امروز در کلان شهر اصفهان نه تنها آرامستانهای متعدد غیر انتفاعی دربقاء و امامزاده‌ها دایرند تا از ما بهتران بتوانند با پرداخت اقلام میلیاردی متوفیات خود را در نزدیکی بافت مرکزی کلان شهر به خاک بسپارند تا خودشان از طی طریق طولانی باغ رضوان آسوده و از هجوم سگ‌های ولگرد در امان باشند! اگرچه قبرستان عمومی اصفهان هم بجای جانمایی در چند نقطه، وسعتش به منطقه شهرستان نائین نزدیک می‌شود و بنابه صلاحدید شورای اسلامی پرهزینه به مولدسازی ارتقاء وحفره‌های سه طبقه هر قبر درقطعه اول؛ مرز دویست و پانزده میلیون تومان را درنوردیده است! که بهای یک متر مربع از زمین های مسکونی در بهترین نقطه شهر اصفهان یعنی خیابان عباس آباد به مراتب ارزان‌تر از85 سانیتیمتر مربعی یک قبر در کویر باغ رضوان است که درودیوار آن به تجارتخانه‌هایی چون پمپ بنزین، پمپ گاز، نیروگاه خورشیدی، سنگ‌بری‌های لاکچری و انواع فروشگاههای بی‌ارتباط با یک فضای روحانی و در آینده رستوران‌های متعدد تبدیل شده تا خانواده وفات یافتگان هرآنچه را که پس انداز کرده‌اند صرف خرید قبر، کفن و دفن، سنگ و فضا و درنهایت پروژه‌های دیگر درآمد زا چون اجاره چادر و میز وصندلی  و بلندگو ودیگر ابزار برگزاری سوم، هفتم و چهلم وسالگرد متوفی نمایند و شرکتی کاغذی نیز عهده دار آب دادن به گلدانها و باغچه‌های اختصاصی احداث شده در کنار قبور باشد و رقمی قابل توجه بصورت ماهانه دریافت نماید در حالی که فقط روزهای پنجشنبه که می دانند احتمال آمدن اقوام و دوستان مرحوم بر مزار آنها زیاد است به تمیز کردن قبور وآبیاری فضای سبز و گلهای آن بپردازند!  
آرامستان باغ رضوان اصفهان این سالها بیشتر به یک تجارتخانه تمام عیار تبدیل شده تا از هر طریق ممکن ارزش  افزوده را بالا ببرد واز سوی دیگر کیفیت‌های گذشته که بیشتر جنبه روحانی و تلنگر زنی به زندگان داشت را کاهش دهد!
قیمت سنگ قبور در کارگاههای این آرامستان ارقام میلیونی را پشت سر گذاشته و قیمت قابهای عکس هم با ارزش سنگ و در نهایت رقم ریالی قبر رقابت تنگاتنگ دلاری دارد!
باور داشته باشیم نه تنها جوانان و میانسالان بلکه کهنسالان هم ازاینگونه وفات پر هزینه گریزانند زیرا می‌دانند اندوخته‌ای برای این همه هزینه بالاسری بجا نمی‌گذارند که ممکن است مرگ آنها حیات بازماندگان را به چالش بکشد!
از حق نباید گذشت اگر قرار باشد به کار آفرین‌ها ومولدسازان و تلاشگران مدال بدهند، شهرداری اصفهان و بخصوص سازمان آرامستان‌های آن در اولویت قرار دارد زیرا طی سه سال گذشته بشدت جهش درآمدهای صوری را نشان داده است در حالیکه این در جهش‌های مادی، خسارت‌های کلان معنوی را نیز به همراه داشته تا برای نمونه فضای وسیع و روحانی وآرامش بخش گذشته باغ رضوان را به باغ وحشی خطر آفرین تبدیل کند و اگر در طول پنج روز اول هفته زائری قصد زیارت اهل قبور را داشت تنها بتواند از درون خودرویی که شیشه‌هایش را بالاکشیده به قرائت فاتحه بپردازد که گله‌های متعدد سگهای وحشی و گرسنه در گوشه و کنار آن پراکنده‌اند! اگرچه روزهای پنجشنبه و جمعه هم این حیوانات در قطعات قدیمی و خلوت جولان می‌دهند اما به هر حال مخاطرات خود را به همراه دارد که حتی در مناطق شلوغ و پر جمعیت قبرستان نیز به صورت انفرادی، زائران را بترسانند تا هرچه سریع تر از محیط به ظاهر معنوی آرامستان فرار کنند! متأسفانه تا به امروز هیچ گونه اقدام پیشگیرانه مؤثری برای دفع این معضل صورت نگرفته است زیرا اکثر مدیران باغ رضوان هر روز با خودروهای شخصی وارد پارکینگ اداری شده و پس از پایان کار از همان محل خارج می‌شوند و کمتر با این بحران نگران کننده که اکنون قطعات تازه احداث شده از70 به بعد را در برگرفته؛ مواجه هستند .
اگرچه شهرداری اصفهان در تمام این سالها با معضلات و چالش‌های فراوان برگرفته از این آرامستان بخصوص در مبحث مدیریتی مواجه بوده است اما سازمان آرامستانهای آن وبخصوص باغ رضوان در هر دوره مشکلات خاص خود را داشته که امروز در برگیرنده همه آنها شده است و شاید یکی از دلایل آن، مبحث تصمیمات نسنجیده و تک محوری و غلط و ابن الوقتی شورای اسلامی شهر است که بجای پایین آوردن هزینه‌های پرت در زیر مجموعه شهرداری، تصمیم می گیرند درآمدها را ازهر طریق افزایش دهند که این امر فشار مضاعف را به مدیریت‌های مختلف و پراکنده شهرداری دو چندان می‌کند تا دود آتش برافروخته باز هم نصیب چشم آحاد جامعه‌ای شود که با بحران‌های سخت اقصادی کلنجار می روند.