خودشان هم می‌دانند که جزایر بوموسی، تنب‌بزرگ و تنب کوچک، متعلق به ایران است و متعلق به ایران خواهد ماند، اما چرا هر از گاهی و در مواقع و مقاطعی مسئله جزایر را پیش می‌کشند؟! جزایر سه‌گانه که ماجرای تعلق آن تاریخی است و شک و تردیدی هم در ان وجود ندارد، پیش از نقلاب و در دوره پهلوی به از سوی انگلیس اشغال شد و البته ایران در آن دوره یعنی دوره سلطنت پهلوی، می‌توان گفت در قبال بخشش بحرین، جزایر را به خاک وطن بازگرداند در حالی که باید و می‌توانست برای نگه‌داشتن هر دو مقاومت کند، اما نکرد و دست به یک معامله زیانبار زد.
کار دولت‌های اشغالگر و متجاوز همچون انگلیس و آمریکا به ویژه در منطقه غرب آسیا و خلیج فارس، ایجاد اختلافات مرزی بود تا جایی که اکثر کشورهای منطقه با اختلافات مرزی روبه‌رو هستند. اما مسئله جزایر سه‌گانه که از نظر موقعیت جغرافیای سیاسی اهمیت زیادی دارد، همواره از سوی امارات که تا چندی پیش حتی وجود خارجی هم نداشت، به واسطه تحریکات غرب مطرح می‌شود و یک فضای رسانه‌ای را علیه کشور شکل می‌دهد.
هرچند هر بار نیز باعث واکنش از سوی ایران و رسانه‌های کشور می‌شود تا یادآوری قاطعی بر مالکیت ایران بر جزایر بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک باشد، اما با این وجود و با توجه به شرایطی که در منطقه وجود دارد تلاشی است برای گمراه کردن از مسائل بسیار مهم دیگر که به سرنوشت منطقه و حتی جهان مرتبط است.
منطقه آبستن تحولات، تغییرات و اتفاقاتی است که هر آن ممکن است باعث بروز بحران‌هایی شود، بحران‌هایی که سرنوشت‌ساز است.
در این میان طرح موضوع جزایر سه‌گانه ایرانی که ایران اسلامی تردیدی در دفاع از حاکمیت ملی و سرزمینی خود ندارد و آن را بارها ثابت کرده و نشان داده تا پای جان از ذره ذره خاک میهن دفاع خواهد کرد، در شرایطی که رژیم صهیونیستی در فلسطین و لبنان مشغول جنایت و کشتار مسلمانان است، آن هم از سوی کشورها و رژیم‌های مسلمان منطقه جای تردید باقی نمی‌گذارد که سران آنها در پی انحراف افکار عمومی منطقه از سوی غزه و لبنان به سوی موضوعی هستند که غیرقابل پیگیری است، چرا که بر اساس اسناد و مدارک تاریخی و کافی جزایر متعلق به ایران است. مانند این می‌ماند که بخواهند نام خلیج فارس را تغییر دهند و بگویند خلیج عربی در حالی که در همه نقشه‌ها، کتاب‌ها، اسناد موجود در سازمان‌های معتبر همچون سازمان ملل، نام خلیج فارس وجود دارد و نمی‌توان آن را کتمان کرد و تغییر داد.
سران کشوهای عربی منطقه اکنون باید خود را برای وارد کردن فشار به رژیم صهیونیستی آماده کنند و در نشست‌هایی که به نام‌هایی چون اعضای شورای همکاری خلیج فارس یا اتحادیه کشورهای عرب برگزار می‌کنند، متن بیانیه‌های خود را علیه رژیم صهیونیستی تنظیم کنند نه این که در این بحبوحه به تنش‌ها با ایران دامن بزنند که اکنون رهبری مبارزه با دشمن اصلی مسلمانان و جهان اسلام را برعهده دارد.
امارات که اکنون روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرده و سفارت این رژیم را در خاک خود مستقر کرده است آیا در راستای حمایت از مردم مظلوم فلسطین و لبنان اقدامی انجام داده است؟ آیا برای حمایت از مردم فلسطین و لبنان تصمیم به قطع ارتباط با رژیم صهیونیستی گرفته است؟
روشن است که در چنین شرایطی که منطقه با تحولات بزرگی روبه‌رو است، دخالت اروپا در موضوع جزایر سه‌گانه ایران در خلیج فارس و همراهی آن با شورای همکاری خلیج فارس در این موضوع یک فتنه انگیزی و دخالت در منطقه است. کشورهای عربی و مسلمان منطقه باید تاکنون به این مسئله پی برده باشند که ایران خطری برای آنها محسوب نمی‌شود، خطر اصلی از سوی رژیم جعلی اسرائیل است.
سخنی از زبان رئیس جمهور مصر در دیدار با رئیس جمهور کشورمان منتشر شده که البته سخنی بی‌راه است. السیسی در دیدار با پزشکیان گفته است؛ «به نظرم شما باید تلاش کنید تصویر نادرستی را که در 40 سال گذشته از ایران در منطقه و جهان ارائه شده است، اصلاح کنید.»
آنهایی که باید در طول 45 سال عمر جمهوری اسلامی ایران خود را اصلاح کنند، کشورها و رژیم‌های عربی منطقه هستند نه ایران.
اگر واقع بین باشند، خواهند دید که کدام یک نیاز به اصلاح دارد.
کار دولت‌های اشغالگر و متجاوز همچون انگلیس و آمریکا به ویژه در منطقه غرب آسیا و خلیج فارس، ایجاد اختلافات مرزی بود تا جایی که اکثر کشورهای منطقه با اختلافات مرزی روبه‌رو هستند. اما مسئله جزایر سه‌گانه که از نظر موقعیت جغرافیای سیاسی اهمیت زیادی دارد، همواره از سوی امارات که تا چندی پیش حتی وجود خارجی هم نداشت، به واسطه تحریکات غرب مطرح می‌شود و یک فضای رسانه‌ای را علیه کشور شکل می‌دهد.
هرچند هر بار نیز باعث واکنش از سوی ایران و رسانه‌های کشور می‌شود تا یادآوری قاطعی بر مالکیت ایران بر جزایر بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک باشد، اما با این وجود و با توجه به شرایطی که در منطقه وجود دارد تلاشی است برای گمراه کردن از مسائل بسیار مهم دیگر که به سرنوشت منطقه و حتی جهان مرتبط است.
منطقه آبستن تحولات، تغییرات و اتفاقاتی است که هر آن ممکن است باعث بروز بحران‌هایی شود، بحران‌هایی که سرنوشت‌ساز است.
در این میان طرح موضوع جزایر سه‌گانه ایرانی که ایران اسلامی تردیدی در دفاع از حاکمیت ملی و سرزمینی خود ندارد و آن را بارها ثابت کرده و نشان داده تا پای جان از ذره ذره خاک میهن دفاع خواهد کرد، در شرایطی که رژیم صهیونیستی در فلسطین و لبنان مشغول جنایت و کشتار مسلمانان است، آن هم از سوی کشورها و رژیم‌های مسلمان منطقه جای تردید باقی نمی‌گذارد که سران آنها در پی انحراف افکار عمومی منطقه از سوی غزه و لبنان به سوی موضوعی هستند که غیرقابل پیگیری است، چرا که بر اساس اسناد و مدارک تاریخی و کافی جزایر متعلق به ایران است. مانند این می‌ماند که بخواهند نام خلیج فارس را تغییر دهند و بگویند خلیج عربی در حالی که در همه نقشه‌ها، کتاب‌ها، اسناد موجود در سازمان‌های معتبر همچون سازمان ملل، نام خلیج فارس وجود دارد و نمی‌توان آن را کتمان کرد و تغییر داد.
سران کشوهای عربی منطقه اکنون باید خود را برای وارد کردن فشار به رژیم صهیونیستی آماده کنند و در نشست‌هایی که به نام‌هایی چون اعضای شورای همکاری خلیج فارس یا اتحادیه کشورهای عرب برگزار می‌کنند، متن بیانیه‌های خود را علیه رژیم صهیونیستی تنظیم کنند نه این که در این بحبوحه به تنش‌ها با ایران دامن بزنند که اکنون رهبری مبارزه با دشمن اصلی مسلمانان و جهان اسلام را برعهده دارد.
امارات که اکنون روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی کرده و سفارت این رژیم را در خاک خود مستقر کرده است آیا در راستای حمایت از مردم مظلوم فلسطین و لبنان اقدامی انجام داده است؟ آیا برای حمایت از مردم فلسطین و لبنان تصمیم به قطع ارتباط با رژیم صهیونیستی گرفته است؟
روشن است که در چنین شرایطی که منطقه با تحولات بزرگی روبه‌رو است، دخالت اروپا در موضوع جزایر سه‌گانه ایران در خلیج فارس و همراهی آن با شورای همکاری خلیج فارس در این موضوع یک فتنه انگیزی و دخالت در منطقه است. کشورهای عربی و مسلمان منطقه باید تاکنون به این مسئله پی برده باشند که ایران خطری برای آنها محسوب نمی‌شود، خطر اصلی از سوی رژیم جعلی اسرائیل است.
سخنی از زبان رئیس جمهور مصر در دیدار با رئیس جمهور کشورمان منتشر شده که البته سخنی بی‌راه است. السیسی در دیدار با پزشکیان گفته است؛ «به نظرم شما باید تلاش کنید تصویر نادرستی را که در 40 سال گذشته از ایران در منطقه و جهان ارائه شده است، اصلاح کنید.»
آنهایی که باید در طول 45 سال عمر جمهوری اسلامی ایران خود را اصلاح کنند، کشورها و رژیم‌های عربی منطقه هستند نه ایران.
اگر واقع بین باشند، خواهند دید که کدام یک نیاز به اصلاح دارد.
محمد صفری