مذاکره هرچند برای ایران سودی نداشته است اما دولت‌ها در مقاطع گوناگون این فرصت را داشتند تا تمایل خود را برای مذاکره با غرب و آمریکا بر سر مسائل بینابین انجام دهند.
دولت‌هایی در ایران مستقر بوده‌اند و اکنون نیز هست که رفع مشکلات اقتصادی را مذاکراه و توافق با آمریکا می دانند.
سابقه چنین تفکری به دوره‌های پیشین می‌رسد آن زمان که مرحوم هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور بود تا ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و حتی محمود احمدی نژاد و سپس روحانی که مهمترین مذاکرات هسته‌ای به یک توافق رسید به نام برجام که سودی برای ایران نداشت. عمر 8 سال دولت تدبیر و امید را می‌توان گفت که صرف مذاکراتی شد که نتیجه‌ای برای ایران نداشت و اگر واقع‌بینانه‌تر هم به آن نگاه کنیم، زیان هم برای کشور داشت و اکنون در دولت وفاق ملی تفکر بر این است که باید با آمریکا مذاکره و توافق کرد.
طیف‌های سیاسی همسو و همفکر با دولت وفاق ملی به ریاست دکتر مسعود پزشکیان، اصرار بر این موضوع دارند و حتی برای خوشایند آمریکا و غرب،تلاش می کنند تا ایران اف ای تی اف را بپذیرد در حالی که به گفته مسئولان پیوستن به این پیمان، اتفاق خاصی را در زمینه اقتصادی به وجود نخواهد آورد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دوره‌های گذشته با مذاکره مخالف نبوده‌اند اما همواره واقع بینی خود را در قبال نتایج مذاکرات صریح بیان کرده‌اند.
ایشان در 28 بهمن 1392 در دیدار مردم تبریز با یادآوری سخنان خود در ابتدای امسال در مشهد مقدس گفتند؛«تصور برخی دولتمردان دولت قبلی و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته‌ای، با امریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می‌شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درخصوص موضوع هسته‌ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تأکید کردم که خوشبین نیستم.»
به واقع خوشبین نبودن ایشان به نتایج مذاکرات اثبات کننده این مسئله است که مذاکره با آمریکا و غرب نه تنها نتیجه‌ای نخواهد داشت بلکه باعث بروز مشکلات بیشتری خواهد شد چرا که آمریکا هر مذاکره‌ای که حتی اندکی به سود ایران باشد نخواهد پذیرفت و با آن مخالفت خواهد کرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در مقطعی تعبیر جالبی دربار مذاکره با آمریکا ارائه داده و گفته بودند؛ «رؤسای جمهور آمریكا در دوره‌های مختلف بعد از پیروزی انقلاب خیلی دولّا راست شدند، خیلی حرفهای چرب و نرم زدند، شاید بتوانند این راه بسته را دوباره باز كنند. ظاهراً حرفهایی می‌زنند، اما باطن قضیه همان پنجه‌ی چدنی است كه من گفتم در زیر دستكش مخملی پنهان شده است.»
قطعاً تجربیات گذشته باید برای آیندگان درس عبرتی باشد تا بارها از یک سوراخ گزیده نشویم اما با وجود این که در گذشته بر سر مذاکره با آمریکا و غرب زخم خورده‌ایم باز هم تلاش برای مذاکرات وجود ندارد و با توجه به سیاستی که آمریکا علیه ایران دارد، نمی‌توان به نتایج آن خوشبین بود.
رهبر معظم انقلاب دیروز در دیدار عیدانه کارگزاران نظام، سفرای کشورهای اسلامی و اقشار مردم درباره مذاکره بار دیگر هشدار دادند و فرمودند؛« بدانیم پشت لبخندهای دیپلماسی، دشمنی‌ها و کینه‌های پنهانی و باطنی خبیث نهفته است.»
توصیه رهبر معظم انقلاب به مذاکره کننده قبلی هم بود و اکنون نیز با توجه به آنچه که در فضای سیاسی دیده می‌شود، تشابهات زیادی با دوران دولت تدبیر و امید برای مذاکره با آمریکا وجود دارد و هشدارهای ایشان در باره مذاکرات برای آن است تا بار دیگر از سوراخ مذاکرات گزیده نشویم.
به این نکته نیز باید توجه داشت که رئیس جمهور جدید آمریکا همان دونالد ترامپ است که در زمان ریاست جمهوری دوره گذشته، برجام را پاره کرد و از آن خارج شد و اکنون نیز سعی دارد با لبخند و تهدیداتی که علیه ایران انجام می‌دهد، ایران را وادار به مذاکره و توافقی جدید کند.
شرایط سیاست خارجی به ویژه در نوع رفتار ایران و آمریکا، یک روابط شرطی شکل گرفته که با هر بار موضع گیری در باره مذاکره، شرایط اقتصادی بالا و پایین می‌شود. این شرایط را باید برداشت و از آن عبور کرد تا یک توهم تأثیر، اقتصاد کشور را تخریب نکند. شاید هم عمدی در این کار است تا گفته شود تنها راه مذاکره مستقیم با آمریکا و توافق است!؟
دولت‌هایی در ایران مستقر بوده‌اند و اکنون نیز هست که رفع مشکلات اقتصادی را مذاکراه و توافق با آمریکا می دانند.
سابقه چنین تفکری به دوره‌های پیشین می‌رسد آن زمان که مرحوم هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور بود تا ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و حتی محمود احمدی نژاد و سپس روحانی که مهمترین مذاکرات هسته‌ای به یک توافق رسید به نام برجام که سودی برای ایران نداشت. عمر 8 سال دولت تدبیر و امید را می‌توان گفت که صرف مذاکراتی شد که نتیجه‌ای برای ایران نداشت و اگر واقع‌بینانه‌تر هم به آن نگاه کنیم، زیان هم برای کشور داشت و اکنون در دولت وفاق ملی تفکر بر این است که باید با آمریکا مذاکره و توافق کرد.
طیف‌های سیاسی همسو و همفکر با دولت وفاق ملی به ریاست دکتر مسعود پزشکیان، اصرار بر این موضوع دارند و حتی برای خوشایند آمریکا و غرب،تلاش می کنند تا ایران اف ای تی اف را بپذیرد در حالی که به گفته مسئولان پیوستن به این پیمان، اتفاق خاصی را در زمینه اقتصادی به وجود نخواهد آورد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دوره‌های گذشته با مذاکره مخالف نبوده‌اند اما همواره واقع بینی خود را در قبال نتایج مذاکرات صریح بیان کرده‌اند.
ایشان در 28 بهمن 1392 در دیدار مردم تبریز با یادآوری سخنان خود در ابتدای امسال در مشهد مقدس گفتند؛«تصور برخی دولتمردان دولت قبلی و همچنین برخی دولتمردان دولت فعلی این است که اگر ما در قضیه هسته‌ای، با امریکا مذاکره کنیم، موضوع حل می‌شود. من هم به دلیل اصرار آنها بر مذاکره درخصوص موضوع هسته‌ای، گفتم مخالفتی ندارم اما همان موقع هم تأکید کردم که خوشبین نیستم.»
به واقع خوشبین نبودن ایشان به نتایج مذاکرات اثبات کننده این مسئله است که مذاکره با آمریکا و غرب نه تنها نتیجه‌ای نخواهد داشت بلکه باعث بروز مشکلات بیشتری خواهد شد چرا که آمریکا هر مذاکره‌ای که حتی اندکی به سود ایران باشد نخواهد پذیرفت و با آن مخالفت خواهد کرد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای در مقطعی تعبیر جالبی دربار مذاکره با آمریکا ارائه داده و گفته بودند؛ «رؤسای جمهور آمریكا در دوره‌های مختلف بعد از پیروزی انقلاب خیلی دولّا راست شدند، خیلی حرفهای چرب و نرم زدند، شاید بتوانند این راه بسته را دوباره باز كنند. ظاهراً حرفهایی می‌زنند، اما باطن قضیه همان پنجه‌ی چدنی است كه من گفتم در زیر دستكش مخملی پنهان شده است.»
قطعاً تجربیات گذشته باید برای آیندگان درس عبرتی باشد تا بارها از یک سوراخ گزیده نشویم اما با وجود این که در گذشته بر سر مذاکره با آمریکا و غرب زخم خورده‌ایم باز هم تلاش برای مذاکرات وجود ندارد و با توجه به سیاستی که آمریکا علیه ایران دارد، نمی‌توان به نتایج آن خوشبین بود.
رهبر معظم انقلاب دیروز در دیدار عیدانه کارگزاران نظام، سفرای کشورهای اسلامی و اقشار مردم درباره مذاکره بار دیگر هشدار دادند و فرمودند؛« بدانیم پشت لبخندهای دیپلماسی، دشمنی‌ها و کینه‌های پنهانی و باطنی خبیث نهفته است.»
توصیه رهبر معظم انقلاب به مذاکره کننده قبلی هم بود و اکنون نیز با توجه به آنچه که در فضای سیاسی دیده می‌شود، تشابهات زیادی با دوران دولت تدبیر و امید برای مذاکره با آمریکا وجود دارد و هشدارهای ایشان در باره مذاکرات برای آن است تا بار دیگر از سوراخ مذاکرات گزیده نشویم.
به این نکته نیز باید توجه داشت که رئیس جمهور جدید آمریکا همان دونالد ترامپ است که در زمان ریاست جمهوری دوره گذشته، برجام را پاره کرد و از آن خارج شد و اکنون نیز سعی دارد با لبخند و تهدیداتی که علیه ایران انجام می‌دهد، ایران را وادار به مذاکره و توافقی جدید کند.
شرایط سیاست خارجی به ویژه در نوع رفتار ایران و آمریکا، یک روابط شرطی شکل گرفته که با هر بار موضع گیری در باره مذاکره، شرایط اقتصادی بالا و پایین می‌شود. این شرایط را باید برداشت و از آن عبور کرد تا یک توهم تأثیر، اقتصاد کشور را تخریب نکند. شاید هم عمدی در این کار است تا گفته شود تنها راه مذاکره مستقیم با آمریکا و توافق است!؟
محمد صفری