"ننجون" هم در راستای شفافسازی به کمپین "فرزندت کجاست؟" پیوست و در پاسخ خبرنگاران گفت: فرزندم همینجاست. بیآب و دون و بیخورشت و نون و در فقر مطلق دست و پا میزند. بیکار است و بیعار مثل فرزندان مسئولان دیگر که خودشان اعتراف کردند ولول میچرخند و با پول اولیای خود روزگار میگذرانند.
فرزندم هیچ شغل دولتی، نیمهدولتی و خصوصی ندارد و فقط یک دوره کوتاه دستیار بنده بود و کمک میکرد تا سطلهای آب را در آسیاب استکبار جهانی بریزیم اما از آنجا که استعداد چندانی نداشت از کار بیکار شد و حالا قرار است در همین ستون مسئول دفتر خودم باشد.
شاید از خودتان بپرسید مگر نویسنده ستون ننجون هم به دفتر و دستک و رئیس دفتر و تلفنچی و اینها نیاز دارد؟ البته که دارد. بلاتشبیه رئیسجمهور که هیچ کار مهمی هم ندارد دویست سیصد نفر توی دفترش نان میخورند اما ما که برای خودمان ننجونی هستیم و کبکبه و دبدبهای داریم نباید دست فرزند خودمان را در روزنامه سیاست روز بند کنیم.
شعار هفته:
مرگ بر رانتخوار
چه شاغل و چه بیکار
ضربالمثل هفته:
نگاه به دست ننه کن
مثل ننه غربیله کن
شعر هفته:
خودم گل دخترم گل پسرم گل