رژیم صهیونیستی دیروز حملات گستردهای را در چندین نوبت علیه لبنان صورت داده بگونه ای که مقامات رسمی لبنان از صدها شهید و زخمی سخن گفته اند. این در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی روز جمعه به منطقه ضاحیه در جنوب بیروت تجاوز کرده و یک ساختمان را هدف قرار داد که منجر به شهادت و زخمی شدن دهها نفر شد.همچنین منابع رسانهای روز چهارشنبه از وقوع انفجارهایی در ضاحیه جنوبی بیروت و مناطق دیگر لبنان خبر دادند آنجا نیز شهدا و زخمیهای بیشماری بر جای گذاشت.
رژیم صهیونیستی همچنین روز سهشنبه در اقدامی جنایتکارانه تعدادی از دستگاههای دریافت پیام (پیجر) در لبنان را منفجر کرد هزاران زخمی و دههد شهید برجای گذاشت. در پی این جنایتها شورای امنیت سازمان ملل در نشست ۳۰ شهریور خواستار تحقیق فوری در مورد انفجار همزمان پیجرها و بیسیمها لبنان شد. ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، در این نشست هشدار داد که تبدیل دستگاههای ارتباطی به سلاح جنگی تحول خطرناکی است. او این حملات را نقض آشکار قوانین جنگ و حقوق بشر دانست و خواستار تحقیقات مستقل و شفاف شد. این حملات را میتوان معادل جرایم جنگی قلمداد کرد. حال این سوال مطرح است که چرا رژیم صهیونیستی به رغم اعتراضات جهانی به تشدید حملات علیه لبنان روی آورده است؟ پاسخ به این پرسش را در چند بعد میتوان ارزیابی نمود. نخست آنکه نتانیاهو نخست وزیر صهیونیست در حالی با کشتار مردم لبنان در انفجار پیجرها به دنبال قدرت نمایی و نمایش تحقق ادعای بازگشت شهرک نشینان به شمال سرزمینهای اشغالی بود که موشک باران گسترده حزبالله در این مناطق که تا حیفا نیز رسیده است عملا پوشالی بودن این ادعا را اشکار و به شکست برای این رژیم و نتانیاهو مبدل شد. در این شرایط صهیونیستها با کشتار بیشتر در لبنان به دنبال سرپوش نهادن بر این شکست خود میباشند.
دوم آنکه نشست سالیانه سازمان ملل در حالی آغاز شده است که یکی از مهمترین مسائل مطرح نسل کشی در غزه است که میتواند به بازخواست رژیم صهیونیستی و همدردی جهانی با غزه منجر شود. تحرکات صهیونیستها نشان می دهد که آنها با کشاندن دامنه جنگ به لبنان برآنند تا از یک سو مسئله غزه را به یک امر حاشیهای مبدل سازند تا از رویکرد جهانی به فلسطین جلوگیری کنند و از سوی یگر به زعم خویش با حمایت غرب و پرونده سازی علیه حزبالله، خلع سلاح و اقدام علیه حزبالله را پیگیری نماید تا آنچه را که در میدان جنگ بدست نیاورده از طریق دیپلماسی و فشار غرب کسب نماید حال آنکه واکنشهای جهانی در محکوم سازی جنایات و تجاوزات رژیم صهیونیستی میرود تا این رویای صهیونیستها به یک کابوس تازه برایشان مبدل سازد.
رژیم صهیونیستی همچنین روز سهشنبه در اقدامی جنایتکارانه تعدادی از دستگاههای دریافت پیام (پیجر) در لبنان را منفجر کرد هزاران زخمی و دههد شهید برجای گذاشت. در پی این جنایتها شورای امنیت سازمان ملل در نشست ۳۰ شهریور خواستار تحقیق فوری در مورد انفجار همزمان پیجرها و بیسیمها لبنان شد. ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، در این نشست هشدار داد که تبدیل دستگاههای ارتباطی به سلاح جنگی تحول خطرناکی است. او این حملات را نقض آشکار قوانین جنگ و حقوق بشر دانست و خواستار تحقیقات مستقل و شفاف شد. این حملات را میتوان معادل جرایم جنگی قلمداد کرد. حال این سوال مطرح است که چرا رژیم صهیونیستی به رغم اعتراضات جهانی به تشدید حملات علیه لبنان روی آورده است؟ پاسخ به این پرسش را در چند بعد میتوان ارزیابی نمود. نخست آنکه نتانیاهو نخست وزیر صهیونیست در حالی با کشتار مردم لبنان در انفجار پیجرها به دنبال قدرت نمایی و نمایش تحقق ادعای بازگشت شهرک نشینان به شمال سرزمینهای اشغالی بود که موشک باران گسترده حزبالله در این مناطق که تا حیفا نیز رسیده است عملا پوشالی بودن این ادعا را اشکار و به شکست برای این رژیم و نتانیاهو مبدل شد. در این شرایط صهیونیستها با کشتار بیشتر در لبنان به دنبال سرپوش نهادن بر این شکست خود میباشند.
دوم آنکه نشست سالیانه سازمان ملل در حالی آغاز شده است که یکی از مهمترین مسائل مطرح نسل کشی در غزه است که میتواند به بازخواست رژیم صهیونیستی و همدردی جهانی با غزه منجر شود. تحرکات صهیونیستها نشان می دهد که آنها با کشاندن دامنه جنگ به لبنان برآنند تا از یک سو مسئله غزه را به یک امر حاشیهای مبدل سازند تا از رویکرد جهانی به فلسطین جلوگیری کنند و از سوی یگر به زعم خویش با حمایت غرب و پرونده سازی علیه حزبالله، خلع سلاح و اقدام علیه حزبالله را پیگیری نماید تا آنچه را که در میدان جنگ بدست نیاورده از طریق دیپلماسی و فشار غرب کسب نماید حال آنکه واکنشهای جهانی در محکوم سازی جنایات و تجاوزات رژیم صهیونیستی میرود تا این رویای صهیونیستها به یک کابوس تازه برایشان مبدل سازد.
علی تتماج