انجمن تولید کنندگان پلاسمای خون در کشور مدت‌های مدیدی است که بطور حرفه‌ای پلاسمای خون را از اهدا کنندگان حرفه‌ای خون خریداری می‌کند و گویا قرار بوده است که با توجه به حمایت‌های دولتی از این انجمن که برای تأمین پلاسما چه برای مصرف در داخل و چه برای صادرات پالایشگاهی احداث نمایند که این مهم در سایه تغافل نظارت دولتی‌ها و وزارت بهداشت به حاشیه رانده شده و خبری از پالایشگاه نیست.
این که این انجمن درباره جمع‌آوری پلاسمای پولی و دستاوردهای آن چرا پاسخی به افکار عمومی و نهادهای متولی امر نمی‌دهد خود حکایت نبود شفافیت درعملکرد این جماعت است.
اینکه چرا این انجمن منفعت برنده از جمع‌آوری پلاسمای پولی (حرفه‌ای) تلاش می‌کند با به حاشیه راندن موضوع، اشاره‌ای صریح به درآمد حاصل از ارسال پلاسما به خارج نداشته باشد محل شبهه است. چرا که بر اساس منابع معتبر اقتصادی حجم تجاری بازار این پلاسما، ۲۰۲ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ برآورد شده است و با توجه به منابع گمرک ایران که مبنای قیمت‌گذاری دستوری و اظهارنامه‌های ذینفعان است، این انجمن از پاسخ به این پرسش‌های اساسی امتناع می‌ورزد.
در خبرها آمده بود که انجمن علمی انتقال خون در نامه به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دکتر ظفرقندی درخواست نموده است با حضور انجمن ذینفع و حامیان آن و انجمن علمی، در حضور مدیران ارشد سلامت کشور به بحث نهاده شود و از استفاده از تریبون‌های یک سویه و نابرابر در تبیین موضوع حساس و اجتماعی جمع‌آوری پلاسما خودداری گردد.
حال با این تفاصیل دو سوال اساسی دراین میان مطرح می‌شود.
۱-مشوق جمع‌آوری پلاسمای پولی در کشور به ازای تعهد تاسیس پالایشگاه به روز و استاندارد پلاسما به شرکت آلمانی بیوتست و شرکا داده شد. چرا پس از نزدیک دو دهه از بهره‌گیری از مشوق اعطایی ملت شریف ایران، این پالایشگاه تاسیس نشده است؟
۲- در صورتی که چرخه پلاسما به تولید مشتقات پلاسمایی منتهی می‌شود، چگونه در سال‌هایی که ۵۰۰ هزار لیتر پلاسما جمع‌آوری شده، هنوز
بیماران خونریزی دهنده از دسترسی به فاکتور ۹ پلاسمایی محروم هستند و خانوارهای آنان دل نگران می‌باشند!
ای کاش وزیر بهداشت که همواره بر شفاف سازی امور تاکید دارد و به دنبال سالم سازی اقدامات در زیرمجموعه وزارت بهداشت است با توجه به اهمیت موضوع شخصاً و راساً به موضوع پلاسما ورود نماید واجازه ندهد جریان امور در پستوها و تاریکخانه‌ها ادامه داشته باشد و فراموش نکنیم دانستن حق مردم و شفافیت کلید توسعه است.
این که این انجمن درباره جمع‌آوری پلاسمای پولی و دستاوردهای آن چرا پاسخی به افکار عمومی و نهادهای متولی امر نمی‌دهد خود حکایت نبود شفافیت درعملکرد این جماعت است.
اینکه چرا این انجمن منفعت برنده از جمع‌آوری پلاسمای پولی (حرفه‌ای) تلاش می‌کند با به حاشیه راندن موضوع، اشاره‌ای صریح به درآمد حاصل از ارسال پلاسما به خارج نداشته باشد محل شبهه است. چرا که بر اساس منابع معتبر اقتصادی حجم تجاری بازار این پلاسما، ۲۰۲ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ برآورد شده است و با توجه به منابع گمرک ایران که مبنای قیمت‌گذاری دستوری و اظهارنامه‌های ذینفعان است، این انجمن از پاسخ به این پرسش‌های اساسی امتناع می‌ورزد.
در خبرها آمده بود که انجمن علمی انتقال خون در نامه به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دکتر ظفرقندی درخواست نموده است با حضور انجمن ذینفع و حامیان آن و انجمن علمی، در حضور مدیران ارشد سلامت کشور به بحث نهاده شود و از استفاده از تریبون‌های یک سویه و نابرابر در تبیین موضوع حساس و اجتماعی جمع‌آوری پلاسما خودداری گردد.
حال با این تفاصیل دو سوال اساسی دراین میان مطرح می‌شود.
۱-مشوق جمع‌آوری پلاسمای پولی در کشور به ازای تعهد تاسیس پالایشگاه به روز و استاندارد پلاسما به شرکت آلمانی بیوتست و شرکا داده شد. چرا پس از نزدیک دو دهه از بهره‌گیری از مشوق اعطایی ملت شریف ایران، این پالایشگاه تاسیس نشده است؟
۲- در صورتی که چرخه پلاسما به تولید مشتقات پلاسمایی منتهی می‌شود، چگونه در سال‌هایی که ۵۰۰ هزار لیتر پلاسما جمع‌آوری شده، هنوز
بیماران خونریزی دهنده از دسترسی به فاکتور ۹ پلاسمایی محروم هستند و خانوارهای آنان دل نگران می‌باشند!
ای کاش وزیر بهداشت که همواره بر شفاف سازی امور تاکید دارد و به دنبال سالم سازی اقدامات در زیرمجموعه وزارت بهداشت است با توجه به اهمیت موضوع شخصاً و راساً به موضوع پلاسما ورود نماید واجازه ندهد جریان امور در پستوها و تاریکخانه‌ها ادامه داشته باشد و فراموش نکنیم دانستن حق مردم و شفافیت کلید توسعه است.
فرهاد خادمی