سرانجام پس از ماهها مبارزه انتخاباتی عمرانخان، کاپیتان سالهای دور تیم کریکت پاکستان پس از ۲۲ سال تلاش سیاسی موفق شد با کسب نزدیک به ۱۷ میلیون رای، پیروز انتخابات لقب بگیرد تا برای «پاکستان جدید» گام بردارد.
اگر چه برخی مقامات این کشور طی سالهای گذشته تلاش داشتند تا با ورود به گروهها و نهادهای منطقهای از جمله سازمان همکاری شانگهای وارد عرصههای جدید شوند اما هنوز این امکان به طور رسمی برایش میسر نشده است. از طرفی عربستان سعودی به این واسطه که پاکستان در دوران نظام دوقطبی در ردیف کشورهای غربگرا و متحد امریکا قرار داشت و به همین منظور میتوانست از تاثیرگذاری نسبی برخوردار باشد اما طی این سالهای اخیر با مشکلاتی مواجه شده، سعی داشته تا با جذب اسلامآباد آن را وارد ائتلاف خود کرده تا هم نیازهای روانی پاکستان را در سطوح سیاسی و اجتماعی برای بازیگری منطقهای و فرامنطقهای فراهم کند و هم اینکه از آن به عنوان متحدی تاثیرگذار در مرزهای دورتر از خاورمیانه بهره برده و عمق و گستره ائتلاف اسمی خود را افزایش دهد. با توجه به اینکه پاکستان همچون ترکیه به لحاظ دارا بودن نفوذ و قدرت نظامی ارتش، پرسابقه است، این موضوع میتواند نیازهای نظامی عربستان را تامین کند.
دیده میشود که تیمها و حزبهای سنتی و شناخته شده پاکستان در انتخابات از سوی مردم با استقبال کمتری مواجه شده و نیرویی جدید به رگهای سیاست پاکستان وارد شده است. نیرویی که موجب نگرانی کشورهای محافظه کار عرب و نزدیک به رژیم صهیونیستی شده که بارزترین آن عربستان سعودی است. در عرصه منطقهای و در نگاه خاورمیانهای، بزرگترین بازنده انتخابات پاکستان، سعودیها هستند زیرا با نخست وزیری عمرانخان، رویه سیاسی اسلامآباد نسبت به گذشته کاملا با تغییر مواجه میشود. این در حالی است که همزمان عربستان سعودی با تاکید محمد بنسلمان که کاملا مورد حمایت واشنگتن است، سعی دارد در ائتلاف با اسراییل و اتکا به امریکا از طریق ایجاد ناتوی عربی، فاز جدیدی از نظامیگری و عملکرد امنیتی را به نمایش بگذارد.
عربستان طی سالهای گذشته با هزینههای فراوان، جدای از تزریق دلارهای نفتی به لایههای مختلف سیاسی و اجتماعی پاکستان که همین مسئله فساد مالی مقامات سنتی اسلامآباد از جمله حزب مسلم لیگ شده، توانسته است مناسبات اقتصادی خود را با این کشور افزایش داده و به بیش از پنج میلیارد دلار در سال برساند. این مسئله بعد از این و با ورود عمرانخان به جایگاه اول سیاسی پاکستان، تغییر خواهد کرد. بنابراین یکی از سیاستهای عربستان سعودی در پاکستان چگونگی نفوذ در تیم جدید سیاسی است که در صورت موفق نشدن که احتمال آن بسیار زیاد و حتی میتوان گفت حتمی است، فشار اقتصادی به اسلامآباد است. بخصوص که در این مسیر امریکا و رژیم صهیونیستی نیز با آن همراه هستند. زیرا برای این ائتلاف مهم نیست که در دیگر کشورها چه کسانی از طریق انتخابات و دموکراسی به جابجایی قدرت میرسند، بلکه مهم این است که تیمی که وارد عرصه سیاسی شده، چقدر با آنها در تعامل است.
نویسنده: علی تتماج