سالها پيش به ديدار مدير وقت شبكه يك سيما رفتم تا درباره برنامه ارزشمند و افتخارآميز "درسهايي از قرآن" صحبت كنم. به ايشان گفتم اين برنامه را در اوج پايان دهيد و الگوي تازهاي در تناسب با مخاطبان جديد و روزگار نو به جاي جناب آقاي قرائتي معرفي كنيد. اين مدير محترم بدون آن كه سخن من را درك كند به تاكتيكي متوسل شد كه معمولا براي بستن دهان ديگران استفاده مي شود و چيزي گفت كه جلسه را پايان داد!
امروز كه جناب آقاي قرائتي در پخش مستقيم برنامه تلويزيوني عطر عاشقي ناراحت شده و برخورد تند و غيرقابل توجيه و نادرستي با يكي از حضار كردهاند به ياد آن داستان افتادم و روزهاي اوج برنامه تلويزيوني ايشان.
اكنون همه به آقاي قرائتي اعتراض ميكنند و گاه حتى آزردگيها و عقدههاي متراكم شده اين سالها از روحانيت را بر سر ايشان فرياد ميكنند.
اما فراموش نكنيم اين مرد الگوي پرافتخار رسانه ملي در برنامههاي ديني است كه دهها سال به گردن همه ما حق دارد. اين مرد كسي است كه هرگز وسوسه نشد تا به مجلس و وزارت و رياست مشغول شود و به برخي از مسايل ديگران آلوده نشد. اين مرد كسي است كه سالها بر خلاف همه آخوندها مردم را خنداند و به شادي حلال فكر كرد. اين مرد كسي است كه تا ديروز همه براي عكس گرفتن با او توي صف ميايستادند. هرگز نوجواني ارمني را فراموش نميكنم كه فوتبال بچههاي كوچه را رها كرد تا برود و برنامه آقاي قرائتي را ببيند!
البته سن و سال كه بالا برود حوصله آدم كمتر ميشود.در پخش مستقيم هم اقتضائات و شرايطي است كه آقاي قرائتي به آن عادت ندارد. در همين ويدئو هم ايشان ميگويد دوربين را نگه داريد! يعني كاملا واضح است كه ايشان تصور ميكرده در يك برنامه ضبطي سخنراني ميكند!
آقاي قرائتي مقصر نيست! ايراد از ما و رسانه ملي و فضاي عمومي كشور است كه يك ظرفيت را به جاي حرمت نهادن و قدردانستن چنان ميچلانيم و به آخر ميرسانيم كه اين سرنوشت را پيدا كند!
اشكال از مديران محترم رسانه ملي در آن سالهاست كه برنامه زيبا و خاطرهانگيز آقاي قرائتي را در اوج پايان ندادند و مثل خيلي موضوعات ديگر بدون مديريت ى تدبير رهايش كردند!
مهم نيست كه جناب آقاي قرائتي چگونه عذرخواهي كند و چگونه به اين موضوع خاتمه دهد. مهم اين است كه با ناشيگري ما يك سرمايه ملي چنين زخم و آسيب ديده و البته همه آن مديران هم خود را كنار كشيدهاند تا اين پيرمرد محترم تك و تنها وسط اين ميدان بماند!
اين بلايي است كه سيستم بيمار و معيوب ما بر سر امامان جمعهاي ميآورد كه تپق ميزنند، بر سر وزيراني ميآورد كه توي جلسات رسمي مشغول چرت هستند، بر سر آيتاللههايي ميآورد كه به جاي ابراز هوشياري و اقتدار، تصويري منفعلانه و ضعيف به افكار عمومي منتقل ميكنند!
تقصير ماست كه هوشمندي توقف در اوج را نداريم!
حجت الاسلام محمدرضا زائری - کارشناس فرهنگ و رسانه
(منبع: کانال حجتالاسلام زائری)