برخی بر این نکته تأکید دارند که دولت باید برنامه داشته باشد چرا که بدون برنامه، دولت نمی‌تواند کار کشور را پیش ببرد. اما آیا دولت یا دولت‌ها باید برنامه داشته باشند؟
البته که بی برنامه نمی‌توان به کاری ورود کرد حتی برای ساده ترین کار مثلا یک سفر نیاز به برنامه ریزی دارد، از قبل باید جا و مکانی که قرار است در آنجا ساکن شد مشخص شود یا بودجه لازم برای سفر تهیه شود و دیگر ملزومات. اما در برخی مواقع نیاز به برنامه نیست چرا که برنامه ریزی از قبل انجام شده و شما باید با آن برنامه همراه شوید.
اگر به دوره های قبل ریاست جمهوری نگاهی بیندازیم می بینیم آنهایی که با برنامه های چند صد صفحه ای وارد میدان شدند و آن را یک ویژگی ناب برای خود معرفی کردند کاری از پیش نبردند و حتی خرابکاری هم کردند.
به واقع آنها برنامه خود را ابزاری برای معرفی خود به افکار عمومی و دیگر مسئولان و نهادهای قانونی قرار دادند تا بتوانند هم رأی بیاورند و هم از حمایت برخوردار شوند و پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آن برنامه ها کنار گذاشته شد.
حتی نهاد یا سازمانی هم وعده ها و برنامه های رئیس جمهور را پیگیری و مطالبه نکرد و در کمترین زمان به فراموشی سپرده شد.
این مسئله در حالی است که کشور دارای برنامه است، برنامه چشم اندازه توسعه که با کار کارشناسی دقیق تنظیم و تدوین شده و به تأیید مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز رسیده است و قانون برنامه 5 ساله توسعه کشور که اکنون در مرحله هفتم آن قرار داریم اما آیا برنامه توسعه اول تا ششم توسعه دقیق و مو به مو اجرا شده است؟
قطعاً این برنامه با بی توجهی ها و ناتوانی هایی که از سوی دولت ها روبرو بوده با ضعف و نقص اجرا شده چرا که اگر درصد زیادی از این برنامه ها اجرا شده بود شرایط کشور از نظر اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بسیار بهتر و مناسب تر می بود.
غفلت از این برنامه های کلان و راهگشاست که باعث گشته تا نابسامانی های اقتصادی افزایش یابد. حال رئیس جمهورها در حالی که برنامه وجود دارد چه برنامه ای باید ارائه بدهند تا اجرا کنند؟
مسعود پزشکیان که از همان آغاز رقابت های انتخاباتی گفته بود برنامه ای ندارد و اعتقادش بر این است که باید برنامه چشم انداز توسعه و برنامه پنج ساله را اجرا کند، در صحن مجلس در زمان دفاع از وزرای پیشنهادی بار دیگر بر این نکته تأکید کرد.
به نظر این سیاست با توجه به این که دیگر برنامه های فرعی باعث غفلت و بی توجهی به برنامه های اصلی می شود، سیاست و تصمیم درستی باشد.
در برنامه های 5 ساله و برنامه چشم انداز توسعه همه مسائل و راهکارهای دیده شده و وجود دارد، درباره همه مشکلات راهکار ارائه شده و برای هر یک از آنها برنامه ریزی شده است، کافی است که یک دولت بتواند این برنامه ها را به درستی اجرا و پیاده کند آنگاه می توان نتایج آن را احساس کرد.
علاوه بر آن نام گذاری سال ها از سوی رهبری معظم انقلاب که همراه با تبیین نام آن سال است خود برنامه ای است برای آنکه دولت و دیگر قوا و نهادها و دستگاه های حاکمیتی برای سال پیش رو برنامه ریزی کنند و در راستای تحقق شعار سال گام بردارند.
در زمینه نام گذاری و شعار سال که بیشتر اقتصادی است از سوی دولت ها کم کاری صورت گرفته در حالی که رهبر معظم انقلاب برای نام گذاری سال ها با دقت تصمیم می گیرند و برای آن برنامه هم دارند.
با توجه به برنامه های موجود، اگر دولت مسعود پزشکیان بتواند همین برنامه های روی زمین مانده را پیاده کند، موفقیت بزرگی است که به فرموده رهبر معظم انقلاب موفقیت دولت موفقیت همه است.
البته که بی برنامه نمی‌توان به کاری ورود کرد حتی برای ساده ترین کار مثلا یک سفر نیاز به برنامه ریزی دارد، از قبل باید جا و مکانی که قرار است در آنجا ساکن شد مشخص شود یا بودجه لازم برای سفر تهیه شود و دیگر ملزومات. اما در برخی مواقع نیاز به برنامه نیست چرا که برنامه ریزی از قبل انجام شده و شما باید با آن برنامه همراه شوید.
اگر به دوره های قبل ریاست جمهوری نگاهی بیندازیم می بینیم آنهایی که با برنامه های چند صد صفحه ای وارد میدان شدند و آن را یک ویژگی ناب برای خود معرفی کردند کاری از پیش نبردند و حتی خرابکاری هم کردند.
به واقع آنها برنامه خود را ابزاری برای معرفی خود به افکار عمومی و دیگر مسئولان و نهادهای قانونی قرار دادند تا بتوانند هم رأی بیاورند و هم از حمایت برخوردار شوند و پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آن برنامه ها کنار گذاشته شد.
حتی نهاد یا سازمانی هم وعده ها و برنامه های رئیس جمهور را پیگیری و مطالبه نکرد و در کمترین زمان به فراموشی سپرده شد.
این مسئله در حالی است که کشور دارای برنامه است، برنامه چشم اندازه توسعه که با کار کارشناسی دقیق تنظیم و تدوین شده و به تأیید مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز رسیده است و قانون برنامه 5 ساله توسعه کشور که اکنون در مرحله هفتم آن قرار داریم اما آیا برنامه توسعه اول تا ششم توسعه دقیق و مو به مو اجرا شده است؟
قطعاً این برنامه با بی توجهی ها و ناتوانی هایی که از سوی دولت ها روبرو بوده با ضعف و نقص اجرا شده چرا که اگر درصد زیادی از این برنامه ها اجرا شده بود شرایط کشور از نظر اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بسیار بهتر و مناسب تر می بود.
غفلت از این برنامه های کلان و راهگشاست که باعث گشته تا نابسامانی های اقتصادی افزایش یابد. حال رئیس جمهورها در حالی که برنامه وجود دارد چه برنامه ای باید ارائه بدهند تا اجرا کنند؟
مسعود پزشکیان که از همان آغاز رقابت های انتخاباتی گفته بود برنامه ای ندارد و اعتقادش بر این است که باید برنامه چشم انداز توسعه و برنامه پنج ساله را اجرا کند، در صحن مجلس در زمان دفاع از وزرای پیشنهادی بار دیگر بر این نکته تأکید کرد.
به نظر این سیاست با توجه به این که دیگر برنامه های فرعی باعث غفلت و بی توجهی به برنامه های اصلی می شود، سیاست و تصمیم درستی باشد.
در برنامه های 5 ساله و برنامه چشم انداز توسعه همه مسائل و راهکارهای دیده شده و وجود دارد، درباره همه مشکلات راهکار ارائه شده و برای هر یک از آنها برنامه ریزی شده است، کافی است که یک دولت بتواند این برنامه ها را به درستی اجرا و پیاده کند آنگاه می توان نتایج آن را احساس کرد.
علاوه بر آن نام گذاری سال ها از سوی رهبری معظم انقلاب که همراه با تبیین نام آن سال است خود برنامه ای است برای آنکه دولت و دیگر قوا و نهادها و دستگاه های حاکمیتی برای سال پیش رو برنامه ریزی کنند و در راستای تحقق شعار سال گام بردارند.
در زمینه نام گذاری و شعار سال که بیشتر اقتصادی است از سوی دولت ها کم کاری صورت گرفته در حالی که رهبر معظم انقلاب برای نام گذاری سال ها با دقت تصمیم می گیرند و برای آن برنامه هم دارند.
با توجه به برنامه های موجود، اگر دولت مسعود پزشکیان بتواند همین برنامه های روی زمین مانده را پیاده کند، موفقیت بزرگی است که به فرموده رهبر معظم انقلاب موفقیت دولت موفقیت همه است.
محمد صفری