فرجيدانا با استيضاح مجلس شوراي اسلامي بركنار شد، وزارت علوم از زمان بركناري او با سرپرستي محمد علي نجفي اداره ميشود. دولت هنوز براي معرفي وزير علوم به مجلس زمان دارد اما جعفر توفيقي كه در زمان وزارت فرجيدانا معاون و سپس مشاور او شد احتمال زياد ميدهد كه نجفي به عنوان وزير به مجلس معرفي شود.
ماجراي استيضاح وزير علوم دولت تدبير و اميد گرچه مدتي است به پايان رسيده و نمايندگان مجلس هم در انتظار معرفي وزير تازه از سوي دولت هستند تا تكليف اين وزارتخانه روشن شود اما اين موضوع همچنان سوژه رسانههاي اصلاحطلب است.
در تازهترين اقدام رسانهاي اصلاحطلبان، يك روزنامه از همين طيف سياسي گفتوگويي با جعفر توفيقي وزير علوم دولت اصلاحات انجام داده و در آن فتنه ۸۸ را تنها بهانه، دستاويز و مستمسكي ميداند كه باعث مخالفت با او و فرجيدانا شده است.
آقاي توفيقي در اين گفتوگو در همين زمينه اظهار كرده است؛. بله این سوال جالبی است که چرا تنها بحث سال ۸۸ مطرح میشود؟! به نظر من به این دلیل که غیر از آن هیچ مستمسکی وجود ندارد و این تنها بهانهای است که میتوانند به آن اتکا جویند و این مخالفتها را رقم بزنند چراکه کارنامه و نوع فعالیتها روشن است. بنابراین باید از مخالفان پرسید به جز سال ۸۸ مساله دیگری برای گفتن دارند یا خیر؟! از اینرو چون نمیخواهند به صراحت اعلام کنند، با این رویکردها مخالف هستند فرد را دستاویز قرار میدهند تا بتوانند از آن طریق خواسته خود را پیگیری نمایند.
فتنه ۸۸ كه ابعاد آن بر همگان روشن است، توطئهاي بود براي اين كه نظام جمهوري اسلامي ايران با چالش سرنگوني روبرو شود و به همين خاطر از دانشگاه و دانشجو استفاده ابزاري شد تا اين هدف دنبال و پياده شود.
پس از آن كه فتنه ۸۸ با درايت و رهبري حضرت آيتالله خامنهاي و بصيرت مردم فروكش كرد، فتنه و فتنهگران و هر آنكه در جريان آن بلوا و آشوب دست داشت و نقشآفريني كرد، به عنوان خط قرمز نظام تعيين شد.
آنهايي كه در آن فتنه نقش داشتند و اعلام برائت و ندامت نكردند، به خاطر همين خط قرمز نبايد در مناصب دولتي و حاكميتي منصوب ميشدند.
رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديداري كه رئيسجمهور و اعضاي هيأت دولت با ايشان داشتند، چهارمین توصیه آیتالله خامنهای عبور دولت از جناحبندیها در مسائل سیاسی، بود که تأکید کردند: علايق اعضای دولت به برخی جناحهای سیاسی اشکالی ندارد اما دولت و اعضای آن نباید اسیر جناحبندیها شوند.
ایشان افزودند: در موضوع جناحبندیهای سیاسی همواره تأکید بر رفاقت و اُنس با یکدیگر است اما در برخی موارد هم مسأله متفاوت است و باید حتماً خطوط قرمز و خطوط فاصله رعایت شوند.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: مسأله فتنه و فتنهگران، از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقایان وزرا باید همانگونه که در جلسه رأی اعتماد خود بر فاصلهگذاری با آن تأکید کردند، همچنان بر آن پایبند باشند.
رهبر معظم انقلاب بارها در سخنانشان نسبت به مسأله فتنه و فتنهگران هشدار دادهاند و آن را خط قرمز نظام دانستهاند. نمايندگان مجلس شوراي اسلامي هم به همين خاطر پس از چند ماه تعامل با دولت به ويژه وزارت علوم سرانجام اقدام به استيضاح فرجيدانا كردند كه نتوانست رأي اعتماد دوباره مجلس را به دست آورد.
يكي از مواردي كه نمايندگان مجلس بر آن تأكيد داشتند حضور برخي افراد و شخصيتهايي در بدنه وزارت علوم بود كه به نوعي در جريان فتنه ۸۸ نقش داشتند. مجلس حتي گفته بود كه اگر وزير اقدام به بركناري آن افراد كند موضوع استيضاح منتفي ميشود اما آقاي فرجيدانا زير بار اين خواسته مجلس نرفت.
ديدار رئيسجمهور و اعضاي هيأت دولت با رهبر معظم انقلاب پس از انجام استيضاح و بركناري وزير علوم انجام شد. ايشان در اين ديدار فرمودند؛ مسأله فتنه و فتنهگران، از مسائل مهم و از خطوط قرمز است که آقایان وزرا باید همانگونه که در جلسه رأی اعتماد خود بر فاصلهگذاری با آن تأکید کردند، همچنان بر آن پایبند باشند.
اگر اين سخن رهبر انقلاب را در كنار اقدام مجلس به استيضاح وزير علوم بگذاريم روشن ميشود كه سخن ايشان اشارهاي ظريف به موضوع بركناري وزيري دارد كه به خاطر مسائل فتنه و فتنهگران استيضاح و بركنار شد.
آقاي توفيقي در گفتوگوي خود به گونهاي سخن گفته است كه موضوع فتنه ۸۸ چندان اهميت و حساسيتي ندارد، و تنها بهانه و مستمسكي براي مخالفت با شخص او قرار گرفته است.
سخنان او در جمع دانشجويان در مسجد دانشگاه تهران در سال ۸۸ يكي از مواردي است كه باعث مخالفت مجلس شد. در اين مخالفت ديدگاه و طرز تفكر او بود كه باعث شد تا با معرفي او به عنوان وزير علوم دولت تدبير و اميد مخالفت شود نه شخص و شخصيت او. مشكل شخصي نبود، بلكه ملي و حاكميتي بود، كه عبور از خط قرمز نظام دليل محكم آن بود.كه البته خود او هم در اين گفتوگو به آن اشاره ميكند.
آقاي توفيقي از آرامش همراه با ايجاد تحول و فعاليتهاي سياسي و اجتماعي در دانشگاهها و دانشجويان سخن ميگويد، اما عملكرد و رفتار او در جريان اتفاقات ۷۸ و ۸۸ نشان ميدهد كه اين اقدامات به ناآراميها دامن زد.
آقاي جعفر توفيقي در آن جلسه اعتراضي مسجد دانشگاه تهران گفت: «...اگر ما اجازه میدادیم که انتخابات روند معمول خودش را طی بکند به نظر من این نظام پایههای خودش را برای همیشه تثبیت میکرد برای اینکه یک حضور ۴۰ و ۵۰ میلیونی مردم با سلایق مختلف با عقاید مختلف با گرایشهای سیاسی مختلف و یک رای بسیار قاطع به آقای مهندس موسوی به نظر من و احترام کشور و احترام دولت به این رای به نظر من استثناییترین فرصتی بود که ما بعد از انقلاب بدست آورده بودیم ولی به نظر من بدترین سناریو را انتخاب کردیم یعنی در این دو راهی انتخابات، انتخابی که الان شد و انتخابی که میتوانست بشود بدترین انتخاب را کردیم یعنی درست نقطه مقابلش و کشور در آستانه تزلزل، مردم در آستانه تزلزل، توهین به شخصیت مردم به عقیده مردم و به رای مردم و از هم پاشی این اتحاد اجتماعی، یعنی ما اختیار داشتیم که اتحاد اجتماعی را انتخاب بکنیم. اتحاد سیاسی را انتخاب بکنیم و اختیار داشتیم که از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی اجتماعی را انتخاب بکنیم. به نظر من با بیتدبیری، بدترین انتخاب را در واقع به عمل آوردیم و الان وضعیت را شما میبینید، نارضایتی مردم، دانشجوها، اساتید، نخبگان که یک اعتراض واقعا سراسری است. ... به نظر من از هر جنبه که نگاه کنیم واقعا ابعاد این تاسف و تاثر و تالم بسیار گسترده است و ما رای شخصیت با تقوا، سالم و مدیر با تجربهای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که ... (تشویق حضار) که در واقع انقلابیون چند روزه هستند، مدیران چند روزه هستند و جالب است که خدمتتان بگویم عمده نقطه ضعفهایی که به دیگران میگیرند خودشان دهها برابر این نقطه ضعفها از مدرک تحصیلی از نظر کارشناس بودن از نظر در انقلاب حضور داشتن از نظر تاثیری که در جنگ گذاشتند تمام ایرادهایی که به دیگران میگیرند از نظر ادب، اخلاق، بیتدبیری، شما صد برابر این را در خود همینها میتوانید مشاهده بکنید.»
چنين تفكري كه در اين سخنان به روشني ديده ميشود، آيا اجازه كار در نظام جمهوري اسلامي ايران را خواهد داشت؟ آقاي توفيقي حتي پس از انتشار فيلم اين سخنراني، واكنش درخور توجهي از خود نداشت و از آن اعلام برائت نكرد.
آيا فتنه ۸۸ آنقدر بياهميت و كماهميت است كه به عنوان يك بهانه و مستمسك براي استيضاح وزير علوم مطرح شود؟ وزير علوم خود در جريانات فتنه ۸۸ گرچه نقش نداشت اما معاونان و مشاورانش افرادي بودند كه در آن جريان نقش داشتند.
حساسيتهاي دلسوزان نظام به تفكري است كه باعث انحراف دانشگاهها بود. همه از پويايي و نشاط دانشگاه و دانشجو در هر زمينهاي استقبال ميكنند اما آشوب و اغتشاش و استفاده ابزاري از دانشگاه و فضاي دانشجويي سمي است كه دانشگاه را از وظيفه اصلي خود دور ميسازد. تفكرات اصلاحطلبان براي اداره دانشگاهها به هيچ عنوان مناسب نيست و خط قرمز در وزارتخانه حساسي مانند وزارت علوم همان خط قرمز فتنه ۸۸ است.