این جنس از رویکردها از ترامپ که سال هاست بخش اعظم کنش های رفتاری خود را متمرکز بر دکترین «مرد دیوانه» و ترساندن دیگران از آمریکا کرده، چندان عجیب نیست. با این همه، ورای تمامی تحلیل ها و سناریوپردازی هایی که در مورد اقدامات احتمالی آتی ترامپ علیه ایران مطرح می شود، باید این سوال را مد نظر داشته باشیم که موثرترین سیاست در مقابله با فردی نظیر ترامپ برای ایران چیست؟ پاسخ به این پرسش چندان سخت نیست زیرا تجربیات تاریخی دوره چهار ساله پیشین حضور ترامپ در قدرت را پیش چشم داریم.
ترامپ در دوره نخست حضور خود در کاخ سفید، همه نوع اقداماتی را در حوزه های سیاسی، امنیتی و اقتصادی علیه ایران انجام داد. با این حال، مقاومت حداکثری ایران در برابر کارزار فشار حداکثری دولت ترامپ، بسیاری از اهداف مطلوب ادعایی «مرد دیوانه» را به نقطه شکست کشاند. جالب اینکه پس از حمله موشکی و پهپادی دقیق حوثی های یمنی به تاسیسات نفتی شرکت آرامکوی عربستان در سال 2019، دونالد ترامپ ایران را متهم کرد اما تاکید داشت که آمریکا در پاسخ دادن به ایران عجله ای ندارد! این واکنش دولت ترامپ به زعم بسیاری از تحلیلگران ناشی از این موضوع بود که او به هیچ عنوان قصد نداشت به سمت یک جنگ بزرگ خاورمیانه ای علیه ایران حرکت کند.
اساسا ادراک همین مساله از سوی عربستان بود که شوکه شدن مقام های ارشد این کشور و متعاقبا تشدید تلاش‌های آن ها برای فاصله گرفتن از آمریکایی ها و برقراری ارتباط با دیگر قطب های قدرت نظیر قدرت های شرقی و یا ایران به عنوان یک قدرت مهم منطقه ای را به دنبال داشت. روندی که البته تاکنون نیز در سیاست خارجی عربستان سعودی دنبال شده و تغییری در آن حادث نشده است.
از این رو باید تاکید کرد که سیاست موثر برای ایران در مقابله با رویه‌های تهاجمی دولت ترامپ، مقاومت حداکثری و البته در پیش گرفتن رویه های فعال با هدف دیکته کردن قدرت کشورمان به طرفِ مهاجم است. موضوعی که تجربیات تاریخی مختلف نشان داده که می تواند برای کشورمان دستاوردساز باشد. تردیدی نیست که اتخاذ این رویکرد از سوی ایران می تواند طرح و برنامه‌های ضدایرانی دولت ترامپ را تا حد زیادی خنثی کند. الف
بیژن ایرانی
