چهارشنبه هفدهم مرداد ماه نخستین فیلم بلندِ «بابک خواجه پاشا» یعنی «در آغوش درخت» اکران شد تا این کارگردان در کنار فیلم سینمایی «آبی روشن»، دومین فیلم سینمایی بلندش، همزمان دو فیلم بر روی پرده سینماهای کشور داشته باشد. اکران فیلم آبی روشن از 23 خرداد ماه آغاز شده و تا به امروز و بنا به اطلاعات سمفا، چیزی حدود یک میلیارد تومان فروش داشته است.
اولین فیلم بابک خواجه پاشا برای اولین بار، در قحطی فیلمهای قابل قبول و با معنای جشنواره چهل و یکم فجر، به نمایش درآمد و فیلمنامه منسجم و انتخاب بازیگران از مواردی بود که در آن برهه زمانی بیش از بقیه نکات و نقاط مثبت فیلم به چشم آمد.
در خلاصه داستان فیلم «در آغوش درخت» آمده است؛ پدر و مادری در آستانه جدایی تصمیم می‌گیرند بنا به صلاحدید روانشناس، برای عادت کردن بچه‌هایشان به جدایی از هم و کاستن از ضربه روحی عمیق آنها، مدتی به صورت تمرینی دو نفرشان را دور از هم نگه دارند. بچه‌ها که متوجه این مسئله شده‌اند، مقاومت می‌کنند و سعی می‌کنند هر طور شده جلوی این اتفاق را بگیرند و …
این فیلم در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر در هشت رشته نامزد سیمرغ بود و نهایتا سیمرغ بهترین فیلم اول و بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد. بابک خواجه پاشا کارگردان خوش ذوق دو اثر در حال اکران آبی روشن و در آغوش درخت، پیش از آنکه پا به عرصه فیلمسازی در سینما بگذارد، در شبکه استانی آذربایجان غربی چند سریال را مقابل دوربین برده بود و در برخی از آنها نیز به عنوان بازیگر، به ایفای نقش پرداخته بود.
خواجه پاشا که فیلمنامه در آغوش درخت را نیز خودش به رشته تحریر درآورده در این اثر روی ارتباط عاطفی عمیق میان اعضای یک خانواده چهارنفره دست گذاشته است.
با نگاهی گذرا به کلیت اثر شاهد هستیم که این فیلم بر روی یک سوژه ساده پایه گذاری و ساخته شده است ولی چیزی که در کار کارگردان و کلیت اثر نمود دارد و به چشم می آید تمرکز روی جزئیات و نمایش دقیق احساسات اعضای خانواده در بحران‌‌هایی است که در طول فیلم شاهدشان هستیم.
رابطه اعضای این خانواده به دلیل تصمیم به جدایی پدر و مادر خانواده دچار ناهنجاری و آسیب‌هایی می‌شود که این آسیب‌ها وضعیت پیچیده‌ای را برای اعضای این خانواده رقم می‌زند. بابک خواجه پاشا نشان داده که در انتخاب بازیگر برای محول کردن نقش‌هایی که در ذهنش رقم می‌زند، تبحر خاصی دارد و این را می‌شود از بازیگران در آغوش درخت و آبی روشن کاملا درک کرد. کارگردان در آغوش درخت بسیار دقیق و متبحرانه از پتانسیل مکان جغرافیایی برای انتقال معنای مدنظرش کمک گرفته است؛ تمهیدی که در فیلم دومش «آبی روشن» هم شاهد بودیم.
علاوه بر فیلمنامه منسجم و انتخاب بازیگر درست برای هر کاراکتر، باید اشاره کنیم که بازی مارال بنی آدم یکی از نکات مثبت و بولد این اثر است.
مارال بنی آدم که در جشنواره سال گذشته توانست به دلیل بازی در فیلم «پروین» برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر شود پس از سال‌ها کسب تجربه در تئاتر و بازی در فیلم هایی همچون «خشکسالی و دروغ» و «فروشنده» و همچنین سریال «همگناه» ساخته مصطفی کیایی ، به راحتی توانسته بود علیرغم سخت و محوری بودن نقشش در فیلم «در آغوش درخت» به راحتی از پس آن بر بیاید و به یکی از المان‌های مثبت اثر تبدیل شود. او نقش زنی تنها و البته مستقل را دارد که توانسته از پس گذران زندگی‌اش بربیاید اما بروز یک بحران، موقعیتی نفس‌گیر را در ارتباط با زندگی فرزندانش در فیلم تجربه می‌کند.
مارال بنی آدم به خوبی توانسته با بازی در نقش یک مادر، مخاطب را با خود همراه کند و آنها را وادار به همزاد پنداری با کاراکتر او بکند. علاوه بر بنی‌آدم، بازی روح‌الله زمانی هم یکی دیگر از نقاط قوت فیلم است. زمانی سال 1398 با بازی در نقش علی در فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی وارد سینما شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. دو سال بعد در فیلم «موقعیت مهدی» هادی حجازی‌فر، بازی متفاوتی به نمایش گذاشت و در فیلم «در آغوش درخت» هم توانسته موقعیت جدیدی را پیش ببرد.
با تماشای در آغوش درخت شما نباید منتظر تماشای یک فیلم و روایت آپارتمانی باشید. اولین فیلم بابک خواجه پاشا در طبیعت روایت می‌شود و تک به تک سکانس های آن علاوه بر جذابیت‌های هنری و سینمایی، جذابیت‌های بصری فراوانی دارد. ماجراهای فیلم ارتباط مهمی با طبیعت دارد. رودخانه، ماهی، جنگل و درخت، به عنوان بستری برای رویدادهای فیلم انتخاب شده است و بدون کمک گرفتن از این عناصر، امکان پیشرفت داستان وجود ندارد.
بابک خواجه پاشا با ساخت دو اثر اخیر خود نشان داده که می‌تواند به راحتی خود را در کنار کارگردان های صاحب سبک سینمای ایران جا دهد و آثاری بسازد که مورد قبول مخاطب واقع شود. هرچند که در فضای امروز سینمای کشور، موضوع فیلمنامه های فیلمهای کارگردانی چون بابک خواجه پاشا به مذاق مخاطبان عام سینماخوش نمی آید. امید است در آینده‌ای نه چندان دور چنین آثاری از کارگردان‌های خوش ذوقی همچون بابک خواجه پاشا بیش از امروز به چشم بیاید و در سینماهای کشور فروش درخوری داشته باشد.
اولین فیلم بابک خواجه پاشا برای اولین بار، در قحطی فیلمهای قابل قبول و با معنای جشنواره چهل و یکم فجر، به نمایش درآمد و فیلمنامه منسجم و انتخاب بازیگران از مواردی بود که در آن برهه زمانی بیش از بقیه نکات و نقاط مثبت فیلم به چشم آمد.
در خلاصه داستان فیلم «در آغوش درخت» آمده است؛ پدر و مادری در آستانه جدایی تصمیم می‌گیرند بنا به صلاحدید روانشناس، برای عادت کردن بچه‌هایشان به جدایی از هم و کاستن از ضربه روحی عمیق آنها، مدتی به صورت تمرینی دو نفرشان را دور از هم نگه دارند. بچه‌ها که متوجه این مسئله شده‌اند، مقاومت می‌کنند و سعی می‌کنند هر طور شده جلوی این اتفاق را بگیرند و …
این فیلم در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر در هشت رشته نامزد سیمرغ بود و نهایتا سیمرغ بهترین فیلم اول و بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد. بابک خواجه پاشا کارگردان خوش ذوق دو اثر در حال اکران آبی روشن و در آغوش درخت، پیش از آنکه پا به عرصه فیلمسازی در سینما بگذارد، در شبکه استانی آذربایجان غربی چند سریال را مقابل دوربین برده بود و در برخی از آنها نیز به عنوان بازیگر، به ایفای نقش پرداخته بود.
خواجه پاشا که فیلمنامه در آغوش درخت را نیز خودش به رشته تحریر درآورده در این اثر روی ارتباط عاطفی عمیق میان اعضای یک خانواده چهارنفره دست گذاشته است.
با نگاهی گذرا به کلیت اثر شاهد هستیم که این فیلم بر روی یک سوژه ساده پایه گذاری و ساخته شده است ولی چیزی که در کار کارگردان و کلیت اثر نمود دارد و به چشم می آید تمرکز روی جزئیات و نمایش دقیق احساسات اعضای خانواده در بحران‌‌هایی است که در طول فیلم شاهدشان هستیم.
رابطه اعضای این خانواده به دلیل تصمیم به جدایی پدر و مادر خانواده دچار ناهنجاری و آسیب‌هایی می‌شود که این آسیب‌ها وضعیت پیچیده‌ای را برای اعضای این خانواده رقم می‌زند. بابک خواجه پاشا نشان داده که در انتخاب بازیگر برای محول کردن نقش‌هایی که در ذهنش رقم می‌زند، تبحر خاصی دارد و این را می‌شود از بازیگران در آغوش درخت و آبی روشن کاملا درک کرد. کارگردان در آغوش درخت بسیار دقیق و متبحرانه از پتانسیل مکان جغرافیایی برای انتقال معنای مدنظرش کمک گرفته است؛ تمهیدی که در فیلم دومش «آبی روشن» هم شاهد بودیم.
علاوه بر فیلمنامه منسجم و انتخاب بازیگر درست برای هر کاراکتر، باید اشاره کنیم که بازی مارال بنی آدم یکی از نکات مثبت و بولد این اثر است.
مارال بنی آدم که در جشنواره سال گذشته توانست به دلیل بازی در فیلم «پروین» برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر شود پس از سال‌ها کسب تجربه در تئاتر و بازی در فیلم هایی همچون «خشکسالی و دروغ» و «فروشنده» و همچنین سریال «همگناه» ساخته مصطفی کیایی ، به راحتی توانسته بود علیرغم سخت و محوری بودن نقشش در فیلم «در آغوش درخت» به راحتی از پس آن بر بیاید و به یکی از المان‌های مثبت اثر تبدیل شود. او نقش زنی تنها و البته مستقل را دارد که توانسته از پس گذران زندگی‌اش بربیاید اما بروز یک بحران، موقعیتی نفس‌گیر را در ارتباط با زندگی فرزندانش در فیلم تجربه می‌کند.
مارال بنی آدم به خوبی توانسته با بازی در نقش یک مادر، مخاطب را با خود همراه کند و آنها را وادار به همزاد پنداری با کاراکتر او بکند. علاوه بر بنی‌آدم، بازی روح‌الله زمانی هم یکی دیگر از نقاط قوت فیلم است. زمانی سال 1398 با بازی در نقش علی در فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی وارد سینما شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت. دو سال بعد در فیلم «موقعیت مهدی» هادی حجازی‌فر، بازی متفاوتی به نمایش گذاشت و در فیلم «در آغوش درخت» هم توانسته موقعیت جدیدی را پیش ببرد.
با تماشای در آغوش درخت شما نباید منتظر تماشای یک فیلم و روایت آپارتمانی باشید. اولین فیلم بابک خواجه پاشا در طبیعت روایت می‌شود و تک به تک سکانس های آن علاوه بر جذابیت‌های هنری و سینمایی، جذابیت‌های بصری فراوانی دارد. ماجراهای فیلم ارتباط مهمی با طبیعت دارد. رودخانه، ماهی، جنگل و درخت، به عنوان بستری برای رویدادهای فیلم انتخاب شده است و بدون کمک گرفتن از این عناصر، امکان پیشرفت داستان وجود ندارد.
بابک خواجه پاشا با ساخت دو اثر اخیر خود نشان داده که می‌تواند به راحتی خود را در کنار کارگردان های صاحب سبک سینمای ایران جا دهد و آثاری بسازد که مورد قبول مخاطب واقع شود. هرچند که در فضای امروز سینمای کشور، موضوع فیلمنامه های فیلمهای کارگردانی چون بابک خواجه پاشا به مذاق مخاطبان عام سینماخوش نمی آید. امید است در آینده‌ای نه چندان دور چنین آثاری از کارگردان‌های خوش ذوقی همچون بابک خواجه پاشا بیش از امروز به چشم بیاید و در سینماهای کشور فروش درخوری داشته باشد.
علی کلانتری