دیروز بر حسب تصادف در یک دورهمی خانوادگی متوجه شدم که یک پزشک متخصص قلب ایرانی و شرکت داروسازی«س. ژ» در حال آزمایش یک داروی ساخت آمریکا بر روی شهروندان ایرانی است!
این دارو «اوولوکومب» نام دارد و ساخت شرکت Amgenآمریکاست! سوال جدی اینجاست که چه کسی مجوز داده است تا شهروندان ایرانی «موش آزمایشگاهی» شرکت‌های داروسازی آمریکا شوند؟! وزارت بهداشت وسازمان غذا و دارو باکدام عقل و تدبیر این «خواری وخفت» را پذیرفته اند تا با بیماران و شهروندان ایرانی اینگونه رفتار شود؟! وزارت بهداشت و سازمان‌های زیرمجموعه آن در کجای این ماجرا قرار دارند که اینگونه در پایتخت ایران، داروهای فاقد مجوزهای قانونی در جهان روی شهروندان و بیماران ایرانی آزمایش شود؟ اگر این دارو مجوز«fda» آمریکا و سایر مؤسسات و مراکزمعتبر جهانی را دارد و می‌تواند در بازارهای جهانی و مراکز درمانی عرضه شود، چه نیازی است که مجدداً بر روی شهروندان ایرانی آزمایش شود؟
قطعاً و یقیناً می‌توان با این رخداد اطمینان حاصل کرد که داروی مذکور فاقد مجوز عرضه است و شهروندان بخت برگشته ایرانی، باید «کیس» آزمایشی این داروی آمریکایی شده باشند!
آنچه که مسلم است این اتفاق نادر در سایه کم توجهی و تعلل وزارت بهداشت و دیگر سازمان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران صورت گرفته که باید به حال این مردم تأسف خورد، اما اگر وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی در جریان انجام این اقدام ضد امنیتی و ضد ملی قرار دارند که وااسفا که چرا اجازه داده شده این دارو روی بیماران ایرانی آزمایش شود؟
به هرحال جا دارد دستگاه‌های نظارتی و امنیتی به این ماجرا ورود کرده و اجازه ندهند که سودجویان داخلی در همدستی با مافیای دارو، جان مردم ایران را به خطر بیندازند!
این دارو «اوولوکومب» نام دارد و ساخت شرکت Amgenآمریکاست! سوال جدی اینجاست که چه کسی مجوز داده است تا شهروندان ایرانی «موش آزمایشگاهی» شرکت‌های داروسازی آمریکا شوند؟! وزارت بهداشت وسازمان غذا و دارو باکدام عقل و تدبیر این «خواری وخفت» را پذیرفته اند تا با بیماران و شهروندان ایرانی اینگونه رفتار شود؟! وزارت بهداشت و سازمان‌های زیرمجموعه آن در کجای این ماجرا قرار دارند که اینگونه در پایتخت ایران، داروهای فاقد مجوزهای قانونی در جهان روی شهروندان و بیماران ایرانی آزمایش شود؟ اگر این دارو مجوز«fda» آمریکا و سایر مؤسسات و مراکزمعتبر جهانی را دارد و می‌تواند در بازارهای جهانی و مراکز درمانی عرضه شود، چه نیازی است که مجدداً بر روی شهروندان ایرانی آزمایش شود؟
قطعاً و یقیناً می‌توان با این رخداد اطمینان حاصل کرد که داروی مذکور فاقد مجوز عرضه است و شهروندان بخت برگشته ایرانی، باید «کیس» آزمایشی این داروی آمریکایی شده باشند!
آنچه که مسلم است این اتفاق نادر در سایه کم توجهی و تعلل وزارت بهداشت و دیگر سازمان‌ها و دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران صورت گرفته که باید به حال این مردم تأسف خورد، اما اگر وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی در جریان انجام این اقدام ضد امنیتی و ضد ملی قرار دارند که وااسفا که چرا اجازه داده شده این دارو روی بیماران ایرانی آزمایش شود؟
به هرحال جا دارد دستگاه‌های نظارتی و امنیتی به این ماجرا ورود کرده و اجازه ندهند که سودجویان داخلی در همدستی با مافیای دارو، جان مردم ایران را به خطر بیندازند!
فرهاد خادمی