فکر تشکیل «اتحادیه کشورهای اسلامی» برای اولین بار در سال ۱۳۸۱ در سفر سید محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق کشورمان به مالزی مطرح شد.
اینک بعد از گذشت 21سال، پزشکیان دومین رئیس جمهور اصلاح طلب، در اولین سفر خارجیاش به عراق بار دیگر این ایده را در دیدار با همتای عراقی خود مطرح نمود.
پزشکیان در تشریح ایده خود، مواردی همچون گام برداشتن به سمت برداشتن مرزها میان این کشورها مانند تجربه اتحادیه اروپا را مطرح نمود.
طرح این ایده از سوی رئیس جمهور در داخل کشور با واکنشهای منفی روبرو شد و عدهای از کارشناسان، طرح این ایده را طرحی خام، نپخته و نسنجیده دانستند چرا که وقتی صحبت از تجربه اتحادیه اروپا میشود، یعنی آزادی تردد میان مرزها، بازار مشترک میان کشورها، منافع مشترک منطقهای و هر آنچه این اتحادیه از جنبه مثبت به وجود آورده است باید در این طرح نیز دیده شود. آقای پزشکیان با مطرح نمودن این ایده به عواقب آن اندیشیده است؟
اینکه در این دوره وانفسا چه کسی طرح این ایده را به رئیس جمهور داده معلوم نیست اما یک پوست موز زیرپای مسعود پزشکیان انداخته اند! آیا رئیس جمهور دیدگاهها و نقطه نظرات مدیر دستگاه دیپلماسی را هم در خصوص اجرایی شدن این ایده پرسیده است، یا نه؟
آقای رئیس جمهور و مشاورینی که این ایده را به ایشان داده اند مگر نمیدانند در منطقه کشورهای اسلامی جرثومهای بنام اسرائیل وجود دارد که با تمام توانش مانع از وحدت و اتحاد کشورهای اسلامی است؟ بنظر میرسد مشاورینی که این طرح را به رئیس جمهور پیشنهاد دادهاند، با ساختار قدرت در کشورهای اسلامی و منطقه بیگانه هستند و این ساختارها را نمیشناسند.
آیا سازمان کشورهای اسلامی وجود ندارد؟ کارکرد این سازمان چیست؟
برای تشکیل چنین اتحادیهای، ساختارهای قدرت باید تا حد ممکن به یکدیگر نزدیک باشد. همه کشورهای منطقه میگویند ما در مسیر دموکراسی و نقش آفرینی مردم پیش میرویم اما در عمل چنین اتفاقی نمیافتد. ساختارهای سیاسی کشورهای منطقه فاصله زیادی با یکدیگر دارد. بعضی از آنها هنوز به صورت طایفهای یا پادشاهی اداره میشود و برخی دیگر ریاست جمهوری مادام العمری و این ساختارها باید توسعه پیدا کند و به یکدیگر نزدیک شود.
بنظر میرسد وجود یک اتحادیه مانند اتحادیه اروپا در منطقه غرب آسیا زمانی محقق میشود که ساختار کشورهای منطقه دمکراتیک شود و تمامی اختلافات مرزی از بین رفته باشد وقتی عربستان با قطر، عراق با کویت ،امارات با ایران، ترکیه با قبرس و...اختلافات شدید مرزی دارند، تحقق این مهم چگونه ممکن است ؟
بنظر میرسد رئیس جمهور محترم در اینگونه سفرها و دیدارها ایدههای کارشناسی شده را مطرح کند.
اینک بعد از گذشت 21سال، پزشکیان دومین رئیس جمهور اصلاح طلب، در اولین سفر خارجیاش به عراق بار دیگر این ایده را در دیدار با همتای عراقی خود مطرح نمود.
پزشکیان در تشریح ایده خود، مواردی همچون گام برداشتن به سمت برداشتن مرزها میان این کشورها مانند تجربه اتحادیه اروپا را مطرح نمود.
طرح این ایده از سوی رئیس جمهور در داخل کشور با واکنشهای منفی روبرو شد و عدهای از کارشناسان، طرح این ایده را طرحی خام، نپخته و نسنجیده دانستند چرا که وقتی صحبت از تجربه اتحادیه اروپا میشود، یعنی آزادی تردد میان مرزها، بازار مشترک میان کشورها، منافع مشترک منطقهای و هر آنچه این اتحادیه از جنبه مثبت به وجود آورده است باید در این طرح نیز دیده شود. آقای پزشکیان با مطرح نمودن این ایده به عواقب آن اندیشیده است؟
اینکه در این دوره وانفسا چه کسی طرح این ایده را به رئیس جمهور داده معلوم نیست اما یک پوست موز زیرپای مسعود پزشکیان انداخته اند! آیا رئیس جمهور دیدگاهها و نقطه نظرات مدیر دستگاه دیپلماسی را هم در خصوص اجرایی شدن این ایده پرسیده است، یا نه؟
آقای رئیس جمهور و مشاورینی که این ایده را به ایشان داده اند مگر نمیدانند در منطقه کشورهای اسلامی جرثومهای بنام اسرائیل وجود دارد که با تمام توانش مانع از وحدت و اتحاد کشورهای اسلامی است؟ بنظر میرسد مشاورینی که این طرح را به رئیس جمهور پیشنهاد دادهاند، با ساختار قدرت در کشورهای اسلامی و منطقه بیگانه هستند و این ساختارها را نمیشناسند.
آیا سازمان کشورهای اسلامی وجود ندارد؟ کارکرد این سازمان چیست؟
برای تشکیل چنین اتحادیهای، ساختارهای قدرت باید تا حد ممکن به یکدیگر نزدیک باشد. همه کشورهای منطقه میگویند ما در مسیر دموکراسی و نقش آفرینی مردم پیش میرویم اما در عمل چنین اتفاقی نمیافتد. ساختارهای سیاسی کشورهای منطقه فاصله زیادی با یکدیگر دارد. بعضی از آنها هنوز به صورت طایفهای یا پادشاهی اداره میشود و برخی دیگر ریاست جمهوری مادام العمری و این ساختارها باید توسعه پیدا کند و به یکدیگر نزدیک شود.
بنظر میرسد وجود یک اتحادیه مانند اتحادیه اروپا در منطقه غرب آسیا زمانی محقق میشود که ساختار کشورهای منطقه دمکراتیک شود و تمامی اختلافات مرزی از بین رفته باشد وقتی عربستان با قطر، عراق با کویت ،امارات با ایران، ترکیه با قبرس و...اختلافات شدید مرزی دارند، تحقق این مهم چگونه ممکن است ؟
بنظر میرسد رئیس جمهور محترم در اینگونه سفرها و دیدارها ایدههای کارشناسی شده را مطرح کند.
فرهاد خادمی