با چشماندازي که از پنجره گفتوگوهاي هستهاي ديده ميشود، عليرغم ديدگاههاي مثبت و خوشبينانهاي که در پيرامون آن وجود دارد، احتمال درصد پاييني ميرود که ايران و ۱+۵ به توافق جامع دست يابند.
هر چند مسئولان کشورمان به ويژه تيم مذاکرهکننده هستهاي هر از گاهي نقطه اميدي را براي رسيدن به توافق جامع مطرح ميکنند و حتي کشورهاي ميانجي از جمله عمان هم تاکيد کردهاند که همه نشانهها از نزديک بودن توافق هستهاي ميان ايران و ۱+۵ حکايت دارد، اما با دقت بر روي مواضع و سخناني که از سوي کشورهاي غربي به ويژه آمريکا گفته ميشود، ميتوان يک پيشبيني نزديک به يقين و به دور از احتمال را داشت.
همانگونه که از آغاز گفتوگوهاي هستهاي ايران و ۱+۵ در دور تازه يکسال و نيم ميگذرد و مبناي آن هم تنها مسائل هستهاي و ادعاهاي بيپايه و اساس غرب و آمريکا بوده است، تا نگرانيهاي بيمورد و بيدليل و منطق آنها از اقدامات صلحآميز هستهاي ايران برطرف شود، اما در جريان گفتوگوهاي هستهاي سازهاي ناکوک هم از سوي آمريکا بسيار نواخته شده است.
اين ساز مخالف يا ناکوک، گرچه براي فشارهاي بيشتر به ايران نواخته ميشود، اما جمهوري اسلامي، ثابت کرده است که همچنان بر گفتوگو براي حل اختلافات پايبند است و براساس توافق اوليه همچنان متعهد باقي مانده است، تا افکار عمومي جهان که از سوي رسانههاي غربي، ذهنيت منفي عليه ايران دارند. درک واقعي و حقيقي از فعاليتهاي صلح آميز هستهاي ايران به دست آورند.
اما دراين ميان سيگنالهاي ضعيف همراه با پارازيتهاي قوي از سوي آمريکا و غرب عليه گفتوگوهاي هستهاي و آينده آن مخابره ميشود.
گفتوگوي اوباما با شبکه سيانان، نشان داد که آمريکا، شيوه گفتوگويي که در پيش گرفته است، يکطرفه و براساس زور و فشار بر ايران است. منطقي در گفتوگوهاي هستهاي از سوي آمريکا و غرب ديده نميشود. اگر بر فضاي گفتوگوهاي هستهاي منطق و عقلانيت البته از طرف آمريکاييها و همپيمانان او حاکم بود، قطعاً و يقيناً تاکنون، مذاکرات به نتيجه ميرسيد و توافق جامع حاصل ميشد.
يکي ديگر از پارازيتهاي قوي که از سوي آمريکا مخابره ميشود، که البته با ديوار ضد پارازيت مقامات کشورمان هم برخورد کرده و خنثي شده است، طرح موضوع موشکهاي ايران در جريان گفتوگوهاي هستهاي است.
پيشرفتهاي ايران در زمينه موشکي چه دفاعي - نظامي و چه علمي و هوافضا، اکنون به عنوان موضوعي در ميان مقامات آمريکايي مطرح است که خواهان طرح آن در مذاکرات هستهاي هستند. موضوعي که همواره و هميشه از سوي مقامات ارشد جمهوري اسلامي ايران به عنوان يک خط قرمز پررنگ در مقابل زيادهخواهيهاي آمريکا کشيده شده است.
هنوز به سرانجام گفتوگوهاي هستهاي نرسيدهايم که آمريکاييها براساس سياست زيادهخواهي و زورگوييهاي خود و البته براساس پيشبينيهاي رهبر معظم انقلاب در همين زمينه، ادعا کردهاند که موضوع موشکهاي ايران در جريان گفتوگوهاي هستهاي مطرح بوده و در گفتوگوهاي آينده هم خواهد بود.
اين ادعا که موشکهاي ايران در مذاکرات هستهاي مطرح بوده را به عنوان يک دروغ تلقي ميکنيم، چون مقامات کشورمان به ويژه مذاکرهکنندگان ارشد تيم هستهاي همواره آن را تکذيب کرده و اعلام کردهاند که موشکها و مسائل دفاعي غيرقابل مذاکره است.
موشکهاي ايران در حوزه دفاعي و نظامي، عامل بازدارنده و تدافعي در مقابل تهديداتي است که همواره از سوي آمريکا و رژيم صهيونيستي عليه ايران اتخاذ ميشود.
کدام عقل سليم و منطق برهاني ميپذيرد که کشوري با اين همه تهديد، توانايي خود را روي ميز مذاکره بگذارد و بر سر آن گفتوگو کند؟! ما به ازاي اين زيادهخواهيهاي آمريکا چه خواهد بود؟ آيا معامله بر سر توانايي و قدرت بازدارندگي بزرگي که نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران با توانمنديهاي خود به دست آوردهاند، با کشوري که نميتوان به آن اعتماد و اطمينان کرد، درست است؟!
آمريکاييها همچنان بر سر موضوع هستهاي ايران تصميم به لغو تحريمها نگرفتهاند و اعتقاد دارند، اين اتفاق بايد در سالهاي طولاني بيفتد. در جريان توافق اوليه، تنها مبالغي از پولهاي بلوکه شده ايران که با راهزني بينالمللي مسدود شده بود، به حساب ايران بازگشت و هيچ تحريمي هم تاکنون برداشته نشده است و حتي تحريمهاي تازهاي هم عليه ايران اعمال شده که ناقض توافق اوليه ايران و ۱+۵ است.
موشکهاي ايران اکنون نه تنها به عنوان يک بازدارنده تهديدات خارجي عليه ايران کاربرد استراتژيک دارد، بلکه با صدور تکنولوژي و فناوري آن به جبهه مقاومت، صحنه بازدارندگي از مرزهاي ايران به فراتر از آن رفته و پشت خط مرزي رژيم صهيونيستي قرار گرفته که همواره تهديدي براي ايران و جبهه مقاومت بوده است.
و البته، خواسته آمريکا که براساس زيادهخواهيهاي قلدرمآبانه آنها است، به خاطر آن است که تضعيف جمهوري اسلامي ايران، تضعيف جبهه مقاومت را به همراه خواهد داشت.
به همين خاطر است که بايد نسبت به اين هشدار رهبر معظم انقلاب حساس بود که فرمودند;«تحريمها براي کشور مشکل ايجاد کرده اما اگر دشمن شرط برداشته شدن آنها را، فلان مسئله اساسي و آرماني از جمله دست برداشتن از اسلام و استقلال و پيشرفت علمي قرار دهد، قطعاً غيرت هيچ مسئولي، قبول نميکند.»