بشریت دیروز شاهد جنایت و وحشیگری بود که همچون گذشته محور آن را رژیم صهیونیستی، آمریکا و تروئیکای اروپایی شامل آلمان، انگلیس و فرانسه تشکیل می‌دهند. آنانی که بقای خود را در کشتار و نسل‌کشی می‌بینند و شعار دیپلماسی و مذاکره برای آنان صرفا واژگانی برای فریب دادن افکار عمومی و آنانی است که دل بسته غرب هستند و همه چیز را در گرو دلسپردن و تن دادن به خواسته‌های غرب می‌بینند و بر این توهم هستند که هیچ مشکلی را بدون رابطه و تمکین بر آنها نمی‌توان محقق ساخت. دیروز خبری جانسوز برای تمام بشریت و انسانیت، منتشر شد و آن خبر شهادت سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله بود.
سران رژیم صهیونیستی با هماهنگی و همراهی قاطع غربی‌ها این جنایت بزرگ را با هر هدف و دلیلی صورت داده باشند اولا نمی‌توانند از انتقام خون سید مقاومت در امان باشند و قطعا تاوان این جنایت را خواهند داد. ثانیا، همواره در قبال تحولات منطقه دو دیدگاه دیپلماسی ومیدان مطرح بوده است که شامل مذاکره و گفت وگو از یک سو رویکرد نظامی از سوی دیگر بوده است. آنچه این روزها در نیویورک شنیده شده، صدای بلند دیپلماسی و هیاهوها و کف زدن‌ها برای گفتمان بوده است، حال آنکه رفتار عملی بحران‌سازان در منطقه از صهیونیست‌ها گرفته تا حامیان غربیشان نشان می‌دهد که آنها هیچ اعتقادی به گفتمان ادعایی ندارند و صرفا دست به اسلحه دارند و ادعاهای مذاکراتی آنها نیز صرفا انحرافی است برای غفلت سایرین از دست چدنی آنها که نمود آن را در ترور سید حسن نصرالله می‌توان مشاهده کرد. جنایت‌های کم‌سابقه رژیم صهیونیستی با حمایت مستقیم امریکا، منطقه را به سمت و سویی هدایت کرده که تنها میدان است که می‌تواند این وضعیت را خاتمه دهد چرا که تعلل در گرفتن انتقام خون شهید هنیه و شهید سید حسن‌نصرالله جز اعتماد به نفس پوشالی برای دشمنان منطقه و تکرار و تشدید این جنایت‌ها به همراه نخواهد داشت.
چنانکه روزی سید مقاومت دبیر کل شهید حزب‌الله به آمریکایی‌ها، از معنای لبیک یا حسین می گوید: «ما اینجا خواهیم ماند و ندای ما خواهد ماند که آمریکایی‌ها آن را بفهمند. آمریکایی‌ها نمی‌دانند لبیک یا حسین یعنی چه؟ لبیک یا حسین یعنی اینکه در معرکه جنگ حاضر باشی، هرچند تنها باشی و هرچند مردم تو را رها کرده باشند و تو را متهم کرده باشند و تو را بی‌یاور گذاشته باشند. لبیک یا حسین، یعنی تو و مال تو و زن و فرزندانت در این معرکه جنگ باشید. لبیک یا حسین، یعنی مادر فرزندش را به میدان جنگ بفرستد و هنگامی که فرزندش شهید شد و سرش بریده شد و به سوی مادرش انداخته شد، مادرش آن را به خانه برده، خاک و خون را از آن پاک کرده، به او بگوید: از تو راضی هستم؛ خداوند رو سفیدت کند، همان‌طور که مرا برای روز قیامت و نزد فاطمه زهرا روسفید کردی. این است معنای لبیک یا حسین. لبیک یا حسین، یعنی مادر و خواهر و زنی می‌آید تا شوهر یا برادر یا فرزندش را لباس رزم بپوشاند و او را راهی میدان جنگ کند. لبیک یا حسین یعنی زینب(س)، جواز مرگ و شهادت را به برادرش حسین تقدیم کند؛ این یعنی لبیک یا حسین»
امروز روز لبیک یاحسین(ع) است که نقطه محوری آن را مقاومت و نه دیپلماسی تشکیل می‌دهد. جنایات زنجیره وار رژیم صهیونیستی با حمایت قاطع و همه جانبه غرب از اروپا گرفته تا آمریکا بیانگر این حقیقت است که دوران لبخند، دوران دیپلماسی، دوران پشت میز مذاکره، دوران احیای مذکرات و توافقات سوخته، دوران دل بستن به لبخندهای غرب و چشم انتظار نتیجه انتخابات سلطه گران بودن به پایان رسیده است. امروز دیگر هیچ دیپلماسی و گفتمانی معنا ندارد؛ روزگار روزگار میدان است و اگر امروز دست میدان با مصلحت‌کاری‌ها و هزینه فایده کردن‌ها بسته شود، قطعا پیامدهای سنگین‌تری را برای کل بشریت خواهد داشت. امروز هزینه جنگیدن بسیار پایین‌تر از نجنگیدن است... امروز روز لبیک یا حسین(ع) است؛ تمام.
سران رژیم صهیونیستی با هماهنگی و همراهی قاطع غربی‌ها این جنایت بزرگ را با هر هدف و دلیلی صورت داده باشند اولا نمی‌توانند از انتقام خون سید مقاومت در امان باشند و قطعا تاوان این جنایت را خواهند داد. ثانیا، همواره در قبال تحولات منطقه دو دیدگاه دیپلماسی ومیدان مطرح بوده است که شامل مذاکره و گفت وگو از یک سو رویکرد نظامی از سوی دیگر بوده است. آنچه این روزها در نیویورک شنیده شده، صدای بلند دیپلماسی و هیاهوها و کف زدن‌ها برای گفتمان بوده است، حال آنکه رفتار عملی بحران‌سازان در منطقه از صهیونیست‌ها گرفته تا حامیان غربیشان نشان می‌دهد که آنها هیچ اعتقادی به گفتمان ادعایی ندارند و صرفا دست به اسلحه دارند و ادعاهای مذاکراتی آنها نیز صرفا انحرافی است برای غفلت سایرین از دست چدنی آنها که نمود آن را در ترور سید حسن نصرالله می‌توان مشاهده کرد. جنایت‌های کم‌سابقه رژیم صهیونیستی با حمایت مستقیم امریکا، منطقه را به سمت و سویی هدایت کرده که تنها میدان است که می‌تواند این وضعیت را خاتمه دهد چرا که تعلل در گرفتن انتقام خون شهید هنیه و شهید سید حسن‌نصرالله جز اعتماد به نفس پوشالی برای دشمنان منطقه و تکرار و تشدید این جنایت‌ها به همراه نخواهد داشت.
چنانکه روزی سید مقاومت دبیر کل شهید حزب‌الله به آمریکایی‌ها، از معنای لبیک یا حسین می گوید: «ما اینجا خواهیم ماند و ندای ما خواهد ماند که آمریکایی‌ها آن را بفهمند. آمریکایی‌ها نمی‌دانند لبیک یا حسین یعنی چه؟ لبیک یا حسین یعنی اینکه در معرکه جنگ حاضر باشی، هرچند تنها باشی و هرچند مردم تو را رها کرده باشند و تو را متهم کرده باشند و تو را بی‌یاور گذاشته باشند. لبیک یا حسین، یعنی تو و مال تو و زن و فرزندانت در این معرکه جنگ باشید. لبیک یا حسین، یعنی مادر فرزندش را به میدان جنگ بفرستد و هنگامی که فرزندش شهید شد و سرش بریده شد و به سوی مادرش انداخته شد، مادرش آن را به خانه برده، خاک و خون را از آن پاک کرده، به او بگوید: از تو راضی هستم؛ خداوند رو سفیدت کند، همان‌طور که مرا برای روز قیامت و نزد فاطمه زهرا روسفید کردی. این است معنای لبیک یا حسین. لبیک یا حسین، یعنی مادر و خواهر و زنی می‌آید تا شوهر یا برادر یا فرزندش را لباس رزم بپوشاند و او را راهی میدان جنگ کند. لبیک یا حسین یعنی زینب(س)، جواز مرگ و شهادت را به برادرش حسین تقدیم کند؛ این یعنی لبیک یا حسین»
امروز روز لبیک یاحسین(ع) است که نقطه محوری آن را مقاومت و نه دیپلماسی تشکیل می‌دهد. جنایات زنجیره وار رژیم صهیونیستی با حمایت قاطع و همه جانبه غرب از اروپا گرفته تا آمریکا بیانگر این حقیقت است که دوران لبخند، دوران دیپلماسی، دوران پشت میز مذاکره، دوران احیای مذکرات و توافقات سوخته، دوران دل بستن به لبخندهای غرب و چشم انتظار نتیجه انتخابات سلطه گران بودن به پایان رسیده است. امروز دیگر هیچ دیپلماسی و گفتمانی معنا ندارد؛ روزگار روزگار میدان است و اگر امروز دست میدان با مصلحت‌کاری‌ها و هزینه فایده کردن‌ها بسته شود، قطعا پیامدهای سنگین‌تری را برای کل بشریت خواهد داشت. امروز هزینه جنگیدن بسیار پایین‌تر از نجنگیدن است... امروز روز لبیک یا حسین(ع) است؛ تمام.
قاسم غفوری