یک سال پیش در چنین روزهایی مقاومت غزه ابتکار عملی بزرگ را به نمایش گذاشت که نه تنها هیمنه نظامی، اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی را فرو ریخت بلکه تمامی معادلات منطقه و بعضا جهانی را تغییر داد. یک سال پیش غزه، طوفان الاقصی را رقم زد که رژیم صهیونیستی و حامیان غربی آن پس از یک سال نسل‌کشی در غزه و لبنان و ترور فرماندهان رهبران بزرگی همچون شهید هنیه، فرماندهان حزب‌الله از جمله سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله، مستشاران ارشد نظامی ایران همچون سردار نیلفروشان نتوانسته‌اند ذره‌ای از ابعاد حقارت خود در طوفان الاقصی بکاهند بویژه اینکه عملیات‌های بزرگی همچون عملیات‌های موشکی و پهپادی یمنی‌ها و مقاومت عراق و عملیات‌های موشکی وعده صادق 1 و 2 جمهوری اسلامی ایران علیه این رژیم، بر شدت سست بودن خانه عنکبوت صهیونیستی افزوده است.
در باب آنچه در طول این یک سال طوفان الاقصی گذشته است اصلی‌ترین مسئله ریشه‌ها و دلایل این عملیات است. هر چند که مسائلی همچون 75 سال اشغالگری و جنایت و 16 سال محاصره غزه توسط صهیونیست‌ها حامیانش زمینه‌ساز بهره‌گیری مقاومت غزه ازحق دفاع مشروع در برابر اشغالگری شد اما نگاهی واقع بینانه به تحولات منطقه نشانگر حقیقتی بالاتر است و آن بصیرت و دشمن شناسی مقاومت غزه و تعهد آنها در قبال منطقه و کشورهای اسلامی و بشریت است. طرح اخیر آمریکایی‌ها آن بوده که در لوای روند سازش، رژیم صهیونیستی را به نقطه اتصال و انتقال انرژی و ترانزیت منطقه مبدل سازد بگونه‌ای که نفت و گاز منطقه و کالا از این طریق این رژیم به خارج منطقه صادر و واردات از مسیر این رژیم صورت گیرد. بر اساس این طراحی عملا کشورهای منطقه و در نهایت جهان اسلام هیچگونه استقلال سیاسی، اقتصادی و امنیتی نداشته و مطیع و وامدار این رژیم می شدند در کنار آنکه آمریکا بر منابع و ثروت‌های منطقه سلطه یافته و نظام تک قطبی خود را به عرصه جهانی و بشریت تحمیل می‌نمود. لذا طوفان الاقصی نه صرفا اقدامی برای ملت فلسطین بلکه ابتکار عملی از سوی مقاومت غزه بود که هر ضربه به رژیم صهیونیستی را اقدامی برای حمایت از جهان اسلام و بشریت می‌دانست. بر این اساس حمایت از غزه وظیفه یکایک امت اسلامی و حتی جامعه بشری است که دین خود را به مردم غزه و در ادامه آن لبنان ادا نماید.
نکته دیگر آنکه در روند تحولات یک ساله نشان داده است که دشمن صهیونیستی و حامیان غربی آن صرفا یک زبان را متوجه می‌شوند و آن زبان زور است چنانکه آنچه زمینه ساز شکست آنها در طول یک سال جنگ غزه، ناتوانی در لبنان به رغم ترور فرماندهان حزب‌الله و شکست طرح‌های منطقه‌ای آنها به رغم ترورها و جنایات فراوان شده است، قدرت مقاومت یا همان میدان بوده است. بر این اساس اولین و اصلی‌ترین گزینه همچنان برای جهان اسلام و آزادی خواهان جهان در برابر توحش صهیونیستی -غربی همان میدان است که زمینه ساز دست یابی به پشتوانه بزرگی به نام بیداری افکار عمومی جهان شده است. در کنار میدان مولفه‌ای به نام دیپلماسی مطرح است که قطعا همکاری و پیوند آن با میدان امری ضروری برای تحقق اهداف در مقابله با توطئه صهیونیستی-آمریکایی است. اما نکته مهم آن است که با توجه به ماهیت فریبکار و غیر قابل اعتماد طرف مقابل، این دیپلماسی پیش از آنکه اقدامی برای تحرکاتی همچون برقراری آتش بس و پایان وضعیت بحرانی منطقه باشد باید در مسیر اولا آگاه سازی جهانی در قبال حقانیت ملت فلسطین و لبنان در دفاع از خویش و کشورشان در برابر اشغالگری و محکوم سازی جهانی جنایات رژیم صهیونیستی و حامیانش باشد و ثانیا نیز باید محور آن را همگرایی و اتحاد جهان اسلام در حمایت از فلسطین و لبنان تشکیل دهد.
چنانکه ذکر شد توطئه دشمن علیه تمام جهان اسلام و بشریت است لذا اتحاد سراسری در برابر این وضعیت امری ضروری می‌نماید چنانکه رایزنی‌ها و مواضع رئیس جمهور پزشکیان در قطر و نیز سفر عراقچی وزیر امور خارجه ایران به لبنان در وضعیت جنگی و سوریه در همین راستا بوده است که بیانگر آن است که ایران در کنار میدان (وعده صادق2) دیپلماسی را نیز در خدمت امنیت منطقه و بشریت قرار داده است چرا که ایران امنیت منطقه و جهان اسلام را امنیت خود می‌داند و پیوند دیپلماسی و میدان را مولفه‌ای برای تحقق این مهم قرار داده است.
در باب آنچه در طول این یک سال طوفان الاقصی گذشته است اصلی‌ترین مسئله ریشه‌ها و دلایل این عملیات است. هر چند که مسائلی همچون 75 سال اشغالگری و جنایت و 16 سال محاصره غزه توسط صهیونیست‌ها حامیانش زمینه‌ساز بهره‌گیری مقاومت غزه ازحق دفاع مشروع در برابر اشغالگری شد اما نگاهی واقع بینانه به تحولات منطقه نشانگر حقیقتی بالاتر است و آن بصیرت و دشمن شناسی مقاومت غزه و تعهد آنها در قبال منطقه و کشورهای اسلامی و بشریت است. طرح اخیر آمریکایی‌ها آن بوده که در لوای روند سازش، رژیم صهیونیستی را به نقطه اتصال و انتقال انرژی و ترانزیت منطقه مبدل سازد بگونه‌ای که نفت و گاز منطقه و کالا از این طریق این رژیم به خارج منطقه صادر و واردات از مسیر این رژیم صورت گیرد. بر اساس این طراحی عملا کشورهای منطقه و در نهایت جهان اسلام هیچگونه استقلال سیاسی، اقتصادی و امنیتی نداشته و مطیع و وامدار این رژیم می شدند در کنار آنکه آمریکا بر منابع و ثروت‌های منطقه سلطه یافته و نظام تک قطبی خود را به عرصه جهانی و بشریت تحمیل می‌نمود. لذا طوفان الاقصی نه صرفا اقدامی برای ملت فلسطین بلکه ابتکار عملی از سوی مقاومت غزه بود که هر ضربه به رژیم صهیونیستی را اقدامی برای حمایت از جهان اسلام و بشریت می‌دانست. بر این اساس حمایت از غزه وظیفه یکایک امت اسلامی و حتی جامعه بشری است که دین خود را به مردم غزه و در ادامه آن لبنان ادا نماید.
نکته دیگر آنکه در روند تحولات یک ساله نشان داده است که دشمن صهیونیستی و حامیان غربی آن صرفا یک زبان را متوجه می‌شوند و آن زبان زور است چنانکه آنچه زمینه ساز شکست آنها در طول یک سال جنگ غزه، ناتوانی در لبنان به رغم ترور فرماندهان حزب‌الله و شکست طرح‌های منطقه‌ای آنها به رغم ترورها و جنایات فراوان شده است، قدرت مقاومت یا همان میدان بوده است. بر این اساس اولین و اصلی‌ترین گزینه همچنان برای جهان اسلام و آزادی خواهان جهان در برابر توحش صهیونیستی -غربی همان میدان است که زمینه ساز دست یابی به پشتوانه بزرگی به نام بیداری افکار عمومی جهان شده است. در کنار میدان مولفه‌ای به نام دیپلماسی مطرح است که قطعا همکاری و پیوند آن با میدان امری ضروری برای تحقق اهداف در مقابله با توطئه صهیونیستی-آمریکایی است. اما نکته مهم آن است که با توجه به ماهیت فریبکار و غیر قابل اعتماد طرف مقابل، این دیپلماسی پیش از آنکه اقدامی برای تحرکاتی همچون برقراری آتش بس و پایان وضعیت بحرانی منطقه باشد باید در مسیر اولا آگاه سازی جهانی در قبال حقانیت ملت فلسطین و لبنان در دفاع از خویش و کشورشان در برابر اشغالگری و محکوم سازی جهانی جنایات رژیم صهیونیستی و حامیانش باشد و ثانیا نیز باید محور آن را همگرایی و اتحاد جهان اسلام در حمایت از فلسطین و لبنان تشکیل دهد.
چنانکه ذکر شد توطئه دشمن علیه تمام جهان اسلام و بشریت است لذا اتحاد سراسری در برابر این وضعیت امری ضروری می‌نماید چنانکه رایزنی‌ها و مواضع رئیس جمهور پزشکیان در قطر و نیز سفر عراقچی وزیر امور خارجه ایران به لبنان در وضعیت جنگی و سوریه در همین راستا بوده است که بیانگر آن است که ایران در کنار میدان (وعده صادق2) دیپلماسی را نیز در خدمت امنیت منطقه و بشریت قرار داده است چرا که ایران امنیت منطقه و جهان اسلام را امنیت خود می‌داند و پیوند دیپلماسی و میدان را مولفه‌ای برای تحقق این مهم قرار داده است.
قاسم غفوری