همين چند روز پيش بود كه خبري درباره تصادف دو خودروي ميلياردي در خيابانهاي پايتخت و فوت مسافرين آن ساكنان شهر را متعجب كرد، همين چند وقت پيش بود كه گزارشهاي مردمي درباره جولانهاي ماشينهاي لوكس در يكي از محله هاي تهران خبر يك نشريات شده بود و امروز بعد ازمخابره اين خبرها رهبري هم درباره اين رفتارها تذكري دادند و از نيروي انتظامي خواستند با اين رفتارهاي هنجار شكن كه امنيت رواني جامعه را هدف گرفته مقابله شود. رهبر معظم انقلاب روز گذشته در ديدار با فرماندهان نيروي انتظامي جولان دادن برخی جوانهای سرمستِ غرورِ ثروت با خودروهای گران قیمت در خیابانها را یکی دیگر از مظاهر ایجاد ناامنی روانی در جامعه برشمردند و تأکید کردند: نیروی انتظامی باید برای ابعاد مختلف ناامنی برنامه داشته باشد و با آنها مقابله کند.
كارشناسان و روانشناسان اين رفتارها را ناشي از مشكلات رواني عده اي نوكيسه مي‌دانند كه با روابط عجيب و غريب يك شبه پولدارشده اند!
البته لازم به ذكر است كه چندي پيش در جلسات سران قوا هم به اين رفتارهاي ناهنجار اشاره شده و آنها درخواستهايي را براي مبارزه با اين نوع رفتارهايي كه ياس عمومي را به جامعه تزريق مي‌كند، شده بودند اما بر همين اساس و به همين بهانه ضرورت مقابله با رفتارهاي اينچنيني را بررسي مي‌كنيم.
نوكيسه‌ها ثروتشان را داد مي‌زنند
سعيد ابوطالب نماينده سابق مردم در مجلس شوراي اسلامي و فردي كه بيشتر شهرتش را از فيلمسازي و انجام كارهاي جامعه شناسانه و فرهنگي دارد نيز به رفتار غلطي كه در خيابانهاي پايتخت رخ مي‌دهد معترض بوده و درباره اين رفتارها به سياست روز مي‌گويد: اكنون پديده اي كه با آن مواجه هستيم و در يكي دو سال اخير بيشتر شده است تظاهر افراد به ثروتمند بودن است، شاهد هستيم كه اين افراد پز كاخ نشيني وماشين سواري و واردات گران و خانه هاي گرانقيمت در شمال تهران و سفرهاي گرانقيمت خارج خود را مي‌دهند و اين پزدادن‌ها به خيابانها ختم نشده و در شبكه هاي اجتماعي با انتشار عكسهايي از مسافرتهاي گران ادامه دارد؛ متاسفانه اين رويه در بين برخي هنرمندان هم ديده مي‌شود.
وي ادامه داد: اين رفتارها معلول پديده هاي اجتماعي است و نشانه هاي بيماري اجتماعي مي‌باشد؛ متاسفانه جامعه ما دچار شكاف بين نسلي، شكاف طبقاتي و البته شكاف فرهنگي است كه اين شكافها با يكديگر منطبق شده و بحران اجتماعي را در حال شكل دادن است كه بايد هرچه سريعتر مانعي براي ايجاد اين بحران اجتماعي ايجاد كرد.
ابوطالب با اشاره به اين نكته كه فخر فروشي جوانان درجامعه را ديده است، ادامه داد: اين رفتارها مايه شرم و دلسوزي است، بر همين اساس مي‌تواند يك بيماري اجتماعي باشد.
وي با بيان اينكه اين رفتارها از زاويه اي ديگر مي‌تواند بيماري اقتصادي باشد، گفت: توزيع غيرمتوازن ثروت ناشي از سياست گذاري غلط اقتصادي است كه موجب شده عده اي نوكيسه ظهور كرده و رقم زننده اين ناهنجاري‌ها باشند.
ابوطالب با اشاره به اينكه تذكر رهبري به نيروهاي ناجا از اين حيث كه ناهنجاري شكل گرفته ناشي از بيماري اقتصادي و اجتماعي-جامعه بوده قابل تحليل است؛ تصريح كرد: پليس غير از اينكه با اعتياد مقابله كند وظايف ديگري هم دارد كه در صورت بروز همچنين عارضه اي بايد انجام وظيفه كند؛ البته ديده ام كه گاهي پليس مانع دور دور ماشين در خيابانهاي شمال شهر مي‌شود اما نوع مقابله هم جاي بحث دارد و به نظم بايد برخورد از نوع دلسوزي باشد.
وي با تاكيد بر اينكه اين بيماري اجتماعي حاصل ايجاد طبقه نو كيسه است، اضافه مي‌كند: برخي افراد با كسب ثروتهاي كلان از راههاي نامشروع و غير حلال توانستند به پولهاي باد آورده و كلاني رسيده و در كنار آن موفق به ارتقاي سطح فرهنگشان نشده اند كه اين خلاء به صورت ناهنجاري خود را نمايان كرده است.
ابوطالب به مصداق بيشتري از اين فخر فروشي‌ها اشاره كرده و ادامه داد: برخي براي پز دادن به رستور آنهايي مي‌روند كه هزينه يك وعده آنها اندازه دو برج حقوق فردي معمولي است كه اين رفتارها به شدت باعث ايجاد شكاف بين طبقات و ايجاد نفرت خواهد شد.
وي با گفتن اينكه نمي شود به طور قطع گفت رفتارهاي اينچنيني جامعه را دچار ياس مي‌كند، خاطرنشان كرد: با ديدن رفتارهاي غيرمتعارف و فخر فروشي هاي عده اي خاص جوانها احساس مي‌كنند ثروت از راه معقول به دست نمي آيد و باور اين موضوع به جامعه آسيب جبران ناپذيري خواهد زد.
ابوطالب گفت:وقتي جوانها مي‌بينند با درس خواندن ، خلاقيت، كارآفريني ، توليد و امثال اين كارها نمي توانند به آرزو هاي خود برسند دست از فعاليت برداشته و در خوشبينانه ترين حالت جامعه با بحران بي توجهي به توليد و خلاقيت و مسايل علمي رو به رو خواهد شد.
وي ادامه داد: وقتي جواني حس كند هزار سال هم كار كند نمي تواند به ثروت فلاني برسد نااميد مي‌شود و وقتي ببيند براي وام چند ميليوني چقدر بايد زحمت بكشد داشته هاي خود را بي ارزش تلقي كرده و دچار بحران خواهد شد كه ادامه اين روند اثرات بدي دارد و بين داراها و ندارها شكاف و نفرت به وجود مي‌آورد، اساس شكاف طبقاتي زياد در هر جامعه اي آسيب زننده است.
ابوطالب با اشاره به اين نكته كه نمي‌توان به صورت مستقيم ادعا كرد كه سست شدن بنيانهاي خانواده هم مي‌تواند از اثرات اين رفتارها باشد خاطرنشان كرد: بايد به رفع اين ناهنجاري كمك شده و به فرمايشات رهبري در اين زمينه توجه ويژه شود.
مائده شيرپور
