برای استخدام در یک سازمان و ارگانی نیازمند یک سری پیش درآمدها است، ملزوماتی که اگر آماده نشود نمی توان در آن سازمان، وزارتخانه و یا حتی در بخش خصوصی مشغول به کار شد.
سوء پیشینه، کمترین مدرکی است که یک مجموعه برای استخدام نیرو مطالبه می کند. اگر شغل حساس تر باشد مراحل جذب و گزینش نیز دقیق تر و حساس تر می شود. حتی در بسیاری از مشاغل، سازمان ها امنیتی و اطلاعاتی نیز باید نظر بدهند و صلاحیت فردی که قرار است در نهاد و سازمان یا وزارتخانه به کار مشغول شود تایید کنند. حتی حراست آن وزارتخانه و سازمان نیز خود در زمینه جذب نیرو باید نظر خود را اعلام کند.
دولت چهاردهم با شعار وفاق ملی که از سوی رئیس جمهور پزشکیان مطرح شد روی کار آمد. همگان از اصلاح طلب و اصولگرا از این شعار استقبال کردند اما در میان این دو طیف سیاسی هستند افرادی که با این شعار موافق نبودند و مخالفت خود را هم اعلام کردند.
اما موافقان وفاق ملی آن را نیاز جامعه دانستند و با استقبال از آن سعی کردند تا دولت را در این راه پشتیبانی کنند. قوای دیگر و نهادها و سازمان های حاکمیتی همچون مجلس، قوه قضاییه، سپاه و ارتش همگی دست یاری به دولت چهاردهم دادند تا امورات کشور پس از شهادت رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی پیش برود.
حمایت های زیادی از دولت انجام شد حتی همه وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس رأی اعتماد گرفتند با این وجود انتصاباتی در بدنه برخی دستگاه ها و وزارتخانه ها صورت گرفته است که وفاق ملی را خدشه دار و تخریب می کند.
در چند روز گذشته چند انتصاب در وزارتخانه‌ها و نهاد ریاست جمهوری انجام شده است که با بررسی افرادی که در آن جایگاه ها منصوب شده اند پی به یک نکته می بریم این که چرا افراد مسئله دار در مسئولیت های رسانه ای منصوب می‌شوند؟
البته که انتصاب مدیر روابط عمومی وزارت راه و شهرسازی، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت و درمان، انتصاب در نهاد ریاست جمهوری آن هم در بخش رسانه ای و سخنگویی دولت و ... همگی جزو آن دسته از انتصاباتی است که نشان می دهد مسئولینی که این انتصاب را انجام داده اند چه هدفی را دنبال می کنند؟
بازخوانی پرونده افرادی که تاکنون در این زمینه ها منصوب شده اند خالی از لطف نیست و برای آشنایی افکار عمومی و مسئولینی که آنها را منصوب کرده اند یادآوری است تا متوجه شوند که انتصاب آنها درست نبوده است.
وزیر بهداشت، با صدور حکمی حسین کرمانپور را به عنوان سرپرست مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت منصوب کرد. حسین کرمانپور در اغتشاشات سال 1401 در فضای رسانه ای به ویژه فضای مجازی فعالیت فراوانی داشت و توئیت های او در رسانه هایی چون اینترنشنال، بی بی سی، من و تو و... بازنشر می‌شد.
نسرین وزیری که سرپرست مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی وزارت راه و شهرسازی شده است در جریان فتنه 88 بازداشت شده بود او در اغتشاشات و اعتراضات حضور داشت.
در انتصابی دیگر، الیاس حضرتی، نفیسه زارع را سرپرست اداره کل حوزه سخنگوی دولت کرد. او نیز در فتنه 88 نقش داشت و بازداشت شده بود.
انتصاب دیگر الیاس حضرتی رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت چهاردهم، علی احمد نیا بود که او را سرپرست امور اطلاع‌رسانی دولت کرد. علی احمدنیا در ایام فتنه به لجن پراکنی هجمه علیه رییس جمهور شهید صورت می داد که همگی موجود است.
اکنون روی سخن با حراست وزارتخانه ها و نها ریاست جمهوری است و دیگر دستگاه های امنیتی است که پاسخ دهند آیا چنین افرادی صلاحیت حضور در چنین مناصبی را دارند یا نه؟
آیا این انتصابات را نمی توان مشکوک دانست؟ آیا در میان طیف اصلاح طلب افراد رسانه ای با سابقه بهتر و مناسب تر وجود ندارد که این افراد مسئله دار منصوب شده اند؟
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته بود؛ در گفت‌وگویی که با رئیس‌جمهور درباره انتصاب مدیران داشتم، ایشان تأکید کردند انتصاب‌ها باید بر مبنای شایستگی باشد و از ظرفیت‌های زنان، جوانان و اقوام استفاده شود و از هرگونه فشار برای انتصاب‌های مبتنی بر روابط سببی و نسبی جلوگیری شود. اگر این انتصابات مبنای شایستگی دارد دیگر سخنی نمی گوییم!
سوء پیشینه، کمترین مدرکی است که یک مجموعه برای استخدام نیرو مطالبه می کند. اگر شغل حساس تر باشد مراحل جذب و گزینش نیز دقیق تر و حساس تر می شود. حتی در بسیاری از مشاغل، سازمان ها امنیتی و اطلاعاتی نیز باید نظر بدهند و صلاحیت فردی که قرار است در نهاد و سازمان یا وزارتخانه به کار مشغول شود تایید کنند. حتی حراست آن وزارتخانه و سازمان نیز خود در زمینه جذب نیرو باید نظر خود را اعلام کند.
دولت چهاردهم با شعار وفاق ملی که از سوی رئیس جمهور پزشکیان مطرح شد روی کار آمد. همگان از اصلاح طلب و اصولگرا از این شعار استقبال کردند اما در میان این دو طیف سیاسی هستند افرادی که با این شعار موافق نبودند و مخالفت خود را هم اعلام کردند.
اما موافقان وفاق ملی آن را نیاز جامعه دانستند و با استقبال از آن سعی کردند تا دولت را در این راه پشتیبانی کنند. قوای دیگر و نهادها و سازمان های حاکمیتی همچون مجلس، قوه قضاییه، سپاه و ارتش همگی دست یاری به دولت چهاردهم دادند تا امورات کشور پس از شهادت رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی پیش برود.
حمایت های زیادی از دولت انجام شد حتی همه وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان به مجلس رأی اعتماد گرفتند با این وجود انتصاباتی در بدنه برخی دستگاه ها و وزارتخانه ها صورت گرفته است که وفاق ملی را خدشه دار و تخریب می کند.
در چند روز گذشته چند انتصاب در وزارتخانه‌ها و نهاد ریاست جمهوری انجام شده است که با بررسی افرادی که در آن جایگاه ها منصوب شده اند پی به یک نکته می بریم این که چرا افراد مسئله دار در مسئولیت های رسانه ای منصوب می‌شوند؟
البته که انتصاب مدیر روابط عمومی وزارت راه و شهرسازی، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت و درمان، انتصاب در نهاد ریاست جمهوری آن هم در بخش رسانه ای و سخنگویی دولت و ... همگی جزو آن دسته از انتصاباتی است که نشان می دهد مسئولینی که این انتصاب را انجام داده اند چه هدفی را دنبال می کنند؟
بازخوانی پرونده افرادی که تاکنون در این زمینه ها منصوب شده اند خالی از لطف نیست و برای آشنایی افکار عمومی و مسئولینی که آنها را منصوب کرده اند یادآوری است تا متوجه شوند که انتصاب آنها درست نبوده است.
وزیر بهداشت، با صدور حکمی حسین کرمانپور را به عنوان سرپرست مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت منصوب کرد. حسین کرمانپور در اغتشاشات سال 1401 در فضای رسانه ای به ویژه فضای مجازی فعالیت فراوانی داشت و توئیت های او در رسانه هایی چون اینترنشنال، بی بی سی، من و تو و... بازنشر می‌شد.
نسرین وزیری که سرپرست مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی وزارت راه و شهرسازی شده است در جریان فتنه 88 بازداشت شده بود او در اغتشاشات و اعتراضات حضور داشت.
در انتصابی دیگر، الیاس حضرتی، نفیسه زارع را سرپرست اداره کل حوزه سخنگوی دولت کرد. او نیز در فتنه 88 نقش داشت و بازداشت شده بود.
انتصاب دیگر الیاس حضرتی رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت چهاردهم، علی احمد نیا بود که او را سرپرست امور اطلاع‌رسانی دولت کرد. علی احمدنیا در ایام فتنه به لجن پراکنی هجمه علیه رییس جمهور شهید صورت می داد که همگی موجود است.
اکنون روی سخن با حراست وزارتخانه ها و نها ریاست جمهوری است و دیگر دستگاه های امنیتی است که پاسخ دهند آیا چنین افرادی صلاحیت حضور در چنین مناصبی را دارند یا نه؟
آیا این انتصابات را نمی توان مشکوک دانست؟ آیا در میان طیف اصلاح طلب افراد رسانه ای با سابقه بهتر و مناسب تر وجود ندارد که این افراد مسئله دار منصوب شده اند؟
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته بود؛ در گفت‌وگویی که با رئیس‌جمهور درباره انتصاب مدیران داشتم، ایشان تأکید کردند انتصاب‌ها باید بر مبنای شایستگی باشد و از ظرفیت‌های زنان، جوانان و اقوام استفاده شود و از هرگونه فشار برای انتصاب‌های مبتنی بر روابط سببی و نسبی جلوگیری شود. اگر این انتصابات مبنای شایستگی دارد دیگر سخنی نمی گوییم!
محمد صفری