دلایل چنین اتفاقی چیست؟

کاهش مشارکت مردم در انتخابات مسیری است که چندی است شکل گرفته و تا روز جمعه 21 اردیبهشت ماه ادامه داشته است. آیا این روند به انتخابات ریاست جمهوری هم خواهد رسید؟ دلایل چنین اتفاقی چیست؟
قطعاً مرحله دوم انتخابات را نمی توان حماسه حضور نامید،اما فرایندی که در زمینه مشارکت مردم آغاز شده باید آسیب شناسی شود.
چرا چنین اتفاقی افتاده که در هر دوره از انتخابات شاهد ریزش مشارکت مردم هستیم؟
نمی توان به سادگی از کنار چنین مسئله مهمی گذشت و آن را نادیده گرفت، این اتفاق نیازمند بررسی دقیق دارد هر چند عوامل بروز چنین رفتاری از سوی مردم روشن و آشکار است اما لازم است تا مسئولان نسبت به آن آگاهی بیشتری پیدا کنند و نسبت به آن حساسیت بیشتر یابند چرا که به نظر می رسد مسئولان نسبت به این اتفاق توجه یا باور ندارند.
روشن است که رأی مردم در انتخابات تأثیر گذار است و اگر میزان مشارکت مردمی در هر انتخاباتی پایین تر از حد خود باشد، جایگاهی که به واسطه رأی مردم شکل می گیرد، از قدرت لازم برخوردار نخواهد بود چرا از پشتوانه مردمی برخوردار نیست.
نماینده ای که با رأی 200 هزار نفر از 10 میلیون واجد شرایط رأی راهی مجلس می شود آیا از پشتوانه مردمی برخوردار است؟
کسی که رأی نداده، دلایلی دارد و این دلایل را نمی توان به ضدیت به نظام اسلامی و انقلاب تعمیم داد. چنین افرادی که تعدادشان بیشتر از آنهایی است که رأی داده اند نسبت به برخی مسائل انتقاد دارند و معترضند.
اعتراض خود را با چنین روشی نشان می دهند، یعنی پای صندوق نمی آیند باید از مردم پرسید دلیل این که در انتخابات مشارکت نکرده اند چه دلیلی داشته است؟
پاسخ های آنها می تواند راهگشا باشد و مسئولان را از خوشبینی مطلق که همه چیز را خوب می بینند، بیرون بیاورد.
مشکلات نیاز به بزرگنمایی ندارد، خود آنقدر بزرگ است که حتی اگر برخی افراد، اشخاص و رسانه ها هم بخواهند آن را بزرگ جلوه دهند، بزرگ هست که به خوبی دیده می شود.
شاید برخی مسئولین تنها آن بخش از جامعه را می بینند که زمان تعطیلات راهی سفر می شوند در حالی که از میان 87 میلیون جمعیت کشور 16 میلیون نفر با ناوگان حمل و نقل عمومی جاده‌ای، ریلی، هوایی و دریایی سفر رفتند. که نسبت با جمعیت رقم بالایی نیست ضمن آن که کیفیت سفر را هم باید در نظر گرفت.
با وجود 25 میلیون نفر در ایران در رده فقر مطلق می توان به این نتیجه رسید که وضعیت اقتصادی کشور چگونه است.
یک رده بالاتر از خط فقر آیا شرایط مسافرت رفتن را دارد؟ آیا می تواند در سال یکبار خود و خانواده اش را به مسافرت ببرد؟
هر چند شاید در این شرایط نباید شاخص اقتصادی مناسب را مسافرت در نظر داشت چرا که آمارهای دیگری همچون کاهش مصرف گوشت و لبنیات خود گویای شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه است.
درآمدها کفاف خرج خانواده ها را نمی کند، تنها بخشی از جامعه می تواند در رفاه باشد که جزو قشر سرمایه دار است. همان 4 درصدی هایی که زمانی یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به آنها اشاره کرد که اعتقاد دارد این 4 درصد مقابل 96 درصد ایستاده و خود را به رفاه رسانده است.
بحث اصلی کاهش مشارکت است، هر چند عوامل گفته شده کاهش مشارکت در انتخابات دخیل است و عمال اصلی است.
در جایی که مشکلات اقتصادی همچنان باقی است و بیشتر هم می شود، قانونی مانند ساماندهی وضعیت اجاره مسکن در یک مدت زمان طولانی بین مجلس و شورای نگهبان رفت و برگشت دارد و هنوز هم اجرایی نشده است، چگونه می توان انتظار داشت که مشارکت در هر دوره بالاتر هم برود.
مسائل اجتماعی و فرهنگی در جامعه شرایط بغرنجی دارد، وضعیت ازدواج، طلاق، فرزند آوری، مواد مخدر و ... نیازمند درمان است، نمی توان آنها را نادیده گرفت آنگاه از مردم خواست همچنان پای کار باشند و در انتخابات مشارکت بالایی داشته باشند.
سال آینده انتخابات ریاست جمهوری است، مقبولیت، محبوبیت حتی مشروعیت انتخابات چه می‌شود؟

^{محمد صفری}