در میان شاعران انقلاب اسلامی، برخی از چهره‌ها در تمام فراز و فرودهای سال‌های مبارزه و رویارویی با جریانات مخالف و سال‌های دفاع‌مقدس همراه با انقلاب قلم زده‌اند که در این میان نام «حمید سبزواری» از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
این روزها خبرهای خوبی نمی‌شنویم از شاعری که عمرش را وقف سرودن شعر برای انقلاب کرده است.
استاد حمید سبزواری نامش با خاطرات اغلب ایرانیان در بعد از انقلاب گره خورده است.
او مهم‌ترین شعرهای مربوط به انقلاب اسلامی یا همان شعرهای انقلابی را سروده است، شعرهایی که هر کدام یادآور خاطرات انقلاب است؛ شعرهایی مانند: "خوش‌آمدی ای امام ما"، "این بانگ آزادی کز خاوران خیزد"، "برخیزید ای شهیدان"، "آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو"، "شهید مطهر"، "خمینی ای امام"، "خجسته باد این پیروزی" و...؛
شعر سبزواری، شناسنامه زمان‌مند انقلاب است، زیرا کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاسی از آن در شعر او نباشد. این شاعر با حساسیت ویژه خویش، هر رویداد مهم تاریخ معاصر ایران را با گل‌واژه‌های شعرش در حافظه زمانه نقش کرده است تا آیندگان از یاد نبرند که نسل گذشته در چه شرایط دشواری از آرمان‌ها و انقلابش دفاع کرده است.
این شاعر در‌خصوص شعرهایش در مصاحبه‌ای گفته است: مردم ما در زمان طاغوت درد‌دل‌های زیادی داشتند، حرف‌های زیادی داشتند که راحت نمی‌توانستند بیان کنند و از همه مهم‌تر نداشتن آزادی بود که به نظر من، اولین پیام انقلاب ما آزادی و آزادگی بود. «برخیزید ای شهیدان» را سرودم که یادآور خون‌های پاک ریخته شده شهدایی بود که مردم تقدیم انقلاب کردند.
مقام معظم رهبری همواره علاقه خاصی به حمیدسبزواری داشتند؛ در مراسم افطاری شاعران در ماه رمضان امسال مقام معظم رهبری پس از دیدن حمید سبزواری با صدای بلند صدا می‌زنند: آقای حمید... و این شاعر پیشکسوت با کمک بقیه آرام آرام نزدیک می‌شود و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز می‌گویند: «بیایید ببوسمتون...» و این شاعر را در آغوش می‌کشند؛ چنین توجهی از سوی رهبری نشان از اهمیت و اثرگذاری این شاعر انقلابی دارد.
رهبر معظم انقلاب در مقدمه دیوان شعر حمید سبزواری او را چنین می‌شناسانند: «شاعر گرامی ما، آقای حمید سبزواری از پیشکسوتان و پیشروان این راه است. زبان فاخر در شعر حمید، با مضمون انقلابی و مکتبی، آمیزه‌ای مطلوب و ارزنده پدید آورده و مجموعه شعر او در دیوان معاصر فارسی، فصل رغبت‌انگیز و شایسته‌ای گشوده است.
جریان مقدمه‌نویسی از زبان سبزواری چنین است: «یک روز در خدمت حاج‌آقا (مقام معظم رهبری) بودم. فرمودند: «آقا حمید چرا کارهایتان را چاپ نمی‌کنید؟!» به شوخی عرض کردم: «آقا منتظرم شما مقدمه‌ای بنویسید» ایشان هم به طور جدی فرمودند: «من برای هیچ‌کس این کار را نکرده‌ام، ولی برای شما این کار را انجام خواهم داد.
حمید سبزواری از همان اوان نهضت، اشعاری در تحریض مردم به انقلاب می‌سرود، لکن بواسطه خفقان شدید و سانسور پهلوی، به سائقه شعر دیرپای مقاومت، حمید نیز اشعار خود را در زبان رمز و استعاره می‌سرود.
با وجود این، درپی تشدید مبارزات مردمی، حمید، زبان رمز را کنار گذاشت و به طور صریح، از امام خمینی سخن راند. پس از رحلت امام و انتخاب مقام معظم رهبری به رهبری نظام، سبزواری شعر بلند و معروف «به جای امام» را سرود.
با شروع دفاع‌مقدس، حمید سبزواری بارها لباس رزم پوشید؛ خرمشهر که آزاد شد، سرود جاودانه «خجسته باد این پیروزی» را سرود که هنوز برزبان مردم جاری است.
این روزها حال حمید شعر انقلاب خوب نیست؛ دارد خاطراتش را فراموش مي‌کند؛ سبزواری دچار آلزایمر شده است؛ این بیماری یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند.
مطمئنا "بزرگ جماعت شعر انقلاب" اگر فراموش کند همه خاطراتش را اما از یاد این مردم نخواهد رفت.
