آیا شایسته نیست نهادهای قانونگذار و ناظری چون مجلس شورای اسلامی و بالادستی‌های آن از جمله شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت، اندکی از وقت خود را صرف مرور بر گذشته و تغییرات اساسی در زیرساخت‌های اجتماعی نظام از جمله نهادهای شورایی معطوف نمایند که اگر بازدهی مناسبی از خود ارائه داده بودند، طول حضورشان از چهار سال به شش سال افزایش یابد و رؤسای جمهور هم با شرایطی از این مزیت البته با یک انتخاب مجدد بهره‌مند شوند تا همچون تیم‌های فوتبال، ضعف‌ها و تجربیات کسب شده از دور اول را در دور دوم جبران نمایند.
این تحول را که بستگی به مصوبات مجلس و نهادهای بالادستی دارد می‌توان جزئی از یک آزمون بدون خطا دانست زیرا از هر جهت که دیده شود به نفع کشور است. بخصوص اینکه امروز موقعیت سوق الجیشی منطقه نیازمند حفظ آرامش از هر نظر در دامنه سرزمین هاست.
پیرامون شوراهای اسلامی که نیمه اول سال آینده دوران چهار ساله آنها پایان می‌یابد، طی طول این سال و به خصوص پس از شهادت رئیس جمهور سیزدهم با اما و اگرهایی مواجه بود که هر کدام دلایل و مستندات خود را داشت در حالی که واقعیت‌ها اندکی با بعضی از نظرها فاصله و شاید زاویه داشت. گروهی معتقد بودند شوراهای اسلامی ششم بلافاصله پس از پایان دوره چهار ساله به کار خود خاتمه دهد و انتخابات برگزار شود که این امر علاوه بر زمان بر بودن برای سه قوه و هزینه‌های کلانی که در این موقعیت خاص اقتصادی دارد می‌تواند در روند پیشرفت‌های برنامه هفتم تحول هم اختلالاتی ایجاد و بسیاری از پروژه‌ها و طرح‌های دردست اجرا را به تأخیر بیندازد و از سوی دیگر هزینه‌های قابل توجهی بر بودجه سال آینده تحمیل نماید اما گروهی دیگر نظر مساعدتری ارائه می‌دهند از جمله افزایش طول شوراهای اسلامی از چهار سال به شش سال تا انتخابات به وقت دیگری موکول شود که البته این مسئله هم با چالش‌های خود مواجه می‌گردد و باید بیشتر کارشناسی شود.
آخرین اظهار نظرهای فنی در این زمینه تمدید یکساله دوره ششم بود که این مسئله هم در مجلس با مخالفت روبرو شد تا علیرضا سلیمی همین یکشنبه گذشته پشت تریبون برود و اعلام کند «پیشنهاد این است که دوره ششم شوراهای اسلامی شهر و روستا در 13 مرداد 1405 خاتمه یابد و دوره هفتم از 14 مرداد 1405 شروع شود؛ یعنی تقاضای یکسال تعویق انتخابات شوراها را داشتیم و برای آن هم دلایلی داریم؛ نکته اول این است که اگر انتخابات شوراها را امسال برگزار کنیم این به نظر می‌رسد که اشکال دارد و آن این است که مقام معظم رهبری فرمودند که برگزاری انتخابات عمومی به گونه‌ای باشد که فاصله برگزاری هر انتخابات حدود دو سال باشد؛ ما در امسال تاکنون سه انتخابات داشتیم، مرحله دوم مجلس، مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری و مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری، اگر قرار باشد اول سال آینده مجدداً انتخابات داشته باشیم با سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری مغایرت دارد.»
محمد صالح جوکار رئیس کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی 26 دی ماه همین امسال گفته بود« در جلسه علنی اخیر مجلس، مصوبه‌ای داشتیم که بر اساس آن ماده 22 قانون انتخابات ریاست جمهوری منسوخ شد، طبق الحاقات و اصلاحات ماده 22 که راجع به برگزاری انتخابات شوراها بود، ما پیش از این مصوب کرده بودیم که انتخابات شوراها باید در سال 1404 برگزار و مدت شورای هفتم نیز سه ساله شود تا انتخابات دوره هشتم شوراها به طور همزمان با انتخابات ریاست جمهوری دوره بعدی برگزار شود.»
آنچه مسلم است خواه نا خواه حادثه‌ای که برای رئیس جمهور شهید افتاد باعث اینگونه تداخل و به هم ریختگی شد که باید با نگاهی وسیع تر به حل مشکل انتخابات پرداخت نه این که صورت مسئله را پاک کرد.
حالا در جلسه روز یکشنبه هفتم بهمن بالاخره مجلس شورای اسلامی با تمدید شش ماهه شوراهای اسلامی شهروروستا موافقت کرد که این خود گامی هر چند کوتاه و موقت برای آرامش بیشتر در پایان سال 1404 است و در طول این یک سال می‌توان قوانین داخلی را برای نامزد شدن با توجه به تجربیاتی که طی شش دوره گذشته بدست آمده تا حدودی تغییر داد که اولاً پذیرش نامزدی یا همان ثبت نام منوط به بررسی نقدهای رسانه‌ای مستند در طول این سالها صورت گیرد تا افراد بی‌حاشیه و موفق که کم هم نیستند، بتوانند کاندیدا شوند و ضمناً برای حضور در شوراهای شهرو روستا اولویت با شهرداران و معاونان آنها که تجربه‌های اجرایی موفقی داشته‌اند اختصاص داده شود تا اینگونه تکریم شده باشند، همچنان که کلان شهر اصفهان برای نمونه در دوران شورای اسلامی ششم، از نظر ایده پردازی در کمیسیون‌ها چندان موفق نبود اما در عوض شهردار فرهیخته، فرهنگی و صبور آن توانست همه ناتوانی ها در شورا را جبران نماید.
این تحول را که بستگی به مصوبات مجلس و نهادهای بالادستی دارد می‌توان جزئی از یک آزمون بدون خطا دانست زیرا از هر جهت که دیده شود به نفع کشور است. بخصوص اینکه امروز موقعیت سوق الجیشی منطقه نیازمند حفظ آرامش از هر نظر در دامنه سرزمین هاست.
پیرامون شوراهای اسلامی که نیمه اول سال آینده دوران چهار ساله آنها پایان می‌یابد، طی طول این سال و به خصوص پس از شهادت رئیس جمهور سیزدهم با اما و اگرهایی مواجه بود که هر کدام دلایل و مستندات خود را داشت در حالی که واقعیت‌ها اندکی با بعضی از نظرها فاصله و شاید زاویه داشت. گروهی معتقد بودند شوراهای اسلامی ششم بلافاصله پس از پایان دوره چهار ساله به کار خود خاتمه دهد و انتخابات برگزار شود که این امر علاوه بر زمان بر بودن برای سه قوه و هزینه‌های کلانی که در این موقعیت خاص اقتصادی دارد می‌تواند در روند پیشرفت‌های برنامه هفتم تحول هم اختلالاتی ایجاد و بسیاری از پروژه‌ها و طرح‌های دردست اجرا را به تأخیر بیندازد و از سوی دیگر هزینه‌های قابل توجهی بر بودجه سال آینده تحمیل نماید اما گروهی دیگر نظر مساعدتری ارائه می‌دهند از جمله افزایش طول شوراهای اسلامی از چهار سال به شش سال تا انتخابات به وقت دیگری موکول شود که البته این مسئله هم با چالش‌های خود مواجه می‌گردد و باید بیشتر کارشناسی شود.
آخرین اظهار نظرهای فنی در این زمینه تمدید یکساله دوره ششم بود که این مسئله هم در مجلس با مخالفت روبرو شد تا علیرضا سلیمی همین یکشنبه گذشته پشت تریبون برود و اعلام کند «پیشنهاد این است که دوره ششم شوراهای اسلامی شهر و روستا در 13 مرداد 1405 خاتمه یابد و دوره هفتم از 14 مرداد 1405 شروع شود؛ یعنی تقاضای یکسال تعویق انتخابات شوراها را داشتیم و برای آن هم دلایلی داریم؛ نکته اول این است که اگر انتخابات شوراها را امسال برگزار کنیم این به نظر می‌رسد که اشکال دارد و آن این است که مقام معظم رهبری فرمودند که برگزاری انتخابات عمومی به گونه‌ای باشد که فاصله برگزاری هر انتخابات حدود دو سال باشد؛ ما در امسال تاکنون سه انتخابات داشتیم، مرحله دوم مجلس، مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری و مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری، اگر قرار باشد اول سال آینده مجدداً انتخابات داشته باشیم با سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری مغایرت دارد.»
محمد صالح جوکار رئیس کمیسیون شوراهای مجلس شورای اسلامی 26 دی ماه همین امسال گفته بود« در جلسه علنی اخیر مجلس، مصوبه‌ای داشتیم که بر اساس آن ماده 22 قانون انتخابات ریاست جمهوری منسوخ شد، طبق الحاقات و اصلاحات ماده 22 که راجع به برگزاری انتخابات شوراها بود، ما پیش از این مصوب کرده بودیم که انتخابات شوراها باید در سال 1404 برگزار و مدت شورای هفتم نیز سه ساله شود تا انتخابات دوره هشتم شوراها به طور همزمان با انتخابات ریاست جمهوری دوره بعدی برگزار شود.»
آنچه مسلم است خواه نا خواه حادثه‌ای که برای رئیس جمهور شهید افتاد باعث اینگونه تداخل و به هم ریختگی شد که باید با نگاهی وسیع تر به حل مشکل انتخابات پرداخت نه این که صورت مسئله را پاک کرد.
حالا در جلسه روز یکشنبه هفتم بهمن بالاخره مجلس شورای اسلامی با تمدید شش ماهه شوراهای اسلامی شهروروستا موافقت کرد که این خود گامی هر چند کوتاه و موقت برای آرامش بیشتر در پایان سال 1404 است و در طول این یک سال می‌توان قوانین داخلی را برای نامزد شدن با توجه به تجربیاتی که طی شش دوره گذشته بدست آمده تا حدودی تغییر داد که اولاً پذیرش نامزدی یا همان ثبت نام منوط به بررسی نقدهای رسانه‌ای مستند در طول این سالها صورت گیرد تا افراد بی‌حاشیه و موفق که کم هم نیستند، بتوانند کاندیدا شوند و ضمناً برای حضور در شوراهای شهرو روستا اولویت با شهرداران و معاونان آنها که تجربه‌های اجرایی موفقی داشته‌اند اختصاص داده شود تا اینگونه تکریم شده باشند، همچنان که کلان شهر اصفهان برای نمونه در دوران شورای اسلامی ششم، از نظر ایده پردازی در کمیسیون‌ها چندان موفق نبود اما در عوض شهردار فرهیخته، فرهنگی و صبور آن توانست همه ناتوانی ها در شورا را جبران نماید.
حسن روانشید - روزنامه‌نگار پیشکسوت