جشنواره یوروویژن نیز رسیده است جای تامل دارد. سابقه رفتاری استرالیا در همراهی و حمایت از رژیم صهیونیستی و البته پیروی بی چون و چرا از اربابان انگلیسی، به خوبی چرایی اقدام جنون آمیز و غیر اصولی آنها علیه ایران را در مقطع کنونی که اربابان صهیونیست و حامیان غربی‌اش در شدیدترین بحران‌ها به سر می‌برد آشکار می‌سازد.
مضحک بودن رفتار استرالیا زمانی آشکارتر می‌شود از یک سو جهانیان اذعان دارند که نقش سازنده نیروهای مسلح ایران در منطقه زمینه ساز شکست پروژه داعش و تقویت امنیت در منطقه شده است چنانکه وعده صادق نیز تکمیل کننده این فرایند در برابر توهش بحران سازی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه امنیت منطقه بوده است. از سوی دیگر این نقش امنیت ساز چنان است که حتی اربابان انگلیسی استرالیا نیز نتوانسته‌اند آن را انکار کنند و اجبارا با درخواست‌های دیوانه وار قرار دادن سپاه در لیست گروه‌های تروریستی مخالفت کرده‌اند.
نکته قابل توجه آنکه دولتمردان استرالیا در حالی ژست‌های حقوق بشری و به اصطلاح امنیت ساز علیه ایران گرفته‌اند که در اقدامی تامل برانگیز رسانه‌ها اعلام کردند دیوید مک‌براید، افشاگری که به عیان شدن اتهام جنایت جنگی استرالیا در افغانستان کمک کرده بود به بیش از پنج سال زندان محکوم شد. کارنامه‌ای سیاه از جنایات جنگی و ضد بشری که به یک رسوایی برای استرالیا مبدل شد که البته مشابه آن نیز پرونده جنایات سربازان انگلیسی در کشتار تعمدی غیر نظامیان بود که البته پرونده آنها توسط دولتمردان و ارتش انگلیس مختومه و هرگز مجازات نشدند.
در گوشه‌ای از این تحقیقات چهار ساله سرانجام وزارت دفاع استرالیا به بخشی از این جنایت اعتراف و عنوان کرد که نیروهای ویژه استرالیا ۳۹ افغان غیر نظامی را قتل عام کرده‌اند. صدها صفحه شواهد مربوط به تحقیق درباره عملکرد نیروهای دفاعی استرالیا در افغانستان، در سال ۲۰۱۷ میلادی در اختیار رادیو تلویزیون ملی استرالیا (ای‌بی‌سی) قرار گرفت و این رسانه بخش‌هایی از این مدارک را که نشان می‌داد این نیروها مردان غیرنظامی و کودکان را در ولایت ارزگان افغانستان کشته‌اند، منتشر کرد.
هر چند که سران استرالیا بارها بر آن بوده‌اند تا سیستماتیک بودن جنایات نیروهایشان در استرالیا را کتمان کننده اما اقدام آنها به اعطای نشان صلیب ویکتوریا به سربازانی همچون «بن‌رابرتز اسمیت» که متهم به جنایت جنگی در افغانستان است سندی بر آگاهی و رضایت دولتمردان استرالیا از این جنایات است چنانکه ملکه الیزابت دوم نیز در اقدامی مشابه به تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس و تعدادی از نظامیان که در کشتار مردم افغانستان و عراق دست داشته‌اند نشان شوالیه و افتخار اعطا کرد.
در همین حال نگاهی به وضعیت درونی استرالیا نشان می‌دهد که سران این کشور شباهت‌های بسیاری با رژیم صهیونیستی در نسل کشی دارند چنانکه صدها هزار بومی به دست انگلیس و حاکمان سفید پوست استرالیایی قتل عام شدند و هرگز نیز این جنایت‌ها مورد بازخواست قرار نگرفت چنانکه رژیم صهیونیستی نیز 75 سال است که به نسل‌کشی فلسطینی‌ها می‌پردازد و سازمان ملل و مدعیان حقوق بشر در برابر آن چشم بسته‌اند.
جان کلام آنکه نگاهی بر کارنامه نیروهای استرالیایی در افغانستان و کارنامه نیروهای مستشاری نیروهای مسلح ایران در سوریه و عراق به خوبی تفاوت ماهیتی این نیروها نشان می‌دهد. نیروهای استرالیایی همچون تروریست‌ها غیر نظامیان افغانستانی را در جنایتی هولناک قتل عام کرده‌اند حال آنکه نیروهای نظامی ایران و مقاومت در مبارزه با تروریسم جان خویش را فدای زنده ماندن و پناه دادن به غیر نظامیان سوری و عراقی کرده‌اند. ماهیت تروریستی و تروریسم پروری سران استرالیا را در طول 8 ماه جنگ غزه و حمایت‌های آنها از جنایات رژیم صهیونیستی نیز می‌توان مشاهده کرد.
این ادعاها از سوی استرالیا در حالی مطرح شده است که تقارن این دروغ پراکنی‌ها و ایران هراسی با ادعاهای ضد ایرانی انگلیس، آمریکا علیه ایران در روزهای اخیر و نیز فروپاشی هیمنه بازدارندگی رژیم صهیونیستی و حامیان غربی‌اش در برابر اقتدار موشکی و پهپادی وعده صادق و البته وضعیت بحرانی رژیم صهیونیستی در داخل و خارج و موج گسترده ضد صهیونیستی که دامنه آن به دانشگاه‌ها و مراکز علمی اروپا و آمریکا و حتی جشنواره یوروویژن نیز رسیده است جای تامل دارد. سابقه رفتاری استرالیا در همراهی و حمایت از رژیم صهیونیستی و البته پیروی بی چون و چرا از اربابان انگلیسی، به خوبی چرایی اقدام جنون آمیز و غیر اصولی آنها علیه ایران را در مقطع کنونی که اربابان صهیونیست و حامیان غربی‌اش در شدیدترین بحران‌ها به سر می‌برد آشکار می‌سازد.
مضحک بودن رفتار استرالیا زمانی آشکارتر می‌شود از یک سو جهانیان اذعان دارند که نقش سازنده نیروهای مسلح ایران در منطقه زمینه ساز شکست پروژه داعش و تقویت امنیت در منطقه شده است چنانکه وعده صادق نیز تکمیل کننده این فرایند در برابر توهش بحران سازی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه امنیت منطقه بوده است. از سوی دیگر این نقش امنیت ساز چنان است که حتی اربابان انگلیسی استرالیا نیز نتوانسته‌اند آن را انکار کنند و اجبارا با درخواست‌های دیوانه وار قرار دادن سپاه در لیست گروه‌های تروریستی مخالفت کرده‌اند.
نکته قابل توجه آنکه دولتمردان استرالیا در حالی ژست‌های حقوق بشری و به اصطلاح امنیت ساز علیه ایران گرفته‌اند که در اقدامی تامل برانگیز رسانه‌ها اعلام کردند دیوید مک‌براید، افشاگری که به عیان شدن اتهام جنایت جنگی استرالیا در افغانستان کمک کرده بود به بیش از پنج سال زندان محکوم شد. کارنامه‌ای سیاه از جنایات جنگی و ضد بشری که به یک رسوایی برای استرالیا مبدل شد که البته مشابه آن نیز پرونده جنایات سربازان انگلیسی در کشتار تعمدی غیر نظامیان بود که البته پرونده آنها توسط دولتمردان و ارتش انگلیس مختومه و هرگز مجازات نشدند.
در گوشه‌ای از این تحقیقات چهار ساله سرانجام وزارت دفاع استرالیا به بخشی از این جنایت اعتراف و عنوان کرد که نیروهای ویژه استرالیا ۳۹ افغان غیر نظامی را قتل عام کرده‌اند. صدها صفحه شواهد مربوط به تحقیق درباره عملکرد نیروهای دفاعی استرالیا در افغانستان، در سال ۲۰۱۷ میلادی در اختیار رادیو تلویزیون ملی استرالیا (ای‌بی‌سی) قرار گرفت و این رسانه بخش‌هایی از این مدارک را که نشان می‌داد این نیروها مردان غیرنظامی و کودکان را در ولایت ارزگان افغانستان کشته‌اند، منتشر کرد.
هر چند که سران استرالیا بارها بر آن بوده‌اند تا سیستماتیک بودن جنایات نیروهایشان در استرالیا را کتمان کننده اما اقدام آنها به اعطای نشان صلیب ویکتوریا به سربازانی همچون «بن‌رابرتز اسمیت» که متهم به جنایت جنگی در افغانستان است سندی بر آگاهی و رضایت دولتمردان استرالیا از این جنایات است چنانکه ملکه الیزابت دوم نیز در اقدامی مشابه به تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس و تعدادی از نظامیان که در کشتار مردم افغانستان و عراق دست داشته‌اند نشان شوالیه و افتخار اعطا کرد.
در همین حال نگاهی به وضعیت درونی استرالیا نشان می‌دهد که سران این کشور شباهت‌های بسیاری با رژیم صهیونیستی در نسل کشی دارند چنانکه صدها هزار بومی به دست انگلیس و حاکمان سفید پوست استرالیایی قتل عام شدند و هرگز نیز این جنایت‌ها مورد بازخواست قرار نگرفت چنانکه رژیم صهیونیستی نیز 75 سال است که به نسل‌کشی فلسطینی‌ها می‌پردازد و سازمان ملل و مدعیان حقوق بشر در برابر آن چشم بسته‌اند.
جان کلام آنکه نگاهی بر کارنامه نیروهای استرالیایی در افغانستان و کارنامه نیروهای مستشاری نیروهای مسلح ایران در سوریه و عراق به خوبی تفاوت ماهیتی این نیروها نشان می‌دهد. نیروهای استرالیایی همچون تروریست‌ها غیر نظامیان افغانستانی را در جنایتی هولناک قتل عام کرده‌اند حال آنکه نیروهای نظامی ایران و مقاومت در مبارزه با تروریسم جان خویش را فدای زنده ماندن و پناه دادن به غیر نظامیان سوری و عراقی کرده‌اند. ماهیت تروریستی و تروریسم پروری سران استرالیا را در طول 8 ماه جنگ غزه و حمایت‌های آنها از جنایات رژیم صهیونیستی نیز می‌توان مشاهده کرد.
قاسم غفوری