...من مستقل هستم، من فراجناحی هستم، من به هیچ گروه ودسته‌ای وابستگی ندارم، هیچ حزب وگروهی از من حکایت نمی‌کند، فارغ ازگروه‌ها وجناح‌های سیاسی به عرصه انتخابات آمده‌ام...
این‌ها جملات وکلماتی هستند که طی 45سال گذشته درآستانه انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و روستا و...به کرات و به دفعات شنیده‌ایم ودیده‌ایم!
اما آیا واقعا نامزدهای انتخاباتی مستقل هستند؟ آیا وابسته به حزب وگروه بودن بد و زشت است؟ آیا اینکه کسی در گروه وحزبی نباشد یک امتیاز است؟ آیا...
دریک کلام باید گفت جملاتی که دال برعدم وابستگی به گروه‌های سیاسی مطرح می شود یک شعار نخ‌نما شده‌ای بیش نیست و از قضا امر نیکو و پسندیده‌ای هم نیست. نماینده بدون هویت سیاسی یعنی نداشتن مرامنامه و برنامه، نماینده بدون تعلق حزبی وگروهی یعنی عدم ثبات و پایداری درتصمیم‌گیری‌هایش، یعنی پاسخگو نبودن به عملکرد ودیدگاه‌هایش.
اینکه نامزدی، ادعای مستقل بودن وحزبی نبودن می‌کند عملا یک شعار بی‌اساسی را مطرح می‌کند، چرا که اصولا ساختار سیاسی و حاکمیتی کشورما به‌گونه‌ای نیست که یک فرد بتواند مستقلا درکانون‌های قدرت و نظام تصمیم‌گیری حضوری فعال و مثمرثمر داشته باشد. زیرا بودند افرادی قرص و محکم که خیلی هم مستقل و آزاداندیش بودند، اما همین که پایشان به مجلس رسید بالاجبار در سمت وسوی یک گروه سیاسی قرارگرفتند و وابستگی حزبی را برگزیدند.
نکته مهم دراین میان این است که اتفاقا عضوگروه ودسته بودن خیلی هم خوب وپسندیده است، زیرا یک نامزد خوب اتفاقاً باید در قالب حزب و دسته سیاسی تعریف شود تا نسبت به عملکرد و وعده‌های داده شده پاسخگو شود. نماینده سیاسی، قطعا طبق برنامه حزب وگروه سیاسی خود عمل خواهد کرد. در اکثر نظام‌های سیاسی دنیا، نامزدها وکاندیداها عملا ازسوی حزب و جناح‌های خاص معرفی معرفی می شوند و این حزب وگروه هست که باید نسبت به عملکرد وبرنامه‌هایش پاسخگو باشد نه نمایندگان آن‌ها.
لذا دراین فرصت پیش آمده وظیفه حرفه‌ای رسانه‌هاست که برای مردم روشنگری نمایند واجازه ندهند برخی نامزدها شعارها و وعده‌های غیرعملی داده و جامعه را فریب دهند.
این‌ها جملات وکلماتی هستند که طی 45سال گذشته درآستانه انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و روستا و...به کرات و به دفعات شنیده‌ایم ودیده‌ایم!
اما آیا واقعا نامزدهای انتخاباتی مستقل هستند؟ آیا وابسته به حزب وگروه بودن بد و زشت است؟ آیا اینکه کسی در گروه وحزبی نباشد یک امتیاز است؟ آیا...
دریک کلام باید گفت جملاتی که دال برعدم وابستگی به گروه‌های سیاسی مطرح می شود یک شعار نخ‌نما شده‌ای بیش نیست و از قضا امر نیکو و پسندیده‌ای هم نیست. نماینده بدون هویت سیاسی یعنی نداشتن مرامنامه و برنامه، نماینده بدون تعلق حزبی وگروهی یعنی عدم ثبات و پایداری درتصمیم‌گیری‌هایش، یعنی پاسخگو نبودن به عملکرد ودیدگاه‌هایش.
اینکه نامزدی، ادعای مستقل بودن وحزبی نبودن می‌کند عملا یک شعار بی‌اساسی را مطرح می‌کند، چرا که اصولا ساختار سیاسی و حاکمیتی کشورما به‌گونه‌ای نیست که یک فرد بتواند مستقلا درکانون‌های قدرت و نظام تصمیم‌گیری حضوری فعال و مثمرثمر داشته باشد. زیرا بودند افرادی قرص و محکم که خیلی هم مستقل و آزاداندیش بودند، اما همین که پایشان به مجلس رسید بالاجبار در سمت وسوی یک گروه سیاسی قرارگرفتند و وابستگی حزبی را برگزیدند.
نکته مهم دراین میان این است که اتفاقا عضوگروه ودسته بودن خیلی هم خوب وپسندیده است، زیرا یک نامزد خوب اتفاقاً باید در قالب حزب و دسته سیاسی تعریف شود تا نسبت به عملکرد و وعده‌های داده شده پاسخگو شود. نماینده سیاسی، قطعا طبق برنامه حزب وگروه سیاسی خود عمل خواهد کرد. در اکثر نظام‌های سیاسی دنیا، نامزدها وکاندیداها عملا ازسوی حزب و جناح‌های خاص معرفی معرفی می شوند و این حزب وگروه هست که باید نسبت به عملکرد وبرنامه‌هایش پاسخگو باشد نه نمایندگان آن‌ها.
لذا دراین فرصت پیش آمده وظیفه حرفه‌ای رسانه‌هاست که برای مردم روشنگری نمایند واجازه ندهند برخی نامزدها شعارها و وعده‌های غیرعملی داده و جامعه را فریب دهند.
فرهاد خادمی
