در انتخابات روز جمعه یازدهم اسفند، حدود۳۶ میلیون نفر به هر دلیلی رأی ندادند و نزدیک به ۲ میلیون نفر رأی باطله خود را به صندوق‌ها ریختند که جمعا ۳۸ میلیون نفر به نمایندگان منتخب رأی ندادند!
همیشه بعد از هر انتخاباتی، چه ریاست جمهوری، چه مجلس و چه شورای شهر، یک کلید واژه اساسی گفته می‌شود مثل اینکه «رئیس جمهور منتخب، رئیس جمهور همه مردم ایران است» یا اینکه «نمایندگان منتخب نماینده همه شهروندان ایرانی» هستند.
این جملات، حرف حق و صحیحی است چرا که در چنین انتخاباتی نامزدها خود را در معرض رأی مردم می‌گذارند و با هم رقابت می‌کنند و برنامه‌هایشان را عرضه می‌کنند تا مردم به آنها رأی دهند.
با پایان انتخابات و از فردای آن، نامزدهای برگزیده و منتخب، نماینده همه مردم هستند چه آن هایی که رأی دادند و چه آن‌هایی که رأی ندادند. لذا در این برهه کسی نمی‌تواند و نباید بین مردمی که رأی دادند و آن‌هایی که رأی ندادند تفکیکی قائل شود.
 مخاطب این وجیزه نامزدهای برگزیده مجلس دوازدهم هستند که باید بدانند در این دوره وظایف خطیری را بر عهده دارند.
قبول کنیم که شرایط اقتصادی کشور و وضعیت معیشت بخش زیادی از مردم بسیار وخیم است، بیکاری، گرانی، تورم کمرشکن، کاهش ارزش پول ملی، فاصله طبقاتی غیر متعارف، وضعیت مسکن و... همه و همه‌ی اینها حتی باعث آزار و اذیت روحی و فکری همان ۲۵ میلیون نفری هم که رأی دادند نیز شده و می‌شوند و اینجاست که نامزدهای منتخب باید در خلوت خود و با خدای خود عهد و پیمان ببندند که همه تلاش خود را مصروف رفع مشکلات این مردم کنند. نامزدهای منتخب برای چهار سال آینده وظایف خطیری را برعهده دارند که باید به آنها بیندیشند.
 کسانی که خود را نماینده مردم می‌دانند در نظر داشته باشند باید برای مردم حرف بزنند و تصمیم درست بگیرند؛ بحث کنند و قانون تصویب کنند. برای سیاست داخلی و خارجی تصمیم بگیرند، درباره‌ی زندگی، معیشت، اقتصاد، فرهنگ و همه ‌چیز نظر دهند. کار ما از نقد و تحلیل گذشته است. هیچ چیز نیاز به توضیح ندارد. حتی نقد این وضعیت ساییدن بیهوده کلمات است. فقط خواستیم به افراد برنده یادآوری کنم، در ایاب و ذهاب به مجلس، مردم رأی نداده را فراموش نکنند!