سرو قامتان جاودانه تاریخ‌اند جوانان این سرزمین،‌ همتا ندارند، بی‌نظیرند، کاری کرده‌اند کارستان در طول تاریخ انقلاب؛ ‌نامداران عصر حاضرند و شهید حججی یک نمونه از آن دلاور مردانی است که نمی‌توان جانبازی و سلحشوری او را معنا کرد؛‌ آیا می‌توان کسی را یافت که آنگونه سرافراز و باصلابت به دست دژخیم به قربانگاه برود و دم بر نیاورد؟
7 سال از شهادت محسن حججی می‌گذرد و دنیا مات و مبهوت آن وقار و رشادت است.
حججی سر داد، اما سر نسپرد به خواسته دژخیم، سر بالا گرفت و جان را فدای حریم و حرم کرد.
نام و یاد شهید حججی اگر از یاد این دنیا برود، اما هماره خدا او را یاد می‌کند، به او می‌نازد و می‌گوید «فتبارک الله احسن الخالقین»، جمال و جلال پروردگار در انسان متجلی است و این تجلی را حججی و امثال او اثبات کرده‌اند با سر نهادن به پیشگاه لطیف عالم. یک نفر باید خیلی خاص باشد که خداوند آنگونه برگزیده‌اش کند برای شهادت.
می‌ایستیم به احترام شهید حججی و همه شهدایی که در راه خدا جانبازی کردند تا به معشوق برسند.
و چه زیبا گفت شهید آوینی «پندار ما این است که ما مانده‌ایم و شهدا رفته‌اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده‌اند.»