از آنجا که که گفته می‌شود جریان اصولگرایی در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری 1403 پنج نامزد احراز صلاحیت شده دارد و در مقابل، جریان اصلاح طلب یک نامزد در این رقابت دارد، آیا پنج نامزدی یک مزیت و فرصت است یا تک نامزدی؟
برای این مسئله چند پاسخ می‌توان داد که اگر به وقوع بپیوندد می‌تواند بر روی نتیجه انتخابات تأثیر مستقیم بگذارد.
اصولگرایان با پنج نامزد به نام‌های محمد باقر قالیباف، سعید جلیلی، مصطفی پور محمدی، علی رضا زاکانی و قاضی زاده هاشمی در این انتخابات حضور دارند و در مقابل آنها، تنها مسعود پزشکیان است که نامزد جریان اصلاح طلبی است.دو نامزد مطرح انها به نام‌های اسحاق جهانگیری و عباس آخوندی احراز صلاحیت نشدند.
در نگاه نخست، این برداشت می‌شود که وجود پنج نامزد از اردوگاه اصولگرایان در عرصه انتخابات ریاست جمهوری فرصتی است برای این جریان که بار دیگر دولت را در دست بگیرد اما اگر چنین تصوری در جریان راست وجود دارد، باید گفت این اتفاق ملزوماتی نیاز دارد که تنها در دست جریان‌های سیاسی اصولگرایی است.
اکنون این تکثر نامزدها که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 8 تیر ماه سال جاری شکل گرفته، می‌تواند هم بلای جان اصولگرایان باشد و هم فرصتی برای پیروزی در انتخابات.
اگر اصولگرایان به این تکثر خود در نامزدها ادامه دهند و هر یک از آنها به ماندگاری در رقابت‌های انتخاباتی پافشاری کند و جریان‌های حامی نیز بر این مسئله صحه بگذارند و نامزدها را وادار به ماندن در رقابت‌های انتخاباتی کنند، ضریب احتمال شکست آنها بالا می‌رود و حتی می‌تواند تحقق یابد.
اصولگرایان از هم اکنون باید تکلیف خود را با انتخابات روشن کنند، البته در میان خود و از رسانه‌ای کردن تصمیم فعلاً حذر کنند تا طرف مقابل از استراتژی و تاکتیک آنها آگاه نشود.
اجماع در زمان مناسب و بزنگاه دقیق و درست، بهترین تصمیمی است که اصولگرایان می‌توانند و باید بر سر یک نامزد بیگرند و در این اندیشه نباشند که با وجود چند نامزد، تعداد رأی تقسیم می‌شود و در مرحله دوم این نامزد اصولگرایان است که از صندوق پیروز بیرون می‌آید.
زمانی که همه جریان‌های سیاسی و فکری اصولگرایی پشت سر یک نامزد قرار بگیرند و آنها با اجماع به حمایت و هدایت نامزد انتخاباتی خود بپردازند پیروزی دور از دسترس نخواهد بود.
علاوه بر آن همچون رئیس جمهور شهید، اخلاق انتخاباتی و سیاسی را رعایت کنند که بخش زیادی از رأی آقای رئیسی برای اخلاق‌مداری او بود.اگر هر یک از نامزدهای جریان اصولگرا در مناظره‌های بی اخلاقی کند بازی را باخته است.
اما جبهه اصلاحات کارش آسانتر است چرا که یک نامزد دارد و تا اینجای کار همه جریان‌های فکری و سیاسی اصلاحات از مسعود پزشکیان حمایت کرده‌اند.
زیرکی نامزد اصلاحات از آنجا دیده شد که پس از احراز صلاحیت گفت؛ وزیر خارجه من محمد جواد ظریف است و ظریف نیز با انتشار متنی در فضای مجازی، حمایت خود را از پزشکیان اعلام کرد.
رقابت در انتخابات شاید به نظر ناعادلانه باشد، اما اینگونه نیست، تنها بودن نامزد اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری 8 تیر ماه یک فرصت طلایی می‌تواند باشد برای این جریان سیاسی که بستگی دارد به این که چگونه از این فرصت بهره برداری کند و این که اصولگرایان چه رفتاری خواهند داشت.
آن نامزد اصولگرایی که ظرفیت رسیدن به ریاست جمهوری و پیروزی در انتخابات را از میان پنج نامزد دارد، مشخص است، در نوشتارهای بعدی به او اشاره خواهیم کرد و دلایل این مسئله که چرا او چنین ظرفیتی را دارد برای دیگر نامزدها و مردم خواهیم گفت هر چند انتقاداتی نسبت به او وجود داشته باشد، هر چند همه آنهایی که اکنون در عرصه رقابت انتخاباتی هستند ضعف‌هایی دارند که باید با قوت آنها در تراز قرار داد.
این نکته مهم نیز نباید در برنامه نامزدها و هوادارانشان نادیده گرفته شود که بالا بردن میزان مشارکت از وظایف و مسئولیت‌های آنها است اما کاری نکنند یا سخنی نگویند که باعث ریزش مشارکت شود. مشارکت بالا در انتخابات رئیس جمهور قوی‌تر را روی کار خواهد آورد.
برای این مسئله چند پاسخ می‌توان داد که اگر به وقوع بپیوندد می‌تواند بر روی نتیجه انتخابات تأثیر مستقیم بگذارد.
اصولگرایان با پنج نامزد به نام‌های محمد باقر قالیباف، سعید جلیلی، مصطفی پور محمدی، علی رضا زاکانی و قاضی زاده هاشمی در این انتخابات حضور دارند و در مقابل آنها، تنها مسعود پزشکیان است که نامزد جریان اصلاح طلبی است.دو نامزد مطرح انها به نام‌های اسحاق جهانگیری و عباس آخوندی احراز صلاحیت نشدند.
در نگاه نخست، این برداشت می‌شود که وجود پنج نامزد از اردوگاه اصولگرایان در عرصه انتخابات ریاست جمهوری فرصتی است برای این جریان که بار دیگر دولت را در دست بگیرد اما اگر چنین تصوری در جریان راست وجود دارد، باید گفت این اتفاق ملزوماتی نیاز دارد که تنها در دست جریان‌های سیاسی اصولگرایی است.
اکنون این تکثر نامزدها که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 8 تیر ماه سال جاری شکل گرفته، می‌تواند هم بلای جان اصولگرایان باشد و هم فرصتی برای پیروزی در انتخابات.
اگر اصولگرایان به این تکثر خود در نامزدها ادامه دهند و هر یک از آنها به ماندگاری در رقابت‌های انتخاباتی پافشاری کند و جریان‌های حامی نیز بر این مسئله صحه بگذارند و نامزدها را وادار به ماندن در رقابت‌های انتخاباتی کنند، ضریب احتمال شکست آنها بالا می‌رود و حتی می‌تواند تحقق یابد.
اصولگرایان از هم اکنون باید تکلیف خود را با انتخابات روشن کنند، البته در میان خود و از رسانه‌ای کردن تصمیم فعلاً حذر کنند تا طرف مقابل از استراتژی و تاکتیک آنها آگاه نشود.
اجماع در زمان مناسب و بزنگاه دقیق و درست، بهترین تصمیمی است که اصولگرایان می‌توانند و باید بر سر یک نامزد بیگرند و در این اندیشه نباشند که با وجود چند نامزد، تعداد رأی تقسیم می‌شود و در مرحله دوم این نامزد اصولگرایان است که از صندوق پیروز بیرون می‌آید.
زمانی که همه جریان‌های سیاسی و فکری اصولگرایی پشت سر یک نامزد قرار بگیرند و آنها با اجماع به حمایت و هدایت نامزد انتخاباتی خود بپردازند پیروزی دور از دسترس نخواهد بود.
علاوه بر آن همچون رئیس جمهور شهید، اخلاق انتخاباتی و سیاسی را رعایت کنند که بخش زیادی از رأی آقای رئیسی برای اخلاق‌مداری او بود.اگر هر یک از نامزدهای جریان اصولگرا در مناظره‌های بی اخلاقی کند بازی را باخته است.
اما جبهه اصلاحات کارش آسانتر است چرا که یک نامزد دارد و تا اینجای کار همه جریان‌های فکری و سیاسی اصلاحات از مسعود پزشکیان حمایت کرده‌اند.
زیرکی نامزد اصلاحات از آنجا دیده شد که پس از احراز صلاحیت گفت؛ وزیر خارجه من محمد جواد ظریف است و ظریف نیز با انتشار متنی در فضای مجازی، حمایت خود را از پزشکیان اعلام کرد.
رقابت در انتخابات شاید به نظر ناعادلانه باشد، اما اینگونه نیست، تنها بودن نامزد اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری 8 تیر ماه یک فرصت طلایی می‌تواند باشد برای این جریان سیاسی که بستگی دارد به این که چگونه از این فرصت بهره برداری کند و این که اصولگرایان چه رفتاری خواهند داشت.
آن نامزد اصولگرایی که ظرفیت رسیدن به ریاست جمهوری و پیروزی در انتخابات را از میان پنج نامزد دارد، مشخص است، در نوشتارهای بعدی به او اشاره خواهیم کرد و دلایل این مسئله که چرا او چنین ظرفیتی را دارد برای دیگر نامزدها و مردم خواهیم گفت هر چند انتقاداتی نسبت به او وجود داشته باشد، هر چند همه آنهایی که اکنون در عرصه رقابت انتخاباتی هستند ضعف‌هایی دارند که باید با قوت آنها در تراز قرار داد.
این نکته مهم نیز نباید در برنامه نامزدها و هوادارانشان نادیده گرفته شود که بالا بردن میزان مشارکت از وظایف و مسئولیت‌های آنها است اما کاری نکنند یا سخنی نگویند که باعث ریزش مشارکت شود. مشارکت بالا در انتخابات رئیس جمهور قوی‌تر را روی کار خواهد آورد.
محمد صفری